آثار مثبت عمل: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =

}}

==ساختار==

اولين گفتار، در مورد ويژگى روزه است. نويسنده در اين گفتار، به حديث شريف «شهر رمضان شهر الله عزوجل» تمسك جسته و گفته است كه حضرات معصومين(ع)، هر وقت كلمه رمضان بر زبان‌شان جارى مى‌شده، آن‌را با كلمه‌اى كه دلالت بر احترام بوده است همراه مى‌كردند.

دومين گفتار، پيرامون بروز استعدادها بوده و نويسنده، ضمن اشاره به عناصر ظهور و رشد استعدادها، به بررسى نقش اين عناصر در شكوفايى فطرت و نمونه‌هايى از به فعليت رسيدن استعدادها، پرداخته است.

مؤلف در ادامه به ذكر اثر روزه در كشف استعداد خودسازى پرداخته و هدف از روزه‌دارى را رسيدن به لقاء الله دانسته است.

خسارت‌هاى دنيوى و اخروى ناشى از گناه و شرايط توبه و انابه، از مباحث بعدى کتاب است كه در آن، نويسنده پشيمانى از گذشته، تصميم بر ترك گناه، اداى حق الناس، قضا كردن واجبات، آب كردن گوشت روييده شده از گناه و تحمل رنج عبادت را از مهمترين شرايط پذيرش توبه عنوان كرده و بر ضرورت ترك گناهان تاكيد نموده است.