۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
وى لغوى اديب و قاضى مصرى و مؤلف [[لسان العرب]] است. بيشتر مآخذ كهن او را «ابن مكرم» خواندهاند. | وى لغوى اديب و قاضى مصرى و مؤلف [[لسان العرب]] است. بيشتر مآخذ كهن او را «ابن مكرم» خواندهاند. | ||
كنيه مشهور وى برگرفته از نام | كنيه مشهور وى برگرفته از نام هفتمین جدش منظور بن معافى است. | ||
ابن منظور نسب خود را با 18 واسطه به رویفع بن ثابت انصارى (درگذشت 56 هجرى)، صحابى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله، كه در سال 46 هجرى امارت طرابلس غرب را عهدهدار شد، رسانيده است [[لسان العرب]] جلد 1 صفحه 263 - 264 | ابن منظور نسب خود را با 18 واسطه به رویفع بن ثابت انصارى (درگذشت 56 هجرى)، صحابى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله، كه در سال 46 هجرى امارت طرابلس غرب را عهدهدار شد، رسانيده است [[لسان العرب]] جلد 1 صفحه 263 - 264 | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
«شدياق» نسبت آفريقايى را كه منابع كهن به وى دادهاند، دليل بر تونسى بودن او مىداند. | «شدياق» نسبت آفريقايى را كه منابع كهن به وى دادهاند، دليل بر تونسى بودن او مىداند. | ||
برخى نيز به استناد اينكه «رویفع» جد اعلاى او، تا پایان عمر | برخى نيز به استناد اينكه «رویفع» جد اعلاى او، تا پایان عمر امیر طرابلس بوده و خاندان ابن منظور، معروف به آل مكرم، تا سدههاى اخير در آن ناحيه شهرت داشتهاند، زادگاه وى را طرابلس پنداشتهاند و بعيد دانستهاند كه او پيش از تصدى قضاى طرابلس در مصر و يا قاهره به سر برده باشد. | ||
اما نظر به گزارش «[[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]]» و «ابن شاكر» و با توجه به آنچه در پژوهش «ابوالقاسم محمد كرو» دربارۀ مهاجرت جد او، نجيب الدين على، از تونس به مصر آمده، دليلى قاطع بر ترجيع قول [[ذهبى]] كه مصر را زادگاه او دانسته است، وجود دارد. | اما نظر به گزارش «[[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]]» و «ابن شاكر» و با توجه به آنچه در پژوهش «ابوالقاسم محمد كرو» دربارۀ مهاجرت جد او، نجيب الدين على، از تونس به مصر آمده، دليلى قاطع بر ترجيع قول [[ذهبى]] كه مصر را زادگاه او دانسته است، وجود دارد. | ||
خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
وى ظاهراً شيعه بودن خود را پنهان مىداشته، چرا كه خود در ديوان انشا و پست قضاوت بوده و نمىتوانسته شيعه بودن خود را آشكار سازد. | وى ظاهراً شيعه بودن خود را پنهان مىداشته، چرا كه خود در ديوان انشا و پست قضاوت بوده و نمىتوانسته شيعه بودن خود را آشكار سازد. | ||
همچنانكه خود در کتاب اخبار ابى نواس | همچنانكه خود در کتاب اخبار ابى نواس همین مطلب را به ابونواس نسبت داده است. او مىگوید: از میان سخنان ابونواس كه به دست ما رسيده است بر مىآيد كه وى به اهلبيت میل داشته، اما این میل مخفيانه بوده و جرأت اظهار آن را نداشته است. نقل شده كه روزى به ابونواس گفتند چرا در مدح على بن موسى الرضا عليهالسلام چيزى نمىگویى. او پاسخ داد كه مثل من چگونه در مدح مثل آن حضرت سخن بگوید و بعد اشعارى سرود كه این بيت از جملۀ آنهاست:{{شعر}}{{ب|''أنا لا أستطيع مدح إمام''|2=''كان جبريل خادما لأبيه''}}{{پایان شعر}} | ||
يعنى من نمىتوانم مدح امامى را بگویم كه حضرت جبرئيل خدمت گذار پدر بزرگوارش ([[امام على(ع)|حضرت علی عليهالسلام]]) بوده است. | يعنى من نمىتوانم مدح امامى را بگویم كه حضرت جبرئيل خدمت گذار پدر بزرگوارش ([[امام على(ع)|حضرت علی عليهالسلام]]) بوده است. | ||
خط ۱۲۳: | خط ۱۲۳: | ||
[[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] از قول فرزند وى قطبالدين، دست نوشتههاى بازمانده از او را 500 جلد نوشته است. | [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] از قول فرزند وى قطبالدين، دست نوشتههاى بازمانده از او را 500 جلد نوشته است. | ||
وى به مختصر كردن کتابهاى مفصل علاقه داشت. از سخن مبالغه | وى به مختصر كردن کتابهاى مفصل علاقه داشت. از سخن مبالغه آمیز [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] كه گفته است: در میان كتب مفصل ادبى چيزى نمىشناسم كه او آن را مختصر نكرده باشد، مىتوان به فراوانى تلخيصهاى او پى برد. | ||
===آثار چاپ شده=== | ===آثار چاپ شده=== | ||
خط ۱۳۲: | خط ۱۳۲: | ||
#:در چاپ اخير و برخى از چاپهاى تازهتر این کتاب، ريشهها را مطابق شيوۀ رايج به ترتيب حروف نخستين آنها نظم دادهاند. | #:در چاپ اخير و برخى از چاپهاى تازهتر این کتاب، ريشهها را مطابق شيوۀ رايج به ترتيب حروف نخستين آنها نظم دادهاند. | ||
# سرور النفس بمدارک الحواس الخمس | # سرور النفس بمدارک الحواس الخمس | ||
#:اين کتاب گزيدهاى از «فصل الخطاب» احمد بن يوسف تيفاشى است كه در بيروت (سال 1980 | #:اين کتاب گزيدهاى از «فصل الخطاب» احمد بن يوسف تيفاشى است كه در بيروت (سال 1980 میلادى) به كوشش [[عباس، احسان|احسان عباس]] به چاپ رسيده است. جزء نخست این کتاب نيز با عنوان «نثار الأذهار في الليل و النهار و أطائب أوقات الأصائل و الأسحار» جداگانه در استانبول (سال 1298 قمرى) و بعد از آن در سال 1988 میلادى با حواشى احمد عبدالفتاح تمام، در بيروت چاپ شده است. | ||
# مختار الأغاني في الأخبار و التهاني، گزيدهاى از «الأغاني» [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانى]] است. | # مختار الأغاني في الأخبار و التهاني، گزيدهاى از «الأغاني» [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانى]] است. | ||
#:اين اثر به كوشش جمعى از محققان در قاهره (سال 1384 - 1385 قمرى) در 8 جلد و پس از آن در بيروت (سال 1386 - 1387 قمرى) و در دمشق (سال 1971 | #:اين اثر به كوشش جمعى از محققان در قاهره (سال 1384 - 1385 قمرى) در 8 جلد و پس از آن در بيروت (سال 1386 - 1387 قمرى) و در دمشق (سال 1971 میلادى) در 12 جلد به چاپ رسيده است. | ||
#:ابن منظور در این کتاب فصلى طولانى در استدراك اخبار ابونواس افزوده است كه به گفته خود او، ابوالفرج آن را از قلم انداخته يا بعدها از نسخههاى کتاب افتاده است. | #:ابن منظور در این کتاب فصلى طولانى در استدراك اخبار ابونواس افزوده است كه به گفته خود او، ابوالفرج آن را از قلم انداخته يا بعدها از نسخههاى کتاب افتاده است. | ||
#:چاپهاى جداگانهاى از این بخش در قاهره (سال 1924 | #:چاپهاى جداگانهاى از این بخش در قاهره (سال 1924 میلادى) با حواشى محمد عبدالرسول و در بغداد (سال 1952 میلادى) به كوشش شكرى محمد احمد صورت گرفته است. | ||
# مختصر [[تاریخ مدینة دمشق |تاريخ دمشق]] [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] | # مختصر [[تاریخ مدینة دمشق |تاريخ دمشق]] [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] | ||
#:ابن منظور در این کتاب علاوه بر حذف بيشتر اسانيد، به تلفيق اخبار پرداخته است. بخشهاى افتاده از نسخههاى کتاب [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] را در این اثر مىتوان يافت. | #:ابن منظور در این کتاب علاوه بر حذف بيشتر اسانيد، به تلفيق اخبار پرداخته است. بخشهاى افتاده از نسخههاى کتاب [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] را در این اثر مىتوان يافت. | ||
خط ۱۵۶: | خط ۱۵۶: | ||
# ديوان | # ديوان | ||
در | در میان آثار ديگر او، از اختصار زهر الآداب حصرى، [[صفة الصفوة]] [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]]، يتيمة الدهر ثعالبى و اختصار العقد الفريد [[ابن عبدربه، احمد بن محمد|ابن عبدربه]] نيز ياد شده است كه در فهرستهاى موجود از آنها نشانى نيست. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
سرانجام پس از عمرى خدمت به جهان علم و دانش و اسلام و | سرانجام پس از عمرى خدمت به جهان علم و دانش و اسلام و مسلمین، جمالالدين، ابوالفضل، محمد بن مكرم در ماه شعبان سال 711ق در مصر وفات يافت و او را در روستاى «قرافه» در نزدیکى شهر قاهره به خاک سپردند. | ||
ویرایش