ابن فحام، عبدالرحمن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== ' به '==') |
جز (جایگزینی متن - ' ==' به '==') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
''' عبدالرحمن بن فحام اندلسی ''' (422 یا 425 -516ق) از عالمان غربی در قرائت است. او به نحو و لغت نیز مسلط بود و دارای آثار مکتوبی در این علوم می‌باشد. | ''' عبدالرحمن بن فحام اندلسی ''' (422 یا 425 -516ق) از عالمان غربی در قرائت است. او به نحو و لغت نیز مسلط بود و دارای آثار مکتوبی در این علوم می‌باشد. | ||
==زیست‌نامه == | ==زیست‌نامه== | ||
===اطلاعات شناسنامه‌ای === | ===اطلاعات شناسنامه‌ای=== | ||
نام کامل او عبدالرحمن بن أبی بکر عتیق بن خلف قرشی صقلی مقری نحوی ابن الفحام است و کنیه‌اش ابوالقاسم.<ref>ر.ک: ابن فحام، ص11</ref> | نام کامل او عبدالرحمن بن أبی بکر عتیق بن خلف قرشی صقلی مقری نحوی ابن الفحام است و کنیه‌اش ابوالقاسم.<ref>ر.ک: ابن فحام، ص11</ref> | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
ابن فحام در سال 422 یا 425 هجری در صقلیه (جزیره سیسیل ایتالیا) به دنیا آمد<ref>ر.ک: همان</ref> و در ذی‌قعده سال 516 هجری در ثغر از دنیا رفت. او در هنگام وفاتش حدود نود سال عمر داشت. آخرین شاگرد اجازه وی ابوطاهر خشوعی بود.<ref>ر.ک: همان، ص13</ref> | ابن فحام در سال 422 یا 425 هجری در صقلیه (جزیره سیسیل ایتالیا) به دنیا آمد<ref>ر.ک: همان</ref> و در ذی‌قعده سال 516 هجری در ثغر از دنیا رفت. او در هنگام وفاتش حدود نود سال عمر داشت. آخرین شاگرد اجازه وی ابوطاهر خشوعی بود.<ref>ر.ک: همان، ص13</ref> | ||
===سفرهای علمی === | ===سفرهای علمی=== | ||
چون صقلیه، برای دانش آموختن برایش تنگ آمد، به هدف طلب علم به مصر سفر کرد و از 438تا 454ق در آنجا ماند و به علم‌آموزی پرداخت. سپس به صقلیه برگشت و دوازده سال در آنجا ماند. ابن فحام، مجدداً در حوالی 466 هجری به مصر برگشت و تا زمان وفاتش در اسکندریه ماند.<ref>ر.ک: همان، ص11</ref> | چون صقلیه، برای دانش آموختن برایش تنگ آمد، به هدف طلب علم به مصر سفر کرد و از 438تا 454ق در آنجا ماند و به علم‌آموزی پرداخت. سپس به صقلیه برگشت و دوازده سال در آنجا ماند. ابن فحام، مجدداً در حوالی 466 هجری به مصر برگشت و تا زمان وفاتش در اسکندریه ماند.<ref>ر.ک: همان، ص11</ref> | ||
==اطلاعات علمی == | ==اطلاعات علمی== | ||
او از عالمان علم قرائت، نحو و لغت به شمار می‌رود.<ref>ر.ک: همان، ص12</ref> | او از عالمان علم قرائت، نحو و لغت به شمار می‌رود.<ref>ر.ک: همان، ص12</ref> | ||
===نظرات دیگران درباره وی === | ===نظرات دیگران درباره وی=== | ||
سلیمان بن عبدالعزیز اندلسی درباره او می‌گوید: «ما رأیت أحدا أعلم بالقراءات من ابن الفحام لا بالمشرق و لا بالمغرب» یعنی کسی را در شرق و غرب عالم، عالم‌تر از ابن فحام به علم قرائات ندیدم. | سلیمان بن عبدالعزیز اندلسی درباره او می‌گوید: «ما رأیت أحدا أعلم بالقراءات من ابن الفحام لا بالمشرق و لا بالمغرب» یعنی کسی را در شرق و غرب عالم، عالم‌تر از ابن فحام به علم قرائات ندیدم. | ||
سلفی از شاگردان ابن فحام هم در وصف او چنین گفته: «هو من خیار القراء، و كان رحمه‌الله تعالى حافظا للقراءات صدوقا متینا عالما كبیر السن.» یعنی او از نیکان قراء بود و حافظ قرائات و بسیار راستگو و متین و عالمی مسن بود. همچنین درباره او گفته شده که قرائات را مانند سوره فاتحه حفظ بود [یعنی خواندن و احضار آن‌ها برایش به‌سادگی خواندن سوره حمد برای دیگران، بود.].<ref>ر.ک: همان</ref> | سلفی از شاگردان ابن فحام هم در وصف او چنین گفته: «هو من خیار القراء، و كان رحمه‌الله تعالى حافظا للقراءات صدوقا متینا عالما كبیر السن.» یعنی او از نیکان قراء بود و حافظ قرائات و بسیار راستگو و متین و عالمی مسن بود. همچنین درباره او گفته شده که قرائات را مانند سوره فاتحه حفظ بود [یعنی خواندن و احضار آن‌ها برایش به‌سادگی خواندن سوره حمد برای دیگران، بود.].<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
===برخی از اساتید === | ===برخی از اساتید=== | ||
# علی بن أبی‌العباس بن نفیس؛ | # علی بن أبی‌العباس بن نفیس؛ | ||
# ابوالحسین نصر بن عبدالعزیز فارسی؛ | # ابوالحسین نصر بن عبدالعزیز فارسی؛ | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
===بعضی از شاگردان=== | ===بعضی از شاگردان=== | ||
====تلاوت کنندگان بر او ==== | ====تلاوت کنندگان بر او==== | ||
# ابوالعباس بن حطیه؛ | # ابوالعباس بن حطیه؛ | ||
# ابن سعدون قرطبی؛ | # ابن سعدون قرطبی؛ | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
# ابوطاهر خشوعی. <ref>ر.ک: همان، ص13</ref> | # ابوطاهر خشوعی. <ref>ر.ک: همان، ص13</ref> | ||
====روایت کنندگان از او ==== | ====روایت کنندگان از او==== | ||
# سلفی؛ | # سلفی؛ | ||
# ابومحمد عثمانی؛ | # ابومحمد عثمانی؛ | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
# و....<ref>ر.ک: همان، ص12</ref> | # و....<ref>ر.ک: همان، ص12</ref> | ||
===آثار === | ===آثار=== | ||
# التجريد لبغية المريد في القراءات السبع؛ | # التجريد لبغية المريد في القراءات السبع؛ | ||
# مفردة يعقوب الحضرمي؛ | # مفردة يعقوب الحضرمي؛ | ||
نسخهٔ ۲۷ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۴۸
| نام | ابن فحام، عبدالرحمن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | لابي القاسم عبدالرحمن بن عتيق المعروف بابي الفحام الصقلي المقري |
| نام پدر | أبی بکر عتیق |
| متولد | / 425ق |
| محل تولد | صقلیه (جزیره سیسیل ایتالیا) |
| رحلت | / 516ق |
| اساتید | علی بن أبی‌العباس بن نفیس؛ ابوالحسین نصر بن عبدالعزیز فارسی؛ عبدالباقی بن فارس؛ ابراهیم بن اسماعیل مالکی (استادش در مصر) |
| برخی آثار | التجريد لبغية المريد في القراءات السبع
|
| کد مؤلف | AUTHORCODE05986AUTHORCODE |
عبدالرحمن بن فحام اندلسی (422 یا 425 -516ق) از عالمان غربی در قرائت است. او به نحو و لغت نیز مسلط بود و دارای آثار مکتوبی در این علوم می‌باشد.
زیست‌نامه
اطلاعات شناسنامه‌ای
نام کامل او عبدالرحمن بن أبی بکر عتیق بن خلف قرشی صقلی مقری نحوی ابن الفحام است و کنیه‌اش ابوالقاسم.[۱]
تولد و وفات
ابن فحام در سال 422 یا 425 هجری در صقلیه (جزیره سیسیل ایتالیا) به دنیا آمد[۲] و در ذی‌قعده سال 516 هجری در ثغر از دنیا رفت. او در هنگام وفاتش حدود نود سال عمر داشت. آخرین شاگرد اجازه وی ابوطاهر خشوعی بود.[۳]
سفرهای علمی
چون صقلیه، برای دانش آموختن برایش تنگ آمد، به هدف طلب علم به مصر سفر کرد و از 438تا 454ق در آنجا ماند و به علم‌آموزی پرداخت. سپس به صقلیه برگشت و دوازده سال در آنجا ماند. ابن فحام، مجدداً در حوالی 466 هجری به مصر برگشت و تا زمان وفاتش در اسکندریه ماند.[۴]
اطلاعات علمی
او از عالمان علم قرائت، نحو و لغت به شمار می‌رود.[۵]
نظرات دیگران درباره وی
سلیمان بن عبدالعزیز اندلسی درباره او می‌گوید: «ما رأیت أحدا أعلم بالقراءات من ابن الفحام لا بالمشرق و لا بالمغرب» یعنی کسی را در شرق و غرب عالم، عالم‌تر از ابن فحام به علم قرائات ندیدم.
سلفی از شاگردان ابن فحام هم در وصف او چنین گفته: «هو من خیار القراء، و كان رحمه‌الله تعالى حافظا للقراءات صدوقا متینا عالما كبیر السن.» یعنی او از نیکان قراء بود و حافظ قرائات و بسیار راستگو و متین و عالمی مسن بود. همچنین درباره او گفته شده که قرائات را مانند سوره فاتحه حفظ بود [یعنی خواندن و احضار آن‌ها برایش به‌سادگی خواندن سوره حمد برای دیگران، بود.].[۶]
برخی از اساتید
- علی بن أبی‌العباس بن نفیس؛
- ابوالحسین نصر بن عبدالعزیز فارسی؛
- عبدالباقی بن فارس؛
- ابراهیم بن اسماعیل مالکی (استادش در مصر)؛
- احمد بن على بن هاشم تاج الأئمه ابوالعباس مصرى.[۷]
- ابن باشباذ بن داود (در نحو)؛
- علی بن ثابت (در نحو) [۸]
بعضی از شاگردان
تلاوت کنندگان بر او
روایت کنندگان از او
- سلفی؛
- ابومحمد عثمانی؛
- ابن مفضل؛
- و....[۱۱]
آثار
- التجريد لبغية المريد في القراءات السبع؛
- مفردة يعقوب الحضرمي؛
- شرح مقدمة علي بن ثابت فی النحو.[۱۲]
پانویس
منابع مقاله
ابن فحام، عبدالرحمن، التجريد لبغية المريد في القراءات السبع، تحقیق عبدالرحمن ابراهیم بدر، دارالصحابه للتراث، طنطای مصر، 1426 ه.