مشاهد الإلوهية يا شرح كبير بر الشواهد الربوبية في المناهج السلوكية ملا صدرا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'صدر الدین' به 'صدرالدین') |
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ش' به 'ش ') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR13803J1.jpg | |||
| عنوان =مشاهد الالوهیة، یا، شرح کبیر بر شواهد الربوبیة في مناهج السلوکیة ملاصدرا | |||
| عنوان‌های دیگر =الشواهد الربوبیه فی المناهج السلوکیه. شرح | |||
| | |||
شرح کبیر بر شواهد الربوبیة في مناهج السلوکیة ملاصدرا | شرح کبیر بر شواهد الربوبیة في مناهج السلوکیة ملاصدرا | ||
| | | پدیدآوران = | ||
[[رضانژاد، غلامحسین]] (نويسنده) | |||
| زبان =فارسی | |||
| کد کنگره =BBR 1100 /ر6م5 | |||
|زبان | | موضوع = | ||
حکمت متعالیه | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، ۹۷۹ - ۱۰۵۰ق. الشواهد الربوبیه فی مناهج السلوکیه - نقد و تفسیر | صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، ۹۷۹ - ۱۰۵۰ق. الشواهد الربوبیه فی مناهج السلوکیه - نقد و تفسیر | ||
فلسفه اسلامی - سرگذشت‌نامه | فلسفه اسلامی - سرگذشت‌نامه | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | آيت اشراق | ||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
| سال نشر = 1387 ش | |||
|مکان نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13803AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
|سال نشر | | شابک =978-600-5321-13-5 | ||
| | | تعداد جلد =3 | ||
|- | | کد پدیدآور = | ||
|کد | | پس از = | ||
| | | پیش از = | ||
}} | |||
| خط ۵۹: | خط ۴۶: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ ۶ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۹:۱۰
| مشاهد الالوهیة، یا، شرح کبیر بر شواهد الربوبیة في مناهج السلوکیة ملاصدرا | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رضانژاد، غلامحسین (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | الشواهد الربوبیه فی المناهج السلوکیه. شرح شرح کبیر بر شواهد الربوبیة في مناهج السلوکیة ملاصدرا |
| ناشر | آيت اشراق |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1387 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-600-5321-13-5 |
| موضوع | حکمت متعالیه
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، ۹۷۹ - ۱۰۵۰ق. الشواهد الربوبیه فی مناهج السلوکیه - نقد و تفسیر فلسفه اسلامی - سرگذشت‌نامه |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 3 |
| کد کنگره | BBR 1100 /ر6م5 |
مشاهد الإلوهية يا شرح كبير بر الشواهد الربوبية في المناهج السلوكية ملا صدرا، از آثار فلسفى استاد غلامحسين رضانژاد (متخلص به نوشين) -متولد 1313ش- است كه در آن، مطالب كتاب «شواهد الربوبية» نوشته صدرالمتألهين شيرازى را از آغاز تا انجام در طى سه سال به صورت مفصل شرح كرده است[۱]در اين كتاب، بين عنوان روى جلد، صفحه شناسنامه و صفحات كتاب هماهنگى كامل برقرار نيست و نام كتاب به چند صورت ذكر شده است. اين شرح بزرگ در سه جلد تنظيم شده بدين‌ترتيب كه شارح محترم در مقدمه جلد اول، زندگى و شرح حال ملاصدرا را به صورت مشروح بيان كرده است. به نظر ايشان، صدرالمتألهين شيرازى فيلسوف بزرگى است كه دست كم در چهل مورد نوآورى كرده است.[۲]شارح در اين اثر، نخست متن عربى يعنى جمله يا جملاتى از شواهد الربوبية را ذكر كرده و بعد ترجمه فارسى آن را آورده و آنگاه اقدام به شرح تفصيلى كرده است. همچنين نويسنده با بيان هفت نكته درباره شخصيّت معنوى صدرالمتألّهين به تجليل از مقام علمى و فلسفى ايشان و تأثير زندگى و انديشه‌هاى وى بر نظرات حكيمان بعدى پرداخته است[۳]
شارح تصريح كرده است كه علاوه بر اينكه صدرالمتألهين، در جميع كتب و رسائل فلسفى خود، و در هر نكته لطيف و باريك عقلى؛ شاهدى از قرآن حكيم آورده و به دليل نقلى از كلام اللّه مجيد در جهت تأييد يا ردّ عقيده و نظريّه‌اى، استناد كرده است؛ در آثار منظوم خود بالصّراحه در عظمت شئون ائمّه عصمت و طهارت و خاندان جليل‌القدر نبوّت، داد سخن داده است[۴]با اينكه شارح محترم، معاصر است ولى اين شرح از نظر بيان و چگونگى عرضه مطالب چندان كه بايد و شايد رسا و شيوا و به قلم روز نوشته نشده و بيشتر شبيه شرح‌هاى قديمى در حوزه‌هاى علوم اسلامى است. به عنوان مثال، ايشان اين عبارت «الحمدللّه الّذي تجلّى لقلوب العارفين بأسرار المبدأ و المعاد» را به اين صورت ترجمه و شرح كرده است: «جنس حمد و حقيقت و اقسام آن، اختصاص به خداوندگارى دارد كه براى شناساندن خود از باطن أحديّت غيبيّه، به صورت اسماء و صفاتش، بر مظاهر و مجالى قلوب عارفان مراتب ظهور خويش، به اسرار مبدأ و معاد، يا اوّل و آخر و ظاهر و باطن نمايان گرديد»[۵]به اين ترتيب نويسنده شرح، اثر خودش را محدود به گروهى خاصّ ساخته است و اثر حاضر شايد براى برخى از استادان و پژوهشگران فلسفه اسلامى كه با زبان عربى و اصطلاحات فلسفى و عرفانى آشنايى كافى دارند، در مواردى سودمند و راهگشا باشد.
نويسنده در نگارش اين شرح از ترجمه و تفسير دكتر جواد مصلح بر شواهد الربوبية كه به نام ايضاح المقاصد منتشر شده نيز استفاده كرده است[۶]به نظر مى‌رسد اين شرح، بيشتر آموزشى و توضيحى است و نقد و نظر در آن كمتر ديده مى‌شود و شارح نتوانسته يا نخواسته كه به پژوهش و نوآورى در اين اثر بپردازد. البته شارح در مواردى با ذكر اشعارى عربى يا فارسى از عارفان و شاعران مانند مولوى و جامى و... كتابش را آراسته است.[۷]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.