بغدادی، عبدالقادر بن عمر: تفاوت میان نسخه‌ها

وى در بغداد متولد شد و در همين شهر به تحصيل پرداخت. علاوه بر زبان فارسى، زبان تركى را نيز فراگرفت و هنگام خروج از بغداد، هر سه زبان عربى، تركى و فارسى را نيك آموخته بود. در آن روزگار زبان فارسى گسترش چشم‌گيرى داشت و از دربار عثمانى- كه سلاطين آن به فارسى شعر مى‌گفتند- تا دربار هند و اميران ترك و مغول آسياى مركزى، زبان فرهنگ و ادب بود. در شهر بغداد نيز بى‌گمان انبوهى ايرانى و عرب آشناى به زبان فارسى مى‌زيستند. آشنايى عبدالقادر با زبان فارسى، به سبب نگارش لغت شاهنامه و نقل اخبار فرس، از حد آموزش‌هاى مدرسه‌اى بسى فراتر رفته بود.