۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'وي' به 'وی'
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[احمدی میانجی، محمد]] (مترجم) | [[احمدی میانجی، محمد]] (مترجم) | ||
[[احمدی میانجی، علی]] ( | [[احمدی میانجی، علی]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =BP 186/5 /الف3آ6 | | کد کنگره =BP 186/5 /الف3آ6 | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
نگارنده به شرح اختلاف فريقين در موضوع سجده پرداخته و | نگارنده به شرح اختلاف فريقين در موضوع سجده پرداخته و مى‌گوید: شعيه به پيروى از امامان معصوم(ع) تنها سجده بر زمين را مانند: خاک، رمل، سنگ، سنگريزه يا آنچه از زمين رویيده و پوشيدنى و خوردنى نيست، جايز دانسته و براى اثبات ادعاى خود، علاوه بر تمسك به سيره پيامبر اسلام(ص) و صحابه، به احاديث رسول خدا(ص)، منقول از امامان معصوم(عليهم‌السلام) و رواياتى كه صحابه از پيامبر عظيم الشأن نقل نموده‌اند، احتجاج مى‌نمايد. او معتقد است اين عمل عبادى در بدو تشريع داراى احوال و شرايط و كيفيت خاصى بوده كه به مرور زمان دست‌خوش تحولات شده است. و به همين جهت سجده را در 4 دوره متمايز بررسى مى‌كند. | ||
قبل از بيان ادوار چهارگانه سخنان صحابه و تابعين با ذكر مستندات آمده و مترجم در حواشى به تحقيق درباره اسناد مى‌پردازد سپس فتاوى فقهاى اهل سنت از كتب آنها استخراج و نقل مى‌شود كه برخى سجده بر زمين را لازم مى‌دانند و حايل شدن شيئ ديگر را جايز نمى‌دانند؛ مانند شافعى در کتاب «الأم» و [[شوکانی، محمد|شوكانى]] در «النيل» و [[بیهقی، احمد بن حسین|بيهقى]] در «سنن الكبرى». | قبل از بيان ادوار چهارگانه سخنان صحابه و تابعين با ذكر مستندات آمده و مترجم در حواشى به تحقيق درباره اسناد مى‌پردازد سپس فتاوى فقهاى اهل سنت از كتب آنها استخراج و نقل مى‌شود كه برخى سجده بر زمين را لازم مى‌دانند و حايل شدن شيئ ديگر را جايز نمى‌دانند؛ مانند شافعى در کتاب «الأم» و [[شوکانی، محمد|شوكانى]] در «النيل» و [[بیهقی، احمد بن حسین|بيهقى]] در «سنن الكبرى». | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
دوره‌ى چهارم: سجده بر لباس، به عنوان شعار اهل سنت | دوره‌ى چهارم: سجده بر لباس، به عنوان شعار اهل سنت | ||
به اعتقاد | به اعتقاد نویسنده اين بحث در سال‌هاى بعد به عنوان عناد و دشمنى با شيعه مطرح بوده است و از حالت اختلاف در احكام و احاديث و بحث‌هاى علمى خارج شد و به يك شعار براى تخاصم با شيعه در مقابل روايات فضايل تربت امام حسين(ع) تبديل شد. | ||
در پایان، روايات متعدد و گفتارهاى حكمت‌آميز علما و فقهاى شيعه در توصيف و فضيلت تربت امام حسين(ع) و آداب استفاده از آن ذكر شده است. | در پایان، روايات متعدد و گفتارهاى حكمت‌آميز علما و فقهاى شيعه در توصيف و فضيلت تربت امام حسين(ع) و آداب استفاده از آن ذكر شده است. | ||