الغنية لطالبي طريق الحق عزوجل في الأخلاق و التصوف و الآداب الإسلامية
| الغنية لطالبي طريق الحق عزوجل في الأخلاق و التصوف و الآداب الإسلامية | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عبدالقادر جیلانی، عبدالقادر بن ابی‌صالح (نويسنده) |
| ناشر | شرکة القدس للتصدير |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1427ق - 2006م |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| موضوع | اخلاق اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 - تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 - عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ع2غ9 1385 282/7 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الغنية لطالبي طريق الحق عزوجل في الأخلاق و التصوف و الآداب الإسلامية، تألیف شیخ عبدالقادر گیلانی (متوفی 561ق)، کتابی در موضوع عقاید، اعمال و آداب اهل سنت و به‌طور خاص صوفیه است. نویسنده سبب نگارش این اثر را اصرار و تأکید برخی دوستان دانسته است[۱].
کتاب، مشتمل بر پنج قسم و هر قسم مشتمل بر ابوابی است؛ هر باب نیز در ضمن چند فصل مطرح شده است. در بخش اول به مباحث فقهی پرداخته شده است. در باب اول با عنوان «آنچه بر کسی که می‌خواهد مسلمان شود، واجب است»، چهار واجب نماز، زکات، روزه، حج و نیز عمل مستحب اعتکاف مطرح شده است[۲]. پس از آن در ادامه تحت عنوان «آداب» به مستحبات اشاره شده است. سلام به عنوان اولین سنت و برخاستن برای احترام، اکتحال، آداب و سنن خوردن و آشامیدن، حمام کردن، لباس پوشیدن و مانند آن در ادامه با استناد به قرآن و سنت مطرح شده است[۳].
نویسنده در بخش دوم کتاب، ابتدا به اعتقادات خود اشاره کرده و سپس عقاید دیگر فرق اسلامی را نیز مورد بررسی قرار داده است. وی اعتقادات خود را در ضمن فصول متعدد با عبارت «يعتقد أهل السنة، نعتقد، نؤمن» و مانند آن مطرح کرده است. عبدالقادر معتقد است که نبی(ص) در شب اسراء به چشم سر، نه چشم دل و نه در خواب، خداوند را رؤیت کرده است. سپس روایاتی را نیز بر این اعتقاد خویش شاهد می‌آورد[۴].
نویسنده، معتقد است که فرقه ناجیه همین اهل سنت و جماعت است[۵]. وی رافضه، غالیه و طیاره را دیگر اسامی شیعه می‌داند[۶]. سپس در ادامه فرقه‌ها و شعب مختلف اسلامی را به‌اختصار معرفی می‌کند[۷].
در بخش سوم این کتاب، تحت عنوان «مجالس مواعظ قرآن و الفاظ نبوی»، در ضمن چند مجلس برخی از آیات قرآن کریم تفسیر شده است و یا اینکه فضیلت ماه رمضان، عید فطر، روز عرفه و روز جمعه مطرح گردیده است[۸]. در بخش چهارم، فضایل اعمال مستحب در روزها و شب‌های مختلف سال ذکر شده است و از نمازهای مختلف (واجب و مستحب) یاد گردیده است[۹].
در آخرین بخش کتاب تحت عنوان «كتاب آداب المريدين من الفقراء الصادقين سالكي طريق الصوفية»، به معرفی تصوف و عقاید ایشان به‌طور خاص پرداخته شده است. نویسنده کسی را که به شیوه صوفیه متکلف شود و منش ایشان را پیش گیرد، متصوف می‌داند. او متصوف را مبتدی در راه وصل و صوفی را راه‌پیموده و واصل می‌داند[۱۰].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.