مسترحمی، سيد هدایت‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' حسيني' به ' حسینی') |
جز (جایگزینی متن - 'منهاج الملة فیبیان الوقت و القبلة' به 'منهاج الملة في بيان الوقت و القبلة') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" | | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00830AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
[[نهج الإعلان بما یثبت به دخول شهر رمضان]] | [[نهج الإعلان بما یثبت به دخول شهر رمضان]] | ||
[[منهاج الملة | [[منهاج الملة في بيان الوقت و القبلة]] | ||
[[إرشاد القلوب دیلمی]] | [[إرشاد القلوب دیلمی]] | ||
نسخهٔ ۳۰ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۱:۰۲
| نام | مسترحمی، هدایت‌الله |
|---|---|
| نام های دیگر | جرقویه‌ای اصفهانی، هدایة‌الله
سید هدایت‌الله مسترحمی جرقویه‌ای |
| نام پدر | سید محمدرضا |
| متولد | 1311 ش |
| محل تولد | حسن آباد جرقویه اصفهان |
| رحلت | |
| اساتید | آیت‌الله خویی |
| برخی آثار | نهج‌الإعلان بما يثبت به دخول شهر رمضان |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00830AUTHORCODE |
حاج سيد هدايت‌الله مسترحمى، نویسنده، مترجم، از جمله کتاب پرتیراژ و ارزشمند «مؤتمر علما بغداد» است که با سه ترجمه مختلف فارسی به زیور طبع آراسته شده است، همچنین ایشان بر کتب عديده‌اى تعليقه زده و بسيارى از کتب را هم تصحيح نموده‌اند.
در کتاب «مرآة الدهور» که از تأليفات ايشان است، ترجمه خود را مبسوطا نوشته‌اند که خلاصه آن از اين قرار است:
«الحاج السيد محمد، المشهور و الملقب بالحاج السيد هدايةالله المسترحمى الحسينى بن العلم الاعلام الحاج السيد محمد الرضا بن العلم الحجة الحاج السيد الحسين، المشهور به حاج آغا بزرگ بن السيد محمد، الشهير بسيد آقاجان بن السيد أبى طالب بن السيد سليمان بن المير أبو طالب بن المير فتوح بن المير فتاح (المدفونين بقرية بندرآباد يزد فى بقعة سلطان)».
تولد خود را چنين مرقوم نموده‌اند: «تولد اين بنده، در شب شنبه سال 1351ق، در قريه حسن‌آباد جرقويه علياى اصفهان [واقع شده] و دروس ابتدائيه از همزه و باء و قرآن و فارسى را در مسقط الرأس خوانده و در ده سالگى به اصفهان آمدم براى تحصيل علوم دينيه و مدتى در مسجد نو و چندى در مدرسه صدر پاقلعه و چند سالى در مدرسه کاسه‌گران در خدمت عالم فاضل محقق، آقاى شيخ محمدعلى معلم حبيب‌آبادى، صاحب تأليفات مطبوعه و غير مطبوعه و حواشى بر کتب علميه و رجاليه، اشتغال به کتب مقدماتى داشته و سپس در خدمت عالم لبيب، حضرت آيت‌الله حاج شيخ عباس‌على اديب حبيب‌آبادى و غيره اشتغال به سطح داشته و در روز جمعه، 26 جمادى‌الثانيه سال 1370، پس از بازگشت از زيارت حضرت ثامن‌الحجج(ع)، در تهران اقامت گزيده و چندى در مدرسه حاج ابوالحسن معمارباشى و مدتى در مدرسه آقا محمود اشتغال به تحصيل و تدريس داشته».
اساتید
حاج آقای مسترحمی در زمان حضور در عراق از درس آیت‌الله سید محمد شیرازی و آیت‌الله خویی استفاده کرد. البته خمیرمایه طلبگی اش نزد آیت‌الله محمد علی معلم حبیب‌آبادی و شیخ عباس ادیب حبیب‌آبادی که استاد پدرشان نیز بود، شکل یافت. تمام سیوطی و نیمی از مغنی را نزد مرحوم معلم حبیب‌آبادی آموخت.
خدمات
درباره خدمات خود چنين نوشته‌اند: «تاکنون نتوانسته‌ام آن‌چنان‌که شايد و بايد است خدمت به مسلمين و اسلام نمايم، مگر چند مورد جزئى که از جمله، تعمير و توسعه مسجد جامع حسن‌آباد جرقويه و تعمير و اضافات مسجد مرحوم ملا باقر و مسجد حمام يخچال در قريه مزبور و تعمير و توسعه مسجد جامع و تهيه برق رامشه جرقويه که آقاى آسيد مهدى حسينى در اين باره اشعارى سروده‌اند و تعمير و سفيدکارى مسجد حاج محمدعلى و حسینیه حسين‌آباد جرقويه در سال 1387ق که کربلائى رضاقلى داستانى در اين موضوع اشعارى سروده‌اند و به ثمر رسانيدن هيجده نفر از آقايان طلاب در حوزه علميه قم و اصفهان و تهران و ساختن مسجد الزهراء(ع) در بى‌سيم نجف‌آباد تهران».
تألیفات
تأليفات چاپ‌شده خود را چنين نوشته‌اند:
- ترجمه علل الشرايع، جلد اول؛
- ترجمه ارشاد القلوب ديلمى، جلد اول؛
- ترجمه ارشاد القلوب، جلد دوم؛
- راهنماى قرائت؛
- اصول و فروع دين يا نماز فرمان خدا؛
- احکام الحج با فتاوى مراجع؛
- مناسک حج با فتاوى مراجع؛
- عيش الآخرة يا وصيت‌نامه؛
- عيش الآخرة يا وصيت‌نامه کامل؛
- فهرست بحار الأنوار، جلد اول؛
- فهرست بحار الأنوار، جلد دوم؛
- فهرست بحار الأنوار، جلد سوم؛
- کتابى جيبى حاوى 55 حديث با ترجمه؛
- کتابى حاوى 69 حديث با ترجمه».
و تأليفات غير مطبوعه خود را چنين نوشته‌اند:
- دروغ و مفاسد آن؛
- ترجمه علل الشرايع، جلد دوم؛
- ترجمه علل الشرايع، جلد سوم؛
- ترجمه علل الشرايع، جلد چهارم؛
- ترجمه جامع الاخبار؛
- مرآة الدهور در وقايع أيام و شهور؛
- گفتارى از چهارده معصوم(ع)».
منابع مقاله
- گنجينه دانشمندان، ج 4، ص 689.
- پایگاه حوزه نیوز