شهاری صنعانی، علی بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها
(لینک درون متنی) |
(لینک درون متنی) |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |شهارة | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |عبدالله بن القاسم الشهاری صنعانی | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''على بن عبداللّه بن القاسم بن الإمام المؤيد باللّه محمد بن القاسم بن محمد الحسنى الشهاري الصنعاني''' از علماى زيديه در فقه و حديث و علوم ديگر و نيز فرمانده لشكر و مأمور سياسى است.از تاريخ تولد وى اطلاعى در دست نيست. | '''على بن عبداللّه بن القاسم بن الإمام المؤيد باللّه محمد بن القاسم بن محمد الحسنى الشهاري الصنعاني''' از علماى زيديه در فقه و حديث و علوم ديگر و نيز فرمانده لشكر و مأمور سياسى است.از تاريخ تولد وى اطلاعى در دست نيست. | ||
وى از محضر پدرش و ديگران در زادگاهش بهرۀ علمی‌برد و پس از آن به صنعاء رفت و ولايت شهر خمر و توابع آن از سوى منصور حسين بن المتوكل القاسم بن الحسين بدو واگذار گشت.پس از آنكه عموى على بن عبداللّه در «شهارة» دعوت خويش را به سال 1152 ه.ق علنى ساخت، وى به زادگاه خويش«شهاره» بازگشت و با فراهم آوردن سپاهى به عموى خويش پيوست. | وى از محضر پدرش و ديگران در زادگاهش بهرۀ علمی‌برد و پس از آن به صنعاء رفت و ولايت شهر خمر و توابع آن از سوى منصور حسين بن المتوكل القاسم بن الحسين بدو واگذار گشت. | ||
پس از آنكه عموى على بن عبداللّه در «شهارة» دعوت خويش را به سال 1152 ه.ق علنى ساخت، وى به زادگاه خويش«شهاره» بازگشت و با فراهم آوردن سپاهى به عموى خويش پيوست. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
نسخهٔ ۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۱۸
| نام | شهاری صنعانی، علی بن عبدالله |
|---|---|
| نامهای دیگر | حسینی، علی بن عبدالله |
| نام پدر | عبدالله |
| متولد | |
| محل تولد | شهارة |
| رحلت | 1190 ق یا 1776 م |
| اساتید | عبدالله بن القاسم الشهاری صنعانی |
| برخی آثار | بلوغ الارب و کنوز الذهب فی معرفه المذهب |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1782AUTHORCODE |
على بن عبداللّه بن القاسم بن الإمام المؤيد باللّه محمد بن القاسم بن محمد الحسنى الشهاري الصنعاني از علماى زيديه در فقه و حديث و علوم ديگر و نيز فرمانده لشكر و مأمور سياسى است.از تاريخ تولد وى اطلاعى در دست نيست.
وى از محضر پدرش و ديگران در زادگاهش بهرۀ علمی‌برد و پس از آن به صنعاء رفت و ولايت شهر خمر و توابع آن از سوى منصور حسين بن المتوكل القاسم بن الحسين بدو واگذار گشت.
پس از آنكه عموى على بن عبداللّه در «شهارة» دعوت خويش را به سال 1152 ه.ق علنى ساخت، وى به زادگاه خويش«شهاره» بازگشت و با فراهم آوردن سپاهى به عموى خويش پيوست.
آثار
از جمله آثار وى مى‌توان به عناوين ذيل اشاره كرد:
- الاصول الاربعة
- كتاب «دليل المحتار على خلفاء المختار» که دربارۀ فضيلت اميرالمؤمنين عليه‌السلام و تثبيت خلافت و امامت نگاشته شده است.
- المنشورات الجلية بما انطوت عليه الوصية المتوكلية،
- كتاب «النور المتلالى في الرد على تمويهات ظلمات الغزالى» که در ردّ فتواى مشهور غزالى دربارۀ قتل امام حسين عليه‌السلام نگاشته شده است.
- «بلوغ الارب و كنوز الذهب في معرفة المذهب» که در برخى از نسخ از آن با عنوان «المقصد الأقرب الى معرفة المذهب» یاد شده است.
وفات
على بن عبداللّه شهارى صنعانى در سال 1176 ه.ق درگذشت.