وجيزة في بعض مسائل العدة: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - ' | تعداد جلد =' به '| تعداد جلد =')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    خط ۲۰: خط ۲۰:
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10884AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10884AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | چاپ =1
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
      | کتابخانۀ دیجیتال نور =6975
      | کتابخانۀ دیجیتال نور =6975
    | کد پدیدآور =
    | کد پدیدآور =

    نسخهٔ ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۲۸

    الرسایل الفقهیه (للشهید المدرس)
    وجيزة في بعض مسائل العدة
    پدیدآورانشکوری، ابوالفضل (محقق) مدرس، حسن (نويسنده)
    ناشرستاد بزرگداشت پنجاهمين سالگرد شهادت مدرس
    مکان نشرتهران - ایران
    سال نشر1408 ق
    چاپ1
    موضوعفقه جعفری - قرن 14 مدرس، حسن، 1249 - 1316 - نقد و تفسیر
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏183‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏4‎‏ر‎‏5‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    وجيزة في بعض مسائل العدةاثر آیت‌الله شهيد سيد حسن مدرس،درباره عده زن بعد از طلاق و فوت همسر یکی از مجموعه چهار رساله فقهى است که در کتابی با عنوان الرسائل الفقهية به چاپ رسیده است، اين كتاب با تصحيح و تحقيق ابوالفضل شكورى به چاپ رسيده و رساله‌هاى اول و دوم آن كامل، و رساله سوم و چهارم ناقص است.

    انگيزه تأليف

    گر چه اين رساله‌ها در زمان حيات مؤلف به چاپ نرسيده و وى انگيزه خود را بيان نكرده است؛ ولى محقق در مقدمه مفصل خود تلاش كرده ضمن تأكيد بر جنبه‌هاى فقهى زندگى آیت‌الله مدرس به اين نكته اشاره كند كه ايشان حتى در روزهاى تعطيل حوزه علميه هم به كار و تلاش علمى مشغول بوده و با تدريس و نوشتن رساله‌هاى كوتاه مانند اين رسايل زمان خود را مى‌گذرانده است.

    ساختار

    از يك مقدمه درباره شرح زندگانى و حيات علمى آیت‌الله مدرس و 4 رساله كوتاه تركيب يافته است. رساله‌هاى اول و دوم طولانى و رساله‌هاى سوم و چهارم بسيار كوتاه و ناقص است.

    فصل بندى مطالب توسط محقق انجام شده و خود مؤلف بدون ذكر عنوان، مطالب را نوشته است.

    گزارش محتوا

    در اين چند صفحه باقى مانده از رساله چند مسئله درباره رجوع و زمان عده طلاق مطرح شده است. اگر زوجين در زمان عده اختلاف داشته باشند، اصلى كه بتواند مسئله را ثابت كند نداريم چرا كه هر اصلى مبتلا به معارض است. مصنف، پس از نقل قول‌هاى متفاوت و استدلال‌هاى گوناگون، معتقد شده كه اصل به نفع زوجه است ولى مسئله را خالى از اشكال نمى‌داند.