الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۸ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۱۱

دبیرسیاقی، محمد

دبیرسیاقی، محمد

سيد محمد دبيرسياقى (1298-1397ش)، پژوهشگر، نویسنده، شاعر و استاد ادبیات فارسی، وی از ارکان چهارگانهٔ «بنیاد لغتنامهٔ دهخدا» و مصحح بسیاری از متنهای کهن فارسی است.

در چهارم اسفند 1298ش در محله گلبناى قزوين متولد شد. پدرش سيد باقر از خوش‌نويسان مشهور آن شهر بود. سيد محمد پس از به پايان رساندن تحصيلات دوره ابتدايى و متوسطه، در سال 1318ش دوره دوم متوسطه را در دبیرستان شاهپور (امید) قزوین به انجام رسانيد و به اخذ ديپلم نايل آمد. از آن پس در رشته زبان و ادبيات فارسى به تحصيل پرداخت و در سال 1324ش دكتراى رشته زبان و ادبيات فارسى، را از دانشگاه تهران دریافت کرد.

وى از سال 1320ش به استخدام وزارت دارایى درآمد. در ۱۳۲۵ به عضویت انجمن ایرانشناسی درآمد. در سال 1353ش بازنشسته شد. وى به مدت 34 سال همواره در مصدر مشاغل مختلفى چون رياست دفتر اداره كل ماليات‌هاى مستقيم، عضو كميسيون‌هاى مالياتى، رياست ماليه تهران، رياست اداره قوانين و عضويت شوراى عالى مالياتى بوده است. وى از خرداد 1326ش به همكارى علامه دهخدا در نگارش «لغت‌نامه» پرداخت.

وى علاوه بر كار در لغتنامه، به كار تدريس در دانشگاه تهران نيز مشغول بود. او علاوه بر آن به دعوت دانشگاه عين الشمس قاهره، دو سفر به مصر رفت و به تدريس و ايراد سخنرانى در دانشگاه‌هاى قاهره و الازهر پرداخت.

سرانجام این پژوهشگر برجسته ادبیات، در روز 15 مهرماه 1397 در ۹۹ سالگی دار فانی را وداع گفت.

ادامه

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class="boxTitle"><big>'''[[موسوی گلپایگانی، جمال‌الدین احمد|آیت‌الله سید جمال‎الدین گلپایگانی]]'''</big></div>
+<div class="boxTitle"><big>'''[[دبیرسیاقی، محمد]]'''</big></div>
-[[پرونده:NUR04807.jpg|بندانگشتی|موسوی گلپایگانی، جمال‌الدین احمد|175px]]
+[[پرونده:NUR03383.jpg|بندانگشتی|دبیرسیاقی، محمد|175px]]
-'''سيد جمال‌الدين گلپايگانى''' (1295-1377ق)، فقیه، اصولی، عارف، مرجع تقلید
+'''سيد محمد دبيرسياقى''' (1298-1397ش)، پژوهشگر، نویسنده، شاعر و استاد ادبیات فارسی، وی از ارکان چهارگانهٔ «بنیاد لغتنامهٔ دهخدا» و مصحح بسیاری از متنهای کهن فارسی است.
-وى، علم معقول و اخلاق را پيش بزرگانى همچون آخوند ملامحمد كاشى كه خود حكيم و عارفى بزرگ و از نوادر عصر خويش بود و [[قشقایی، جهانگیر|جهانگيرخان قشقايى]] كه از بزرگ‌ترين حكيمان و فيلسوفان اسلامى به شمار مى‌رفت، آموخت.
-او، علاوه بر شركت در درس [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]]، از درس  [[همدانی، رضا بن محمد هادی|حاج آقا رضا همدانى]] و [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] نيز بهره جست.
+در چهارم اسفند 1298ش در محله گلبناى قزوين متولد شد. پدرش سيد باقر از خوش‌نويسان مشهور آن شهر بود. سيد محمد پس از به پايان رساندن تحصيلات دوره ابتدايى و متوسطه، در سال 1318ش دوره دوم متوسطه را در دبیرستان شاهپور (امید) قزوین به انجام رسانيد و به اخذ ديپلم نايل آمد. از آن پس در رشته زبان و ادبيات فارسى به تحصيل پرداخت و در سال 1324ش دكتراى رشته زبان و ادبيات فارسى،  را از دانشگاه تهران دریافت کرد.
-هم‌چنين از انفاس ملكوتى آقاى شيخ هادى طهرانى، آخوند [[نهاوندی نجفی، علی بن فتح‌الله|ملا على نهاوندى]]، شيخ محمد بهارى و سيد ابوتراب خوانسارى نيز استفاده كرد.
+وى از سال 1320ش به استخدام وزارت دارایى درآمد. در ۱۳۲۵ به عضویت انجمن ایرانشناسی درآمد. در سال 1353ش بازنشسته شد. وى به مدت 34 سال همواره در مصدر مشاغل مختلفى چون رياست دفتر اداره كل ماليات‌هاى مستقيم، عضو كميسيون‌هاى مالياتى، رياست ماليه تهران، رياست اداره قوانين و عضويت شوراى عالى مالياتى بوده است. وى از خرداد 1326ش به همكارى علامه دهخدا در نگارش «لغت‌نامه» پرداخت.
-مدتى هم در سامرا، در درس [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|آیت‌الله محمدتقى شيرازى]] شركت نمود و بخش زيادى از تقريرات او را به رشته تحرير درآورد و سپس به نجف بازگشت. سرانجام در سال 1329ق، [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] دار فانى را وداع گفت و سيد جمال‌الدين كه مدت 10 سال در درس او شركت كرده بود، در درس هيچ‌كس حاضر نشد تا آن هنگام كه متوجه [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله ميرزا حسين غروى نايينى]] گرديد. شركت سيد جمال‌الدين، در درس [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نايينى]]، عامل بزرگى براى شركت علما و فضلاى حوزه علميه نجف در درس ايشان شد. شركت او، در درس [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نايينى]] باعث تعجب خيلى از علماى نجف شد، چون او، خود، يكى از استوانه‌هاى حوزه نجف بود. در واقع، او به‌عنوان مشاور علمى نايينى بوده است؛ يعنى [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نايينى]] از وجود ايشان استفاده مى‌نمود. آنچه مؤيد اين مطلب است، اجازه اجتهادى است كه [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نايينى]] به ايشان داده و از ايشان به‌عنوان حجت‌الاسلام ياد كرده و اين، در حالى است كه [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نايينى]] چنين عنوانى را براى كمتر كسى به كار برده و شايد براى هيچ‌كدام از شاگردانش به كار نبرده است.
+وى علاوه بر كار در لغتنامه، به كار تدريس در دانشگاه تهران نيز مشغول بود. او علاوه بر آن به دعوت دانشگاه عين الشمس قاهره، دو سفر به مصر رفت و به تدريس و ايراد سخنرانى در دانشگاه‌هاى قاهره و الازهر پرداخت.
+سرانجام این پژوهشگر برجسته ادبیات، در روز 15 مهرماه 1397 در ۹۹ سالگی دار فانی را وداع گفت.
-<div class="mw-ui-button">[[موسوی گلپایگانی، جمال‌الدین احمد|'''ادامه''']]</div>
+<div class="mw-ui-button">[[دبیرسیاقی، محمد|'''ادامه''']]</div>