۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'بديع الزمان' به 'بديع‌الزمان'
جز (جایگزینی متن - 'حجة الاسلام' به 'حجت‌الاسلام') |
جز (جایگزینی متن - 'بديع الزمان' به 'بديع‌الزمان') |
||
| خط ۱۴۲: | خط ۱۴۲: | ||
هم‌چنين وى، به بيان آراء و عقايد [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] مى‌پردازد و اقوال پراكنده‌اى را كه در كتاب‌ها از [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] روايت شده، مى‌آورد. يكى از كسانى كه آراء [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] را بيش از ديگران نقل كرده است، [[عین‌القضاة، عبدالله بن محمد|عين القضات همدانى]] مريد وى مى‌باشد. وى، در چندين جا از آثار خود، از آن جمله در تمهيداتش، اقوال امام [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] را نقل مى‌كند. يكى از آرايى كه عين القضات، از غزالى نقل كرده اين است كه احاطه كرسى خداوند بر سماوات، احاطه جسمانى است. | هم‌چنين وى، به بيان آراء و عقايد [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] مى‌پردازد و اقوال پراكنده‌اى را كه در كتاب‌ها از [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] روايت شده، مى‌آورد. يكى از كسانى كه آراء [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] را بيش از ديگران نقل كرده است، [[عین‌القضاة، عبدالله بن محمد|عين القضات همدانى]] مريد وى مى‌باشد. وى، در چندين جا از آثار خود، از آن جمله در تمهيداتش، اقوال امام [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] را نقل مى‌كند. يكى از آرايى كه عين القضات، از غزالى نقل كرده اين است كه احاطه كرسى خداوند بر سماوات، احاطه جسمانى است. | ||
يكى از اقوال غزالى، گفتارى است كه شيخ [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]] ضمن حكايتى در «الهى‌نامه» از او نقل مى‌كند و اين داستان را مرحوم [[فروزانفر، بدیع‌الزمان| | يكى از اقوال غزالى، گفتارى است كه شيخ [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]] ضمن حكايتى در «الهى‌نامه» از او نقل مى‌كند و اين داستان را مرحوم [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بديع‌الزمان فروزانفر]] به نثر درآورده است. حاج ملا باباى قزوينى، معاصر [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] نيز نقلى از [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] در كشكول خود دارد كه قابل مراجعه است... | ||
در پايان مجموعه، به اشعار [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] اشاره شده است؛ اشعارى همچون: | در پايان مجموعه، به اشعار [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] اشاره شده است؛ اشعارى همچون: | ||