ابن قف، امین الدولة بن یعقوب: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۵ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - ' اين ' به ' این '
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک')
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ')
خط ۳۹: خط ۳۹:
پدر او از مسيحيان كرك (در خاور بحر الميت، در اردن) بود و در روزگار الملك الناصر يوسف بن محمد ايوبى (634- 658ق) در صَرخد به شغل ديوانى گمارده شد و در همين ايام با ابن ابى اصيبعه آشنايى و پيوندى دير پا يافت. همين دوستى سبب شد كه ابن ابى اصيبعه به خواهش او، پسرش ابوالفرج را به شاگردى بپذيرد. ابن ابى اصيبعه از هوشمندى، متانت، كم حرفى و علاقه‌مندى شاگرد خود به دانستن احوال دانشمندان ياد كرده است و جامعترين شرح حال ابن قف را نيز در اثر مشهور همو مى‌توان يافت؛ اگرچه به احتمال، اطلاعات مربوط به سال‌هاى پس از 668ق درباره ابن قف را شاگردان ابن ابى اصيبعه به کتاب افزوده‌اند.
پدر او از مسيحيان كرك (در خاور بحر الميت، در اردن) بود و در روزگار الملك الناصر يوسف بن محمد ايوبى (634- 658ق) در صَرخد به شغل ديوانى گمارده شد و در همين ايام با ابن ابى اصيبعه آشنايى و پيوندى دير پا يافت. همين دوستى سبب شد كه ابن ابى اصيبعه به خواهش او، پسرش ابوالفرج را به شاگردى بپذيرد. ابن ابى اصيبعه از هوشمندى، متانت، كم حرفى و علاقه‌مندى شاگرد خود به دانستن احوال دانشمندان ياد كرده است و جامعترين شرح حال ابن قف را نيز در اثر مشهور همو مى‌توان يافت؛ اگرچه به احتمال، اطلاعات مربوط به سال‌هاى پس از 668ق درباره ابن قف را شاگردان ابن ابى اصيبعه به کتاب افزوده‌اند.


ابوالفرج کتاب‌هاى «المسائل» حنين بن اسحاق، «الفصول و تقدمة المعرفه» [[بقراط]] و نيز آثار رازى را نزد ابن ابى اصيبعه خواند و مقدمات ضرورى طب، شناخت انواع بيمارى و راه‌هاى مداواى آنها را فراگرفت. پس از چندى همراه پدر به دمشق رفت و نزد دانشمندان آن ديار نيز به شاگردى پرداخت. طب را نزد حكيم نجم‌الدين بن منفاخ و موفق‌الدين يعقوب سامرى، فلسفه را نزد شيخ شمس‌الدين عبدالحميد خسروشاهى و عزالدين حسن غنوى ضرير و هندسه را نزد شيخ مؤيد‌ الدين عرضى فراگرفت. با اين همه به طب بيش از ساير دانش‌ها اقبال داشت و در آغاز كار چند سال در دژ عجلون طبابت كرد و سپس به دمشق بازگشت.
ابوالفرج کتاب‌هاى «المسائل» حنين بن اسحاق، «الفصول و تقدمة المعرفه» [[بقراط]] و نيز آثار رازى را نزد ابن ابى اصيبعه خواند و مقدمات ضرورى طب، شناخت انواع بيمارى و راه‌هاى مداواى آنها را فراگرفت. پس از چندى همراه پدر به دمشق رفت و نزد دانشمندان آن ديار نيز به شاگردى پرداخت. طب را نزد حكيم نجم‌الدين بن منفاخ و موفق‌الدين يعقوب سامرى، فلسفه را نزد شيخ شمس‌الدين عبدالحميد خسروشاهى و عزالدين حسن غنوى ضرير و هندسه را نزد شيخ مؤيد‌ الدين عرضى فراگرفت. با این همه به طب بيش از ساير دانش‌ها اقبال داشت و در آغاز كار چند سال در دژ عجلون طبابت كرد و سپس به دمشق بازگشت.


وى به رغم اشتغال به معالجه سپاهيان مملوكى، از مشهورترين استادان طب زمان خود در سوريه بود و نيز به داشتن آثار بسيار شهرت داشت.
وى به رغم اشتغال به معالجه سپاهيان مملوكى، از مشهورترين استادان طب زمان خود در سوريه بود و نيز به داشتن آثار بسيار شهرت داشت.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش