معصومی شاهرودی، علیاصغر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'فعاليتهاى' به 'فعالیتهای') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" | | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE02480AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
==پس از پیروزی انقلاب اسلامی== | ==پس از پیروزی انقلاب اسلامی== | ||
عضويّت در ستاد استقبال [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] (ره) درسال 1357، مسئوليت كميته على آباد گرگان و زرند کرمان، مسئوليت بنياد شهيد گنبد و على آباد گرگان، عضويّت در دفتر استفتاءات [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] (ره) در مشهد، عضويت در مجلس خبرگان رهبرى در سه دوره متوالى (اول تا سوم) از استان خراسان رضوی و نظارت بر بازسازى مسجد جامع تربت حيدريه از جمله | عضويّت در ستاد استقبال [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] (ره) درسال 1357، مسئوليت كميته على آباد گرگان و زرند کرمان، مسئوليت بنياد شهيد گنبد و على آباد گرگان، عضويّت در دفتر استفتاءات [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] (ره) در مشهد، عضويت در مجلس خبرگان رهبرى در سه دوره متوالى (اول تا سوم) از استان خراسان رضوی و نظارت بر بازسازى مسجد جامع تربت حيدريه از جمله فعالیتهای او پس از انقلاب بوده است. | ||
==وفات== | ==وفات== |
نسخهٔ ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۱:۲۱
نام | معصومی شاهرودی، علیاصغر |
---|---|
نام های دیگر | |
نام پدر | حاج ملا عباس |
متولد | 1305 ه. ش برابر با 1345 ه. ق |
محل تولد | روستای ابرسج - از نواحي بخش بسطام - شاهرود |
رحلت | ۲۶ شهریور ۱۳۹۶ |
اساتید | امام خمينى(ره)، بروجردى، ميرزا هاشم آملى |
برخی آثار | دراسات الأصول في اصول الفقه |
کد مؤلف | AUTHORCODE02480AUTHORCODE |
آیتالله على اصغر معصومى(متولد ۱۳۰۵ش، درگذشته ۲۶ شهریور ۱۳۹۶) نماینده مردم استان خراسان رضوی در مجلس خبرگان رهبری، نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه آزاد استان خراسان رضوی
ولادت
علیاصغر معصومی فرزند حاج ملا عباس در سال 1305ش در روستای ابرسج - از نواحي بخش بسطام - شاهرود در استان سمنان متولد شد.
تحصیلات
علیاصغر تا كلاس ششم ابتدایی را در روستای ابرسج تحصیل كرد. آن گاه پس از تبعید رضاخان و بازگشایی حوزههای علمیه، وی به اتّفاق پانزده نفر از جوانان متدین روستای ابرسج با راهنمایی حجتالاسلام شیخ علی واعظی برجسته، وارد حوزه علمیه ابرسج شد و به تحصیل علوم دینی پرداخت.
وی پس از خواندن جامع المقدمات همراه استادش شیخ علی واعظی برجسته، به مدرسه علمیه قلعه شاهرود رفت و مدّت سه سال را درآن مدرسه و نیز مدرسه بازار به تحصیل نزد بزرگانی همچون: شیخ علی واعظی برجسته، آیتاللّه حاج شیخ علیاصغر دانش پژوه، آیتاللّه اشرفی و آیتاللّه سجودی پرداخت. سپس در پانزده سالگی به حوزه علمیه مشهد عزيمت نموده و از محضر اساتيدى همچون حضرات آيات حاج سيد هادى ميلانى، حاج ميرزا جواد تهرانى، ميرزا هاشم قزوينى، سيد احمد مدرس يزدى، كسب فيض و معرفت نمود.
سپس عازم نجف اشرف شده و از محضر آيات عظام و مراجع تقليد بنام تشيع به مدت 15 سال تلمّذ نمود. اساتيد ايشان در نجف اشرف عبارت بودند از آيات عظام: شاهرودى، حكيم، خوئى، امام خمينى(ره)، بروجردى، ميرزا هاشم آملى، ميرزا يحيى يزدى و ميرزا باقر زنجانى.
وى پس از 15 سال تلاش بى وقفه در امر تحصيل و وصول به درجه اجتهاد به ايران بازگشته و پس از پيروزى انقلاب اسلامى ايران به درخواست مردم تربت حيدريه و دستور مستقيم حضرت امام خمينى(ره)، امامت جمعه اين شهرستان را تقبل نمودند. و به تدريس درس خارج فقه و اصول نيز مشغول شدند.
جهاد سیاسی
پس از به قدرت رسیدن حزب بعث، خفقان عجیبی درعراق حاكم شد و به دلیل مبارزه بعث با دین و علما همه ایرانیان ساكنِ عراق را به ایران باز گرداندند یا درمرزها آواره كردند و در این راه از هیچ جنایتی فرو گذار نكردند. زمانی كه نهضت پانزدهم 42 خرداد رخ داد، روابط سیاسی ایران وعراق وخیمتر شد. و علمای ایران برای اعتراض به این دستگیر امام درس های خود را تعطیل كردند.
در عراق نیز برای دفاع از حضرت امام درسهای مراجع تعطیل شد. امام پس از تبعید به تركیه وارد عراق شد و رحل اقامت افكند. در این زمان شیخ علیاصغر بخشی از مكاسب شیخ انصاری را خدمت ایشان فرا گرفت. آنگاه با اجازه ایشان به حوزه علمیه مشهد باز گشت. وی پس از بازگشت به ایران به ادامه فعالیت های فرهنگی، علمی و سیاسی و همچنین سازمان دهی فعالیت های طرفداران حضرت امام پرداخت. پایگاه فعالیت او درآن زمان یا منزل آیتالله حسین قمی یا مجلس درس آیتاللّه میلانی بود.
ایشان در طول مبارزه چندین بار دستگیر شد، ولی دست از فعالیت بر نداشت. تا این كه سرانجام زندانی و پس از اندك زمانی به سمیرم اصفهان تبعید شد. در آنجا عشایر از وی استقبال كردند؛ شیخ علیاصغر نیز برای آنان نوارهای سخنرانی و اعلامیههای امام را تهیه میكرد. رژیم با آگاهی از این موضوع و حضور طلبههای مشهد و مردم علی آباد گرگان در آنجا برای ملاقات با آیتالله معصومی تصمیم گرفت وی را به جای دیگری تبعید كند تا درمنطقه سمیرم كه عشایرنشین و مسلّح هستند، شورش نشود. از این رو، ایشان را به شهرضا بردند و پس از یك هفته به بندر لنگه تبعید شد. پس از بالا گرفتن انقلاب اسلامی در سال 1356 رژیم برای فرونشاندن موج انقلاب، زندانیان سیاسی را آزاد كرد، ولی این مطلب با استقبالی كه از زندانیان سیاسی درسراسركشور صورت گرفت، نتیجه معكوس داد. آیتالله معصومی نیز كه از زندان آزاد شد بلافاصله به تحریك مردم علیه رژیم پرداخت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی
عضويّت در ستاد استقبال حضرت امام (ره) درسال 1357، مسئوليت كميته على آباد گرگان و زرند کرمان، مسئوليت بنياد شهيد گنبد و على آباد گرگان، عضويّت در دفتر استفتاءات حضرت امام (ره) در مشهد، عضويت در مجلس خبرگان رهبرى در سه دوره متوالى (اول تا سوم) از استان خراسان رضوی و نظارت بر بازسازى مسجد جامع تربت حيدريه از جمله فعالیتهای او پس از انقلاب بوده است.
وفات
سرانجام این عالم وارسته پس از چند ماه بیماری در سن 91 سالگی بر اثر کهولت سن در 26 شهریور ماه 1396ش در منزلشان در مشهد دارفانی را وداع گفتند.
پیکر این عالم مجاهد پس از تشرف به مضجع شریف علیبنموسیالرضا(ع)، طواف و اقامه نماز میت، در رواق دارالعباده حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد.
آثار
- دراسات الاصول فى اصول الفقه