الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle"><big>'''[[ | <div class="boxTitle"><big>'''[[امینی نجفی، عبدالحسین|علامه امینی]]'''</big></div> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR00144.jpg |بندانگشتی|امینی نجفی، عبدالحسین|175px]] | ||
''' | '''عبدالحسین امینی نجفی''' مشهور به '''علامه امینی''' (1281-1349ش)، فقیه، محدث، متکلم، مورخ، نسخهشناس و از علمای بزرگ شیعه در قرن ۱۴ق و نویسنده کتاب [[الغدیر]] است. | ||
ایشان، تحصيلات ابتدايى را نزد والد عالمش آغاز نمود، سپس راهى مدرسه طالبيه تبريز شد و نزد اساتيد فن به تحصيل علم پرداخت و دروس سطح را در آنجا فراگرفت، آنگاه راهى نجف اشرف شد و در درس خارج علماى نجف حاضر گرديد. | |||
او پس از تكميل مبانى، به تبريز بازگشت و ضمن تبليغ و تحقيق، به تأليف كتاب «تفسير فاتحة الكتاب» پرداخت، اما شوق به نجف، مانع بقاى ايشان در تبريز شد؛ سرانجام شهر مقدس نجف اشرف را جهت توطن دائمى انتخاب نمود و در آنجا مشغول خدمت علمى به آستان [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] گرديد. | |||
پس از سال 1364ق، كه مجلدات اوليه كتاب شريف «[[الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]]» منتشر گرديد، شخصيت [[علامه امينى]] كاملا جهانى شد؛ حتى شيخ دحدوح امام جمعه حلب هم بر اين كتاب تقريظ زد و مستبصر شد و از اطراف و اكناف ايشان را جهت سخنرانى دعوت نمودند. | |||
<div class="mw-ui-button">[[ | لذا مسافرتهاى علمى ايشان كه اجابت اين دعوتها بود، در مرحله اول براى يافتن مآخذ بيشتر جهت «الغدير» بود و در مرحله دوم بهنوعى ترويج و معرفى آن محسوب مىشد | ||
<div class="mw-ui-button">[[امینی نجفی، عبدالحسین|'''ادامه''']]</div> |
نسخهٔ ۵ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۵۶
عبدالحسین امینی نجفی مشهور به علامه امینی (1281-1349ش)، فقیه، محدث، متکلم، مورخ، نسخهشناس و از علمای بزرگ شیعه در قرن ۱۴ق و نویسنده کتاب الغدیر است.
ایشان، تحصيلات ابتدايى را نزد والد عالمش آغاز نمود، سپس راهى مدرسه طالبيه تبريز شد و نزد اساتيد فن به تحصيل علم پرداخت و دروس سطح را در آنجا فراگرفت، آنگاه راهى نجف اشرف شد و در درس خارج علماى نجف حاضر گرديد.
او پس از تكميل مبانى، به تبريز بازگشت و ضمن تبليغ و تحقيق، به تأليف كتاب «تفسير فاتحة الكتاب» پرداخت، اما شوق به نجف، مانع بقاى ايشان در تبريز شد؛ سرانجام شهر مقدس نجف اشرف را جهت توطن دائمى انتخاب نمود و در آنجا مشغول خدمت علمى به آستان اميرالمؤمنين(ع) گرديد.
پس از سال 1364ق، كه مجلدات اوليه كتاب شريف «الغدير» منتشر گرديد، شخصيت علامه امينى كاملا جهانى شد؛ حتى شيخ دحدوح امام جمعه حلب هم بر اين كتاب تقريظ زد و مستبصر شد و از اطراف و اكناف ايشان را جهت سخنرانى دعوت نمودند.
لذا مسافرتهاى علمى ايشان كه اجابت اين دعوتها بود، در مرحله اول براى يافتن مآخذ بيشتر جهت «الغدير» بود و در مرحله دوم بهنوعى ترويج و معرفى آن محسوب مىشد