تشريح الأصول: تفاوت میان نسخه‌ها

پاسخى كه وى به اين اشكال مى‌دهد، از اين قرار است: «مسلما اگر اين دلالت را بتوان مستقيما با وضع تأمين كرد، با صراحت و سرعت بيشترى به هدف وضع نايل شده‌ايم و لذا با لحاظ اين نكته، واضع از اين طريق تبعيت كرده است».

او، معتقد است كه ما ملازمه را مستقيما ايجاد نمى‌كنيم، بلكه كارى كه ما به‌عنوان واضع مى‌توانيم انجام دهيم، تعهّد به ملازمه و بناىِ بر ملازمه است كه همان اراده شخص واضع است.