۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سر الأسرار و مظهر الأنوار فیما یحتاج إلیه الأبرار و یلیه فتوح الغیب و یلیه قلائد الجواهر في مناقب تاج الأولیاء و معدن الأصفیاء و سلطان الأولیاء الشیخ محیی الدین عبدالقادر الجیلانی و یلیه السیف الرباني في عنق المعترض علی الغوث الجیلاني' به 'سر الأسرار و مظهر الأنوار فيما يحتاج إليه الأبرار') |
جز (جایگزینی متن - 'خاك' به 'خاک') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
'''عبدالقادر گيلانى'''، (471 - 561ق / 1078 - 1166م)، عارف و شاعر ايرانى است. كنيه وى، ابومحمد و لقبش، محىالدين مىباشد. | '''عبدالقادر گيلانى'''، (471 - 561ق / 1078 - 1166م)، عارف و شاعر ايرانى است. كنيه وى، ابومحمد و لقبش، محىالدين مىباشد. | ||
وى، در سنه 471ق، در گيلان، چشم به جهان گشود و تا هجده سالگى در آن سامان به سر برد و در سنه 488ق، به بغداد مهاجرت كرد و تا پايان عمر در آنجا اقامت گزيد و در باب ازج بغداد به | وى، در سنه 471ق، در گيلان، چشم به جهان گشود و تا هجده سالگى در آن سامان به سر برد و در سنه 488ق، به بغداد مهاجرت كرد و تا پايان عمر در آنجا اقامت گزيد و در باب ازج بغداد به خاک سپرده شد. | ||
==نسب== | ==نسب== |
ویرایش