۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا ==' به '==گزارش محتوا==') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
#مؤلف در باب «محاسن المفاخرة»، روايتى بسيار مفصل در تأييد گرايش‌هاى شيعه از شخصى به نام سنان بن حسن تسترى نقل كرده كه در آن، از بنى‌هاشم و شیعیان ، به‌ويژه على بن ابى‌طالب(ع) و حضرت فاطمه(س) بسيار تجليل و ستايش شده و ضمن نقل برخى خطبه‌هاى امام حسن(ع) و امام حسين(ع) و عبارات ستايش‌آميز درباره آنان، بارها از ايشان به عنوان «سيدا شباب أهل الجنة» ياد شده است كه مسلماً اين‌گونه روايات با گرايش‌هاى مذهبى و كلامى جاحظ در تضاد است. | #مؤلف در باب «محاسن المفاخرة»، روايتى بسيار مفصل در تأييد گرايش‌هاى شيعه از شخصى به نام سنان بن حسن تسترى نقل كرده كه در آن، از بنى‌هاشم و شیعیان ، به‌ويژه على بن ابى‌طالب(ع) و حضرت فاطمه(س) بسيار تجليل و ستايش شده و ضمن نقل برخى خطبه‌هاى امام حسن(ع) و امام حسين(ع) و عبارات ستايش‌آميز درباره آنان، بارها از ايشان به عنوان «سيدا شباب أهل الجنة» ياد شده است كه مسلماً اين‌گونه روايات با گرايش‌هاى مذهبى و كلامى جاحظ در تضاد است. | ||
#مؤلف كتاب، از كسانى با عبارت «حدثنا» و «أخبرنا» روايت كرده كه در زمره استادان و حتى معاصران جاحظ نبوده‌اند. | #مؤلف كتاب، از كسانى با عبارت «حدثنا» و «أخبرنا» روايت كرده كه در زمره استادان و حتى معاصران جاحظ نبوده‌اند. | ||
#در كتاب گاه به اشعار شاعرانى استشهاد شده است كه سال‌ها پس از جاحظ مى‌زيسته‌اند، مانند: ابن معتز و منصور بن اسماعيل فقيه. گاه نيز در لابلاى كتاب، به ابياتى بدون ذكر نام سراينده آن‌ها برمى‌خوريم كه پس از جست‌وجو در منابع و يافتن نام سرايندگان آن‌ها مشخص مى‌شود كه بسيارى از اين ابيات، به شاعرانى تعلق دارد كه سال‌ها پس از جاحظ مى‌زيسته‌اند و گاه نزدیک | #در كتاب گاه به اشعار شاعرانى استشهاد شده است كه سال‌ها پس از جاحظ مى‌زيسته‌اند، مانند: ابن معتز و منصور بن اسماعيل فقيه. گاه نيز در لابلاى كتاب، به ابياتى بدون ذكر نام سراينده آن‌ها برمى‌خوريم كه پس از جست‌وجو در منابع و يافتن نام سرايندگان آن‌ها مشخص مى‌شود كه بسيارى از اين ابيات، به شاعرانى تعلق دارد كه سال‌ها پس از جاحظ مى‌زيسته‌اند و گاه نزدیک به دو قرن با وى فاصله زمانى دارند. | ||
#پنج بيت (بدون ذكر نام سراينده) در كتاب نقل شده است، با مطلع «بدا حين اثرى...» با قافيه «م» كه اين ابيات از سروده‌هاى جاحظ است. اما مؤلف در آغاز اين ابيات، عبارت «قال في ابن أبى دؤاد» را به كار برده است. حال آنكه اگر نويسنده كتاب، جاحظ بود، به جاى «قال» بايد از لفظ «قلت» استفاده مى‌كرد. افزون بر آن، ابياتى از مؤلف كتاب با لفظ «قلت» در كتاب آمده است كه در مجموعه اشعار جاحظ، وجود ندارد. | #پنج بيت (بدون ذكر نام سراينده) در كتاب نقل شده است، با مطلع «بدا حين اثرى...» با قافيه «م» كه اين ابيات از سروده‌هاى جاحظ است. اما مؤلف در آغاز اين ابيات، عبارت «قال في ابن أبى دؤاد» را به كار برده است. حال آنكه اگر نويسنده كتاب، جاحظ بود، به جاى «قال» بايد از لفظ «قلت» استفاده مى‌كرد. افزون بر آن، ابياتى از مؤلف كتاب با لفظ «قلت» در كتاب آمده است كه در مجموعه اشعار جاحظ، وجود ندارد. | ||
#مؤلف داستانى از قول شخصى به نام ابوعلى بن الاسكرى (الاشكرى)، از نديمان تميم بن تميم (ابى‌تميم) نقل كرده است. اين داستان در منابع ديگر از جمله «جذوة المقتبس» حميدى و «[[وفيات الأعيان و أنباء أبناء الزمان|وفيات الأعيان]]» [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] نيز آمده است. بى‌ترديد تميم بن ابى‌تميم، همان ابوالمعز تميم بن باديس، از واليان شمال آفريقاست كه در 501ق وفات يافته است. با توجه به اين روايت، «المحاسن و الأضداد» دست كم بايد در اواخر سده 5 يا اوايل سده 6ق تأليف شده باشد.<ref>ر.ک: فاتحى‌نژاد، عنايت‌الله، ج17، ص217- 218</ref> | #مؤلف داستانى از قول شخصى به نام ابوعلى بن الاسكرى (الاشكرى)، از نديمان تميم بن تميم (ابى‌تميم) نقل كرده است. اين داستان در منابع ديگر از جمله «جذوة المقتبس» حميدى و «[[وفيات الأعيان و أنباء أبناء الزمان|وفيات الأعيان]]» [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] نيز آمده است. بى‌ترديد تميم بن ابى‌تميم، همان ابوالمعز تميم بن باديس، از واليان شمال آفريقاست كه در 501ق وفات يافته است. با توجه به اين روايت، «المحاسن و الأضداد» دست كم بايد در اواخر سده 5 يا اوايل سده 6ق تأليف شده باشد.<ref>ر.ک: فاتحى‌نژاد، عنايت‌الله، ج17، ص217- 218</ref> | ||