الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
اين كتاب، توسط ابوالحسين، محمد بن على شجاعى كاتب، از آغاز تا پايان بر مؤلف آن، محمد بن ابراهيم قرائت شده و مؤلف نيز اجازه روايت آن را به وى داده است. | اين كتاب، توسط ابوالحسين، محمد بن على شجاعى كاتب، از آغاز تا پايان بر مؤلف آن، محمد بن ابراهيم قرائت شده و مؤلف نيز اجازه روايت آن را به وى داده است. | ||
ديگر روات نيز در نزد شجاعى قرائت مى‌كردند، سپس فرزند او، حسين بن محمد شجاعى، نسخه قرائت شده در نزد مؤلف و ديگر كتاب‌هاى پدرش را در اختيار [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] كه از مشايخ بزرگ شيعه است، قرار داده و از اين طريق، كتاب، به دست ما رسيده است. | ديگر روات نيز در نزد شجاعى قرائت مى‌كردند، سپس فرزند او، حسين بن محمد شجاعى، نسخه قرائت شده در نزد مؤلف و ديگر كتاب‌هاى پدرش را در اختيار [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] كه از مشايخ بزرگ شيعه است، قرار داده و از اين طريق، كتاب، به دست ما رسيده است.... | ||
<div class="mw-ui-button">[[ الغيبة (نعماني)|'''ادامه''']]</div> | <div class="mw-ui-button">[[ الغيبة (نعماني)|'''ادامه''']]</div> | ||
نسخهٔ ۲۷ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۲۱
الغيبة للنعمانى، از ابوعبدالله، محمد بن ابراهيم بن جعفر كاتب نعمانى، مشهور به ابن زينب، از راويان بزرگ شيعه در اوايل قرن چهارم هجرى است.
اين كتاب، به زبان عربى و حاوى رواياتى از ائمه معصومين(ع)، درباره غيبت امام زمان(عج) و خصوصيات آن حضرت و عصر ظهور و ويژگى‌هاى آن دوران مى‌باشد.
مؤلف، درباره انگيزه نگارش اين كتاب، مى‌گويد: «من، در جامعه مى‌ديدم شيعيان و علاقه‌مندان به محمد و آل محمد(ص) به گروه‌هاى مختلفى تقسيم شده‌اند و نسبت به امام زمان و ولى امر و حجت پروردگار خود سرگردان گشته‌اند. پس از بررسى، دليل آن را غيبت آن حضرت يافتم، چنان‌كه رسول خدا و حضرت على و ائمه معصومين نيز به آن اشاره نموده‌اند، لذا به يارى خداوند بر آن شدم تا رواياتى كه مشايخ بزرگ روايى، از اميرالمؤمنين و ائمه معصومين، درباره غيبت امام عصر(عج) روايت كرده‌اند، جمع‌آورى نمايم.بسيارى از رواياتى را كه اكنون در اختيار من است، علماى اهل تسنن نيز روايت كرده‌اند، البته روايات آنان در اين باره، بسيار گسترده‌تر از رواياتى است كه اكنون در اختيار من مى‌باشد.»
اين كتاب، در سال 342ق، در اوايل غيبت كبرى، در شهر حلب، به نگارش درآمده است.
اين كتاب، توسط ابوالحسين، محمد بن على شجاعى كاتب، از آغاز تا پايان بر مؤلف آن، محمد بن ابراهيم قرائت شده و مؤلف نيز اجازه روايت آن را به وى داده است.
ديگر روات نيز در نزد شجاعى قرائت مى‌كردند، سپس فرزند او، حسين بن محمد شجاعى، نسخه قرائت شده در نزد مؤلف و ديگر كتاب‌هاى پدرش را در اختيار نجاشى كه از مشايخ بزرگ شيعه است، قرار داده و از اين طريق، كتاب، به دست ما رسيده است....