۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
درباره اخگر، در بیشتر تذکرههاى موجود نشانى نمیتوان یافت. ترکعلىشاه ترکى قلندر نور محلى در تذکره سخنوران چشمدیده، که به سال 1322ق، تألیف شده است، در شرح حال مؤلّف مورد نظر ما مىنویسد: | درباره اخگر، در بیشتر تذکرههاى موجود نشانى نمیتوان یافت. ترکعلىشاه ترکى قلندر نور محلى در تذکره سخنوران چشمدیده، که به سال 1322ق، تألیف شده است، در شرح حال مؤلّف مورد نظر ما مىنویسد: | ||
اخگر تخلّص، میرزا قاسمعلى نام، حیدرآبادى، نوجوان و خوشخو و خوشگو، از ملازمان سرکار نظام است - با فقیر شناسایى مىدارد - این اشعار از فکر بلندش به صد تلاش به دست رسیده: | اخگر تخلّص، میرزا قاسمعلى نام، حیدرآبادى، نوجوان و خوشخو و خوشگو، از ملازمان سرکار نظام است - با فقیر شناسایى مىدارد - این اشعار از فکر بلندش به صد تلاش به دست رسیده: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|'' شب وصل است و با من خوش بیامیز ''|2='' لب اندر لب، دهان اندر دهان کن'}} | |||
{{ب|'' جفا تا کى دل سنگین خود را ''|2='' گهى بر حال ما هم مهربان کن'}} | |||
{{ب|'' نگاه التفاتى گاهگاهى ''|2='' بهسوى اخگر آزردهجان کن'}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
این گزارش با آنچه که درباره تخلّص میرزا قاسمعلى به «اخگر» در دیوان عرفانى/ فلسفىاش مىدانیم هماهنگ است. این دیوان اشعار که تاریخ سرودن آن به سال 1326ق، بازمىگردد، درعینحال، نخستین اثر تألیفى مؤلّف محسوب مىشود و تأمّل در اشعار ژرف آن، ضمن اینکه فاصله فراوان سراینده آنها از اشعار عاشقانهاى را که ترکعلىشاه از وى نقل کرده است نشان مىدهد، بر دانش گسترده او در علوم حکمى دلالت دارد و سندى گویا از دانشاندوزى او در این علوم است. ذکر این نکته نیز بایسته مىنماید که مولّف مورد نظر ما، افزون بر کار تألیف و تدریس حکمت، به کتابت آثار مختلف هم علاقهمند بوده است و بسا که بتوان گفت از این آثار در کار نگارش رسالههاى خویش بهره مىبرده است<ref>ر.ک: کریمی زنجانی اصل، محمد، ص25-26</ref>. | این گزارش با آنچه که درباره تخلّص میرزا قاسمعلى به «اخگر» در دیوان عرفانى/ فلسفىاش مىدانیم هماهنگ است. این دیوان اشعار که تاریخ سرودن آن به سال 1326ق، بازمىگردد، درعینحال، نخستین اثر تألیفى مؤلّف محسوب مىشود و تأمّل در اشعار ژرف آن، ضمن اینکه فاصله فراوان سراینده آنها از اشعار عاشقانهاى را که ترکعلىشاه از وى نقل کرده است نشان مىدهد، بر دانش گسترده او در علوم حکمى دلالت دارد و سندى گویا از دانشاندوزى او در این علوم است. ذکر این نکته نیز بایسته مىنماید که مولّف مورد نظر ما، افزون بر کار تألیف و تدریس حکمت، به کتابت آثار مختلف هم علاقهمند بوده است و بسا که بتوان گفت از این آثار در کار نگارش رسالههاى خویش بهره مىبرده است<ref>ر.ک: کریمی زنجانی اصل، محمد، ص25-26</ref>. | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۷: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده: | [[رده: 25 شهریور الی 24 مهر]] | ||
[[رده:سال97-25شهریور الی24 مهر]] | [[رده:سال97-25شهریور الی24 مهر]] | ||