۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'مىكردند' به 'میكردند') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
در دوران صفويه، مانند دورههاى پيشين اسلامى، تحصيلات پزشکى همراه فراگيرى ساير علوم، مانند: فلسفه، الهيات، منطق، اصول، رياضيات و نجوم انجام مىگرفت، آنگاه اگر كسى علاقه به جراحى داشت، كه تعداد آنها معدود بود، در اين رشته بيشتر كاركرده، تبحر لازم را مىآموخت<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/18789/2/111 همان]</ref> | در دوران صفويه، مانند دورههاى پيشين اسلامى، تحصيلات پزشکى همراه فراگيرى ساير علوم، مانند: فلسفه، الهيات، منطق، اصول، رياضيات و نجوم انجام مىگرفت، آنگاه اگر كسى علاقه به جراحى داشت، كه تعداد آنها معدود بود، در اين رشته بيشتر كاركرده، تبحر لازم را مىآموخت<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/18789/2/111 همان]</ref> | ||
به اعتقاد نویسنده، دانستن اين نكته جالب است كه در دوران اسلامى فراگيرى علوم، از جمله پزشکى، منحصر به فرزندان افراد ثروتمند و اعيان و اشراف نبوده است، بلكه برعكس، بسيارى از كسانى كه تحصيل علوم | به اعتقاد نویسنده، دانستن اين نكته جالب است كه در دوران اسلامى فراگيرى علوم، از جمله پزشکى، منحصر به فرزندان افراد ثروتمند و اعيان و اشراف نبوده است، بلكه برعكس، بسيارى از كسانى كه تحصيل علوم میكردند، در نهايت فقر و فاقه بسرمىبردند و بعضى از آنها براى آنكه بتوانند خرج تحصيل خود را فراهم كنند، در ازاى دستمزدهاى ناچيز، از روى كتب، نسخهبردارى میكردند. آزادى تحصيل به حدى بود كه حتى گاهى اوقات به فراشهاى مدرسه نيز اجازه داده مىشد، تا در كلاسهاى درس حضور پيدا كنند<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/18789/2/111 همان]</ref> | ||
مقاله سوم، اثر دكتر على فروحى، به معرفى حكيم على گيلانى اختصاص يافته است. وى برادرزاده حكيمالملك شمسالدين گيلانى، شاگرد حكيم فتحالله شيرازى، از پزشکان مشهور اواخر قرن دهم و اوايل قرن يازدهم هجرى قمرى است. او در گيلان متولد شد و از پزشکانى بود كه پس از فتح گيلان توسط سپاهيان قزلباش شاه طهماسب صفوى و به زندان انداختن خان احمد خان و وزير و طبيب او، حكيم [[لاهیجی، عبدالرزاق بن علی|عبدالرزاق لاهيجى]]، به هندوستان مهاجرت كردند. او از طريق گرگان وارد هندوستان شد و درحالىكه آهى در بساط نداشت، در دكن مستقر گرديد، اما بهزودى اكبر شاه (963 - 1014ق) وى را به دربار خود، دهلى، فراخواند و به سمت پزشک و نديم خود منصوب ساخت. حكيم على در دربار اكبر شاه به مقام و ثروت بسيارى دست يافت و به لقب «[[جالینوس]] الزمان» مفتخر گرديد<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/18789/2/137 همان، ص 137]</ref> | مقاله سوم، اثر دكتر على فروحى، به معرفى حكيم على گيلانى اختصاص يافته است. وى برادرزاده حكيمالملك شمسالدين گيلانى، شاگرد حكيم فتحالله شيرازى، از پزشکان مشهور اواخر قرن دهم و اوايل قرن يازدهم هجرى قمرى است. او در گيلان متولد شد و از پزشکانى بود كه پس از فتح گيلان توسط سپاهيان قزلباش شاه طهماسب صفوى و به زندان انداختن خان احمد خان و وزير و طبيب او، حكيم [[لاهیجی، عبدالرزاق بن علی|عبدالرزاق لاهيجى]]، به هندوستان مهاجرت كردند. او از طريق گرگان وارد هندوستان شد و درحالىكه آهى در بساط نداشت، در دكن مستقر گرديد، اما بهزودى اكبر شاه (963 - 1014ق) وى را به دربار خود، دهلى، فراخواند و به سمت پزشک و نديم خود منصوب ساخت. حكيم على در دربار اكبر شاه به مقام و ثروت بسيارى دست يافت و به لقب «[[جالینوس]] الزمان» مفتخر گرديد<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/18789/2/137 همان، ص 137]</ref> |
ویرایش