فرائد السمطين: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'شيعيان' به 'شیعیان ')
    جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
    خط ۳۳: خط ۳۳:
    }}
    }}


    '''فرائد السمطين''' نوشته [[حموی جوینی، ابراهیم بن محمد|ابراهيم بن محمد حموينى]] (644-730) و درباره فضائل امام على، فاطمه زهرا، حسنين(عليهم‌السلام)، و ائمه ديگر شیعیان است. «سِمط» به معناى رشته مرواريد و فرائد السمطين به معناى دو رشته مرواريد بى مانند است.  
    '''فرائد السمطين''' نوشته [[حموی جوینی، ابراهیم بن محمد|ابراهيم بن محمد حموينى]] (644-730) و درباره فضائل امام على، فاطمه زهرا، حسنين(عليهم‌السلام)، و ائمه ديگر شیعیان است. «سِمط» به معناى رشته مرواريد و فرائد السمطين به معناى دو رشته مرواريد بى مانند است.  


    در سمط اول اين كتاب، به فضائل [[امام على(ع)]] و در سمط دوم به فضائل عترت پيامبر(ص) پرداخته شده كه علاوه بر امیرالمؤمنین(ع) شامل فاطمه زهرا(س)، حسنين(عليهماالسلام) و ائمه ديگر تا حضرت مهدى(ع) است. البته مؤلف از امام سوم به بعد تنها درباره امام رضا و امام زمان مطالبى دارد و درباره ديگر ائمه به ذكر احاديثى كلى، بسنده كرده است.
    در سمط اول اين كتاب، به فضائل [[امام على(ع)]] و در سمط دوم به فضائل عترت پيامبر(ص) پرداخته شده كه علاوه بر امیرالمؤمنین(ع) شامل فاطمه زهرا(س)، حسنين(عليهماالسلام) و ائمه ديگر تا حضرت مهدى(ع) است. البته مؤلف از امام سوم به بعد تنها درباره امام رضا و امام زمان مطالبى دارد و درباره ديگر ائمه به ذكر احاديثى كلى، بسنده كرده است.


    نويسنده كتاب سنى است اما بيشتر احاديثى كه نقل كرده با عقايد شیعیان سازگار و همخوان است و تفاوتى با عقايد شیعیان در زمينه امامان ندارد چنانكه در مقدمه كتاب از [[امام على(ع)]] با واژه‌هايى مانند «وصى» و «اسد الله غالب» ياد مى‌كند و ختم ولايت را با نواده صالح آن حضرت، حجت قائم مى‌داند.  
    نويسنده كتاب سنى است اما بيشتر احاديثى كه نقل كرده با عقايد شیعیان سازگار و همخوان است و تفاوتى با عقايد شیعیان در زمينه امامان ندارد چنانكه در مقدمه كتاب از [[امام على(ع)]] با واژه‌هايى مانند «وصى» و «اسد الله غالب» ياد مى‌كند و ختم ولايت را با نواده صالح آن حضرت، حجت قائم مى‌داند.  


    ==محتواى كتاب==
    ==محتواى كتاب==
    محتواى كتاب بيشتر احاديثى است كه در كتب شیعیان نيز يافت مى شود. جلد اول اختصاص به بيان فضائل [[امام على(ع)]] در زبان رسول خدا(ص) دارد. در جلد دوم پس از نقل آياتى كه در شأن اهل‌بيت نازل شده به احاديثى كه راجع به فاطمه زهرا و حسنين(عليهم‌السلام) است مى‌پردازد. روايات نقل شده در سمط دوم بيشتر سمت و سوى شيعى دارد و از کتاب‌ها و دانشمندان شيعى در نقل اين احاديث بهره برده است.  
    محتواى كتاب بيشتر احاديثى است كه در كتب شیعیان نيز يافت مى شود. جلد اول اختصاص به بيان فضائل [[امام على(ع)]] در زبان رسول خدا(ص) دارد. در جلد دوم پس از نقل آياتى كه در شأن اهل‌بيت نازل شده به احاديثى كه راجع به فاطمه زهرا و حسنين(عليهم‌السلام) است مى‌پردازد. روايات نقل شده در سمط دوم بيشتر سمت و سوى شيعى دارد و از کتاب‌ها و دانشمندان شيعى در نقل اين احاديث بهره برده است.  


    مؤلف در عين حال روايتى درباره عدم اسلام ابوطالب آورده و درباره خلفا احاديثى نقل كرده كه از آن جمله تمجيد رسول خدا(ص) از عده‌اى از صحابه بزرگ بخصوص سه خليفه اول است.
    مؤلف در عين حال روايتى درباره عدم اسلام ابوطالب آورده و درباره خلفا احاديثى نقل كرده كه از آن جمله تمجيد رسول خدا(ص) از عده‌اى از صحابه بزرگ بخصوص سه خليفه اول است.

    نسخهٔ ‏۵ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۰:۱۶

    فرائد السمطین
    فرائد السمطين
    پدیدآورانحموی جوینی، ابراهیم بن محمد (نويسنده) محمودی، محمدباقر (محقق)
    ناشرمؤسسة المحمودي
    مکان نشربیروت - لبنان
    سال نشر1400 ق
    چاپ1
    موضوعائمه اثناعشر - فضایل - احادیث

    احادیث شیعه - قرن 8ق.

    چهارده معصوم - فضایل - احادیث

    خاندان نبوت - فضایل - احادیث

    علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - احادیث
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏36‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏8‎‏ف‎‏4
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    فرائد السمطين نوشته ابراهيم بن محمد حموينى (644-730) و درباره فضائل امام على، فاطمه زهرا، حسنين(عليهم‌السلام)، و ائمه ديگر شیعیان است. «سِمط» به معناى رشته مرواريد و فرائد السمطين به معناى دو رشته مرواريد بى مانند است.

    در سمط اول اين كتاب، به فضائل امام على(ع) و در سمط دوم به فضائل عترت پيامبر(ص) پرداخته شده كه علاوه بر امیرالمؤمنین(ع) شامل فاطمه زهرا(س)، حسنين(عليهماالسلام) و ائمه ديگر تا حضرت مهدى(ع) است. البته مؤلف از امام سوم به بعد تنها درباره امام رضا و امام زمان مطالبى دارد و درباره ديگر ائمه به ذكر احاديثى كلى، بسنده كرده است.

    نويسنده كتاب سنى است اما بيشتر احاديثى كه نقل كرده با عقايد شیعیان سازگار و همخوان است و تفاوتى با عقايد شیعیان در زمينه امامان ندارد چنانكه در مقدمه كتاب از امام على(ع) با واژه‌هايى مانند «وصى» و «اسد الله غالب» ياد مى‌كند و ختم ولايت را با نواده صالح آن حضرت، حجت قائم مى‌داند.

    محتواى كتاب

    محتواى كتاب بيشتر احاديثى است كه در كتب شیعیان نيز يافت مى شود. جلد اول اختصاص به بيان فضائل امام على(ع) در زبان رسول خدا(ص) دارد. در جلد دوم پس از نقل آياتى كه در شأن اهل‌بيت نازل شده به احاديثى كه راجع به فاطمه زهرا و حسنين(عليهم‌السلام) است مى‌پردازد. روايات نقل شده در سمط دوم بيشتر سمت و سوى شيعى دارد و از کتاب‌ها و دانشمندان شيعى در نقل اين احاديث بهره برده است.

    مؤلف در عين حال روايتى درباره عدم اسلام ابوطالب آورده و درباره خلفا احاديثى نقل كرده كه از آن جمله تمجيد رسول خدا(ص) از عده‌اى از صحابه بزرگ بخصوص سه خليفه اول است.

    مجموع روايت هاى نقل شده در اين كتاب 594 مورد است. نويسنده تنها احاديث را نقل مى‌كند اما هيچ نقدى بر آنها وارد نمى‌كند. شيوه مؤلف مسندگونه ونقل با سلسله اسناد و بيان جزئيات ريز روايات است، حتى زمان و مكان استماع و يا قرائت حديث را نيز باز گفته است.

    در ميان مشايخ و اسانيد اين كتاب، هم دانشمندان سنى و هم عالمان شيعى وجود دارد. از اين جمله «شاذان بن جبرئيل قمى» (م. 660) عالم شيعه است كه نام او حدود 60 مورد تكرار شده و نام شيخ صدوق (م.381) در 33 مورد به چشم مى‌خورد.

    اهميت كتاب

    كتاب فرائد السمطين در دسترس دانشمندان شيعه كمتر وجود داشته و از آرزوهاى علامه امينى دستيابى به نسخه‌اى از اين كتاب بوده است. مجلسى به طور محدود از آن نقل مى‌كند. و بحرانى به اين كتاب عنايت داشته است. از دانشمندان اهل سنت زرندى حنفى از آن براى تألیف كتاب «نظم درر السمطين» بهره برده است.

    فرائد السمطين فى فضائل المرتضى و البتول و السبطين و الائمة من ذريتهم عليهم‌السلام، ابراهيم بن محمد بن المويد الحموينى (644-730)، تحقيق محمدباقرالمحمودى، بيروت، موسسه المحمودى، 1398ق.