حافظ ابرو، عبدالله بن لطفالله: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '== وابستهها ==' به '==وابستهها==') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE01052AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''شهابالدين عبداللّه | '''شهابالدين عبداللّه خوافی''' متوفاى 833 هجرى قمرى در هرات تولد يافت، در همدان علم آموخت و به سال 833 هجرى در زنجان وفات يافت.وى از روزگار تيمور جزو رجال دربار بود و به عنوان بازيگر شطرنج نيز شهرت يافت.شاهرخ، نوادۀ تيمور كه ضمن سفرهاى زمينى ودريايى حافظ ابرو را به همراه خود مىبرد، او را مورخ رسمى دربار كرده و وظايف علمى مختلف به عهدۀ او گذاشته بود كه از آن جمله تأليف يك كتاب جغرافيايى بود كه گرچه نام و عنوان آن نامعلوم است، اما داراى اهميت ويژه است. | ||
دربارۀ زندگى و احوال حافظ ابرو اطلاع چندانى در دست نيست و آنچه از نام و خاستگاه و احوال او مىدانيم و همواره در منابع تكرار شده از خلط و اشتباه خالىنيست.فصيح خوافي نام و لقب او را «شهابالدين عبداللّه الخوافي»آورده و اين مطابق است با آنچه حافظ ابرو در ذيل ظفرنامه شامى و مقدمه تاريخ آل كرت آورده و خود را «عبداللّه بن لطفاللّه بن عبدالرشيد...المدعو بحافظ ابرو» خواندهاست.لقب او را نيز نورالدين و هم شهابالدين آوردهاند. | دربارۀ زندگى و احوال حافظ ابرو اطلاع چندانى در دست نيست و آنچه از نام و خاستگاه و احوال او مىدانيم و همواره در منابع تكرار شده از خلط و اشتباه خالىنيست.فصيح خوافي نام و لقب او را «شهابالدين عبداللّه الخوافي»آورده و اين مطابق است با آنچه حافظ ابرو در ذيل ظفرنامه شامى و مقدمه تاريخ آل كرت آورده و خود را «عبداللّه بن لطفاللّه بن عبدالرشيد...المدعو بحافظ ابرو» خواندهاست.لقب او را نيز نورالدين و هم شهابالدين آوردهاند. |
نسخهٔ ۱۴ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۱۱
نام | حافظ ابرو، عبدالله بن لطفالله |
---|---|
نامهای دیگر | حافظ ابرو، شهابالدین
حافظ ابرو هروی شهابالدین عبدالله خوافی |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | 833 ق |
اساتید | |
برخی آثار | تاریخ سلاطین کرت |
کد مؤلف | AUTHORCODE01052AUTHORCODE |
شهابالدين عبداللّه خوافی متوفاى 833 هجرى قمرى در هرات تولد يافت، در همدان علم آموخت و به سال 833 هجرى در زنجان وفات يافت.وى از روزگار تيمور جزو رجال دربار بود و به عنوان بازيگر شطرنج نيز شهرت يافت.شاهرخ، نوادۀ تيمور كه ضمن سفرهاى زمينى ودريايى حافظ ابرو را به همراه خود مىبرد، او را مورخ رسمى دربار كرده و وظايف علمى مختلف به عهدۀ او گذاشته بود كه از آن جمله تأليف يك كتاب جغرافيايى بود كه گرچه نام و عنوان آن نامعلوم است، اما داراى اهميت ويژه است.
دربارۀ زندگى و احوال حافظ ابرو اطلاع چندانى در دست نيست و آنچه از نام و خاستگاه و احوال او مىدانيم و همواره در منابع تكرار شده از خلط و اشتباه خالىنيست.فصيح خوافي نام و لقب او را «شهابالدين عبداللّه الخوافي»آورده و اين مطابق است با آنچه حافظ ابرو در ذيل ظفرنامه شامى و مقدمه تاريخ آل كرت آورده و خود را «عبداللّه بن لطفاللّه بن عبدالرشيد...المدعو بحافظ ابرو» خواندهاست.لقب او را نيز نورالدين و هم شهابالدين آوردهاند.
آثار او
دربارۀ آثار حافظ ابرو محققان به تفصيل بحث كردهاند با اين همه كتاب مجمع التواريخ او هنوز به درستى و دقت بررسى نشده و بسيارى از آثار تاريخى منسوب به حافظ ابرو در واقع اجزاء و ابواب همين كتاباند كه گاه بطور مستقل از آنها ياد شده است.ازديگر آثار وى مىتوان به كتاب زبدة التواريخ بايسنقرى اشاره كرد كه براى بايسنقر ميرزا فرزند هنرمند و هنرپرور شاهرخ نوشت.وى به امر و خواست شاهرخ به نگارش آثار ديگرى پرداخت.