خرمدل، مصطفی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''مصطفى خرمدل'''، خود در شرح حال خويش مىنويسد: | '''مصطفى خرمدل'''، خود در شرح حال خويش مىنويسد: | ||
نسخهٔ ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۲۶
نام | خرمدل، مصطفی |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | |
متولد | 1315 ش |
محل تولد | |
رحلت | |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE3552AUTHORCODE |
مصطفى خرمدل، خود در شرح حال خويش مىنويسد:
«در سال 1315 در روستاى دهبُگر مهاباد متولد شدم. به خاطر دارم سن و سالى از من گذشته بود هنوز مرا به مدرسه نفرستاده بودند. بههرحال در سال1330 در مدرسه «سعادت» نامنويسى انجام پذيرفت و در كلاس تهيه آن زمان كه تقريباً پيشمدرسه (آمادگى كنونى) بود به تحصيل پرداختم و سه سال در آنجا تحصيل كرده، سپس به مدرسه «خيام» رفتم. هنوز دوره ابتدايى به پايان نبرده بودم، به سبب بالا بودن سن و سال اينجانب برابر شناسنامه نه واقعيت، مجبور شدم بهطور مستمع آزاد سر كلاس بنشينم. از سال ششم ابتدائى تا پايان دوره دبيرستان بهصورت متفرقه در امتحانات شركت مىنمودم.
كلاس اول دبيرستان بودم، به علتى ترك تحصيل كردم و طلبه شدم. پس از شش ماه و نيم طلبگى مجدداً در امتحانات متفرقه شركت نمودم، پس از اخذ گواهىنامه دوم دبيرستان مرا به سربازى بردند. كتابهاى درس كلاس سوم دبيرستان را در پادگانهاى پسوه سلطنتآباد و خانه (پيرانشهر) مطالعه و با لباس سربازى گواهىنامه سيكل اول را اخذ نمودم. در رشته ادبى ادامه تحصيل دادم و ديپلم ادبى را در سال 1341 در مهاباد دريافت كردم. در سال 1342 دانشجوى رشته ادبيات عرب دانشكده ادبيات دانشگاه تهران شدم. در دوره تربيت معلم يكساله شركت و پذيرفته شدم و آموزگار روزمزد ناحيه هفت تهران هم شدم. در سال 1343 بهعنوان آموزگار شاغل در دبيرستان در مهاباد به استخدام آموزش و پرورش درآمدم. در سال 1347 ليسانس ادبيات عرب را دريافت داشتم و تا سال 1350 دبير دبيرستانهاى مهاباد بودم. در اين سال در فوق ليسانس رشته ادبيات عرب دانشگاه تهران پذيرفته شدم. به تهران رفتم و تا سال 1354 دبير دبيرستانهاى ناحيه 10 و 16 تهران بودم.
در سال 1352 در رشته فرهنگ عربى و علوم قرآنى دانشكده الهيات و معارف اسلامى پذيرفته شدم. پس از اتمام واحدها و شركت در امتحان استادى دانشگاه تربيت معلم تهران، به وزارت آموزش عالى منتقل شدم و در سال 1354 در دانشكدهى تربيت دبير سنندج كه وابسته به دانشگاه تربيت معلم بود، به تدريس مشغول شدم. اين دانشكده سپس وابسته به دانشگاه رازى کرمانشاهان گرديد. در سال 1354 رياست دانشكده به اينجانب واگذار گرديد. مدت چهار سال در اين سمت ماندگار شدم. بعدها اين دانشكده به دانشگاه كردستان تبديل گرديد. اينجانب در سال 1376 با تقاضاى خود بازنشسته شدم و به زادگاه خويش مهاباد برگشتم و در دانشگاه آزاد اسلامى مجدداً استخدام و به كار تدريس و تأليف يا ترجمه ادامه دادم. تا اين زمان كتابهاى متعددى را تأليف و يا ترجمه نمودهام».
آثار
1. نماز فرمان خدا؛
2. مكالمه روزمره زبان كردى؛
3. صرف دستور زبان كردى سورانى؛
4. گلبُن دانش؛
5. نحو زبان فارسى؛
6. گنجينه صرف زبان عربى؛
7. گنجينه نحو زبان عربى؛
8. نگاهى گذرا به اعجاز علمى قرآن؛
9. تفسير نور؛
10. تفسير المقتطف؛
11. الله (ترجمه)؛
12. عنايت يزدان (ترجمه)؛
13. دستور زبان فارسى؛
14. در پرتو نور؛
15. فرازها و اندرزهايى از قرآن.
منابع
برگرفته از وب سايت عقيده در تاريخ بيستم تيرماه 1392، به آدرس:
http://www.aqeedeh.com/view_writer_inner_popup.shtml?rowID 341 و پايگاه ام الكتاب در تاريخ فوق به آدرس:
http://www.ommolketab.ir/lin-translate/translate_khorramdelmostafa.php.