۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - '==گزارش محتوا== ' به '==گزارش محتوا== ') |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
نويسنده در مقدمه مشروح کتاب، سبب تألیف آن را شرح مىدهد و تاريخچه اى از كارهاى مشابه نقل مىكند و خود را در بيان مثالب و معايب اين دو وزير محق مىشمارد. سپس به شرح مفصل خصوصيات زندگى صاحب بن عباد مىپردازد، و آنگاه به سراغ ابوالفضل بن عميد مىرود و بيشتر از خست و لئامت او سخن مىگويد. در خلال بحث از ابن العميد، كرارا به بيان مطالب صاحب گريز مىزند، و از علاقه او به شنيدن تملق و از خودبزرگ بينى او ياد مىكند كه خويش را در علم بيان از قس بن ساعده و در نحو از [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]] و در كلام از نظام و در فقه از ابوحنيفه و در عروض ازخليل بن احمد بالاتر مىشمرد و به ولع او به سجع سازى اشاره، و سجعهاى غريبى از او نقل مىكند و فخرفروشى او را در احاطه بر لغت عرب و آشنايى با نوادر و غرائب الفاظ مىنكوهد. استادى ابوحيان در هجو، آن هم در لباس و ظاهر جد، به دل مىنشيند و بر عقل و احساس اثر مىكند. او براى هر مطلب شاهدى مىآورد. مع الوصف [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] داشتن اين کتاب را شوم مىداند. | نويسنده در مقدمه مشروح کتاب، سبب تألیف آن را شرح مىدهد و تاريخچه اى از كارهاى مشابه نقل مىكند و خود را در بيان مثالب و معايب اين دو وزير محق مىشمارد. سپس به شرح مفصل خصوصيات زندگى صاحب بن عباد مىپردازد، و آنگاه به سراغ ابوالفضل بن عميد مىرود و بيشتر از خست و لئامت او سخن مىگويد. در خلال بحث از ابن العميد، كرارا به بيان مطالب صاحب گريز مىزند، و از علاقه او به شنيدن تملق و از خودبزرگ بينى او ياد مىكند كه خويش را در علم بيان از قس بن ساعده و در نحو از [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]] و در كلام از نظام و در فقه از ابوحنيفه و در عروض ازخليل بن احمد بالاتر مىشمرد و به ولع او به سجع سازى اشاره، و سجعهاى غريبى از او نقل مىكند و فخرفروشى او را در احاطه بر لغت عرب و آشنايى با نوادر و غرائب الفاظ مىنكوهد. استادى ابوحيان در هجو، آن هم در لباس و ظاهر جد، به دل مىنشيند و بر عقل و احساس اثر مىكند. او براى هر مطلب شاهدى مىآورد. مع الوصف [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] داشتن اين کتاب را شوم مىداند. | ||
ویرایش