۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
التعليقة علی الفوائد الرضوية (موسوعه جلد 43) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۲۲
، ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی'
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
جز (جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
#: «... روش عرفانى [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]، تابع مسلك عرفان شيعى بود كه از امامان هدايت(ع) الهام گرفته و افزون بر اين به احاديث مأثوره از اهل‌بيت پيامبر(ع) اهتمام ويژه‌اى داشت؛ چون آنان گنجينه‌هاى دانشند و معادن حكمت و حافظان سرّ و ميراث‌داران نبوت و به همين جهت در كتاب‌هاى عرفانى - اخلاقى‌اش به‌صورت مستقيم و غير مستقيم به شرح و بيان روايات وارده پرداخته است. او معيار صحّت كشف و شهود عرفانى را آن روايات نبوى(ص) و اهل‌بيت(ع)، قرار داده و موافقت آن مكاشفات را با احكام شرعى شرط دانسته است. يكى از اين آثار «التعليقة على الفوائد الرضويّة» است كه در آن [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](س) به‌طور مستقيم وارد شرح حديثى عرفانى شده است كه لفظش كوتاه و معنايش بلند است از حضرت [[امام رضا(ع)]]. نويسنده در اين تعليقه افزون بر نقد آراى مؤلف «الفوائد الرضوية»؛ يعنى عارف شيعى كامل، قاضى سعيد قمّى به بررسى آراء استادان بزرگ ديگر مانند [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] و صدرالمتألّهين پرداخته است و برخى از مباحث را با تفصيل بيشترى مطرح كرده است؛ مانند احاطه اسماء الهى، انسان كامل و مقاماتش، كفر و مراتبش، فيض اقدس و فيض مقدّس، عالم عقول و عالم نفوس و مراتب اسماء و صفات...».<ref>ر.ک: مقدمه كتاب، ص5-6</ref>سپس ناشر با نقل اين مطلب از «آيينه دانشوران» درباره كتاب حاضر: «از نوشته‌هاى ايشان است تعليقاتى بر رساله [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|قاضى سعيد قمى]] در شرح حديث رأس الجالوت با دو شرح ديگر از خود ايشان و تاريخ انجام آن 1348 مى‌باشد»، توضيح داده است كه تعليقات و شرح [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]، يگانه است و دوگانه و سه‌گانه نيست و منشأ اشتباه عبارت است از عدم دسترسى به متن اصلى تعليقات.<ref>ر.ک: همان، ص6-7</ref> | #: «... روش عرفانى [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]، تابع مسلك عرفان شيعى بود كه از امامان هدايت(ع) الهام گرفته و افزون بر اين به احاديث مأثوره از اهل‌بيت پيامبر(ع) اهتمام ويژه‌اى داشت؛ چون آنان گنجينه‌هاى دانشند و معادن حكمت و حافظان سرّ و ميراث‌داران نبوت و به همين جهت در كتاب‌هاى عرفانى - اخلاقى‌اش به‌صورت مستقيم و غير مستقيم به شرح و بيان روايات وارده پرداخته است. او معيار صحّت كشف و شهود عرفانى را آن روايات نبوى(ص) و اهل‌بيت(ع)، قرار داده و موافقت آن مكاشفات را با احكام شرعى شرط دانسته است. يكى از اين آثار «التعليقة على الفوائد الرضويّة» است كه در آن [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](س) به‌طور مستقيم وارد شرح حديثى عرفانى شده است كه لفظش كوتاه و معنايش بلند است از حضرت [[امام رضا(ع)]]. نويسنده در اين تعليقه افزون بر نقد آراى مؤلف «الفوائد الرضوية»؛ يعنى عارف شيعى كامل، قاضى سعيد قمّى به بررسى آراء استادان بزرگ ديگر مانند [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] و صدرالمتألّهين پرداخته است و برخى از مباحث را با تفصيل بيشترى مطرح كرده است؛ مانند احاطه اسماء الهى، انسان كامل و مقاماتش، كفر و مراتبش، فيض اقدس و فيض مقدّس، عالم عقول و عالم نفوس و مراتب اسماء و صفات...».<ref>ر.ک: مقدمه كتاب، ص5-6</ref>سپس ناشر با نقل اين مطلب از «آيينه دانشوران» درباره كتاب حاضر: «از نوشته‌هاى ايشان است تعليقاتى بر رساله [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|قاضى سعيد قمى]] در شرح حديث رأس الجالوت با دو شرح ديگر از خود ايشان و تاريخ انجام آن 1348 مى‌باشد»، توضيح داده است كه تعليقات و شرح [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]، يگانه است و دوگانه و سه‌گانه نيست و منشأ اشتباه عبارت است از عدم دسترسى به متن اصلى تعليقات.<ref>ر.ک: همان، ص6-7</ref> | ||
#گفتنى است كه نويسنده عالى‌قدر، نگارش اثر حاضر را در چهارشنبه 22 ربيع‌الاول 1348ق، به پایان برده است.<ref>ر.ک: متن كتاب، ص144-145</ref>اين تاريخ مطابق است با ششم شهريور 1308ش (بر اساس برنامه تبديل تقويم‌ها در پايگاه اطلاع‌رسانى مركز تقويم مؤسسه ژئوفيزيك دانشگاه تهران). | #گفتنى است كه نويسنده عالى‌قدر، نگارش اثر حاضر را در چهارشنبه 22 ربيع‌الاول 1348ق، به پایان برده است.<ref>ر.ک: متن كتاب، ص144-145</ref>اين تاريخ مطابق است با ششم شهريور 1308ش (بر اساس برنامه تبديل تقويم‌ها در پايگاه اطلاع‌رسانى مركز تقويم مؤسسه ژئوفيزيك دانشگاه تهران). | ||
#ناشر برای تصحيح اثر حاضر، افزون بر قرآن كريم از منابع مهمّ و متعددى (99 كتاب به زبان عربى و | #ناشر برای تصحيح اثر حاضر، افزون بر قرآن كريم از منابع مهمّ و متعددى (99 كتاب به زبان عربى و فارسی) استفاده كرده.<ref>ر.ک: همان، ص169-180</ref>و همچنين فهارس فنى (آيات، روايات، اسامى معصومين، اعلام، كتب و اشعار) و فهرست منابع و فهرست تفصيلى مطالب را در پایان كتاب آورده است.<ref>ر.ک: همان، ص147-183</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||