ابراهیمی دینانی، غلامحسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
پس از | پس از پایان تحصيلات ابتدائى در همان روستا، بر اساس انگيزه‌هاى دينى به حوزه علميه اصفهان رفت و در مدرسه نيم‌آورد كه از مدارس قديمى و معروف آن شهر است به تحصيل علوم دينى اشتغال پيدا كرد. بعد از آن براى تكميل تحصيلات به شهر قم وارد شد و در محضر اساتيد بزرگ آن شهر به تحصيل فقه و اصول ادامه داد. | ||
در همان ايام ضمن اين‌كه در درس‌هاى خارج فقه و اصول شركت مى‌كرد در درس‌هاى فلسفه [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبائى]] نيز حضور پيدا مى‌كرد. پس از وفات [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] كه رئيس حوزه علميه قم بود بنا به عللى قم را ترك كرد و با ورود به شهر تهران از طريق كنكور به دانشگاه تهران وارد شد. | در همان ايام ضمن اين‌كه در درس‌هاى خارج فقه و اصول شركت مى‌كرد در درس‌هاى فلسفه [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبائى]] نيز حضور پيدا مى‌كرد. پس از وفات [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] كه رئيس حوزه علميه قم بود بنا به عللى قم را ترك كرد و با ورود به شهر تهران از طريق كنكور به دانشگاه تهران وارد شد. | ||
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۳:۵۸
| نام | ابراهیمی دینانی، غلامحسین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | دینانی، غلامحسین |
| نام پدر | یدالله |
| متولد | 1313 ش |
| محل تولد | اصفهان |
| رحلت | |
| اساتید | علامه طباطبائى |
| برخی آثار | قواعد کلی فلسفی در فلسفه اسلامی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE5848AUTHORCODE |
غلامحسين ابراهيمى دينانى (متولد ۵ دی ۱۳۱۳ برابر ۲۶ دسامبر ۱۹۳۴)، چهره ماندگار فلسفه و استاد بازنشسته دانشگاه تهران، پژوهش در حکمت اشراق و سهروردی
ولادت
در پنجم دى‌ماه 1313 در روستاى دينان از توابع درچه، شهرستان خمینی‌شهر اصفهان متولد شد.
تحصیلات
پس از پایان تحصيلات ابتدائى در همان روستا، بر اساس انگيزه‌هاى دينى به حوزه علميه اصفهان رفت و در مدرسه نيم‌آورد كه از مدارس قديمى و معروف آن شهر است به تحصيل علوم دينى اشتغال پيدا كرد. بعد از آن براى تكميل تحصيلات به شهر قم وارد شد و در محضر اساتيد بزرگ آن شهر به تحصيل فقه و اصول ادامه داد.
در همان ايام ضمن اين‌كه در درس‌هاى خارج فقه و اصول شركت مى‌كرد در درس‌هاى فلسفه علامه طباطبائى نيز حضور پيدا مى‌كرد. پس از وفات آیت‌الله بروجردى كه رئيس حوزه علميه قم بود بنا به عللى قم را ترك كرد و با ورود به شهر تهران از طريق كنكور به دانشگاه تهران وارد شد.
پس از اخذ درجه کارشناسی جهت گذراندن امورات زندگی به استخدام وزارت آموزش و پرورش در آمد. ایشان تا اخذ درجه دكترى به تحصيلات خود ادامه داد. در سال ۱۳۵۲ از رساله دکتری تخصصی فلسفه خود دفاع کرد.
سال ۱۳۵۳ ازدواج کرد و همان سال به عنوان استاد فلسفه در دانشگاه فردوسی مشهد مشغول به تدریس شد. در سال 1362ش به دانشگاه تهران منتقل شد و تا هم اكنون استاد بازنشسته دانشگاه تهران است.
او در سال ۱۳۸۴ با کتاب دفتر عقل و آیت عشق، ۱۳۸۵ با کتاب درخشش ابن رشد در حکمت مشاء و ۱۳۸۹ با کتاب فلسفه و ساحت سخن برنده جایزه کتاب سال شد.
آثار
- قواعد كلى فلسفى در فلسفه اسلامى.
- شعاع انديشه و شهود در فلسفه سهروردى.
- منطق و معرفت در نظر غزالى.
- معاد از ديدگاه حكيم مدرس زنوزى.
- اسماء و صفات حق تبارك و تعالى.
- وجود رابط و مستقل در فلسفه اسلامى.
- نيايش فيلسوت مجموعه مقالات.
- ماجراى فكر فلسفى در جهتن اسلام.
- دفتر عقل و آيت عشق.
- فلسفه و ساحت سخن.
- شعاع شمس.
وابسته‌ها
قواعد کلی فلسفی در فلسفه اسلامی
معاد از دیدگاه حکیم مدرس زنوزی
شعاع اندیشه و شهود در فلسفه سهروردی
مختارات من نصوص الفلسفة الاسلامیة
وجود رابط و مستقل در فلسفه اسلامی
شعاع شمس (غزلیات شمس تبریزی به روایت دکتر دینانی)
وجود رابط و مستقل در فلسفه اسلامی
قواعد کلي در فلسفه اسلامی (ویرايش قديم)
إشراق الفکر و الشهود في فلسفة السهروردي
القواعد الفلسفية العامة في الفلسفة الإسلامية