الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle"><big>'''[[ | <div class="boxTitle"><big>'''[[بروجردی، حسین|آیت‌الله حاج آقا حسین طباطبایی بروجردی]]'''</big></div> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR00363.jpg|بندانگشتی|بروجردی، حسین|175px]] | ||
''' | '''آیت‌الله حاج آقا حسین طباطبایی بروجردی''' (1254-1340ش)، از مراجع بزرگ تقلید در قرن چهاردهم، فقیه، اصولی، رجالی، استاد برجسته [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]] | ||
او فرزند سيد على، در آخرين روزهاى ماه صفر 1292ق، در خاندان طباطبايى، در بروجرد، ديده به جهان گشود. | |||
پدر ايشان، عالمى جليل القدر، مرجع حوائج مردم و عارف به نسب بيت شريف خويش بود. مادرش نيز سيده آغابيگم، دختر سيد محمدعلى طباطبائى است كه بانويى متدينه، عالمه و پاكدامن بود. | |||
نسب ایشان، با سی واسطه به حضرت امام حسن مجتبی و امام حسین علیهماالسلام می‌رسد. | |||
ايشان اجازه اجتهاد از آقايان [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]]، [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله بن محمدجواد|شيخ الشريعه اصفهانى]] و [[دهکری، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم دهكردى]] داشته است. | |||
<div class="mw-ui-button">[[ | ايشان، شاگردان بسيارى را تربيت نمود كه هر كدام از آنها منشأ خير و بركات فراوان بوده و برخى از آنان، از مراجع طراز اول و برجسته جهان تشيع شدند؛ همانند حضرات آيات: [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]](ره)، [[سیستانی، علی|سيستانى]]، [[صافی گلپایگانی، علی|صافى گلپايگانى]]، [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]، [[مکارم شیرازی، ناصر|مكارم شيرازى]]، [[شبیری زنجانی، موسی|شبيرى زنجانى]] | ||
سرانجام اين مرجع بزرگ و عالم جليل‌القدر جهان تشيع، پس از عمرى پربركت، در سيزدهم شوال 1380ق برابر با دهم فروردين 1340ش، ديده از جهان فانى فروبسته، روحش به ملكوت اعلى پيوست و در شهر قم، در مسجد اعظم قم، که خود بنیاد نهاده بود، به خاک سپرده شد. | |||
<div class="mw-ui-button">[[بروجردی، حسین|'''ادامه''']]</div> | |||
نسخهٔ ۲۳ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۹:۲۴
آیت‌الله حاج آقا حسین طباطبایی بروجردی (1254-1340ش)، از مراجع بزرگ تقلید در قرن چهاردهم، فقیه، اصولی، رجالی، استاد برجسته امام خمینی(ره)
او فرزند سيد على، در آخرين روزهاى ماه صفر 1292ق، در خاندان طباطبايى، در بروجرد، ديده به جهان گشود.
پدر ايشان، عالمى جليل القدر، مرجع حوائج مردم و عارف به نسب بيت شريف خويش بود. مادرش نيز سيده آغابيگم، دختر سيد محمدعلى طباطبائى است كه بانويى متدينه، عالمه و پاكدامن بود.
نسب ایشان، با سی واسطه به حضرت امام حسن مجتبی و امام حسین علیهماالسلام می‌رسد.
ايشان اجازه اجتهاد از آقايان آخوند خراسانى، شيخ الشريعه اصفهانى و سيد ابوالقاسم دهكردى داشته است.
ايشان، شاگردان بسيارى را تربيت نمود كه هر كدام از آنها منشأ خير و بركات فراوان بوده و برخى از آنان، از مراجع طراز اول و برجسته جهان تشيع شدند؛ همانند حضرات آيات: امام خمینی(ره)، سيستانى، صافى گلپايگانى، فاضل لنكرانى، مكارم شيرازى، شبيرى زنجانى
سرانجام اين مرجع بزرگ و عالم جليل‌القدر جهان تشيع، پس از عمرى پربركت، در سيزدهم شوال 1380ق برابر با دهم فروردين 1340ش، ديده از جهان فانى فروبسته، روحش به ملكوت اعلى پيوست و در شهر قم، در مسجد اعظم قم، که خود بنیاد نهاده بود، به خاک سپرده شد.