المشيخة: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> بندانگشتی|المشيخة {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-al...» ایجاد کرد) |
(لینک درون متنی) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR52855J1.jpg|بندانگشتی|المشيخة]] | [[پرونده:NUR52855J1.jpg|بندانگشتی|المشيخة]] | ||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | ||
|+ | |+ | ||
|- | |- | ||
! نام کتاب!! data-type= | ! نام کتاب!! data-type="bookName" |المشيخة | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر کتاب | |نام های دیگر کتاب | ||
|data-type= | | data-type="otherBookNames" |الإسناد المصفي إلي آل المصطفي | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type= | | data-type="authors" |[[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن]] (نويسنده) | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
|data-type= | | data-type="language" |عربي | ||
|- | |- | ||
|کد کنگره | |کد کنگره | ||
|data-type= | | data-type="congeressCode" style="direction:ltr" | | ||
|- | |- | ||
|موضوع | |موضوع | ||
|data-type= | | data-type="subject" | | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|data-type= | | data-type="publisher" |مطبعة الغري الحديثة | ||
|- | |- | ||
|مکان نشر | |مکان نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishPlace" |عراق - نجف اشرف | ||
|- | |- | ||
||سال نشر | ||سال نشر | ||
|ata-type= | | ata-type="publishYear" |مجلد1: 1356ق , | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type= | | data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE52855AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''المشيخة''' یا «الأسناد المصفی الی آل المصطفی»، اثری تاریخی- رجالی تألیف آقابزرگ تهرانی است که اتصال سلسله احادیث مروی از بعضی علمای رجال از مشایخی که از آن طریق به اهلبیت(ع) ختم میشوند را ذکر کرده است. درواقع این کتاب بخشی از کتاب مصفی المقال في مصنفی الرجال آقابزرگ تهرانی است. وی در انتهای این اثر به میرزا یوسف ایروانی(متوفای 1411ق) اجازه نقل روایت داده است. | '''المشيخة''' یا «الأسناد المصفی الی آل المصطفی»، اثری تاریخی- رجالی تألیف [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانی]] است که اتصال سلسله احادیث مروی از بعضی علمای رجال از مشایخی که از آن طریق به اهلبیت(ع) ختم میشوند را ذکر کرده است. درواقع این کتاب بخشی از کتاب مصفی المقال في مصنفی الرجال [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانی]] است. وی در انتهای این اثر به میرزا یوسف ایروانی(متوفای 1411ق) اجازه نقل روایت داده است. | ||
نویسنده در مقدمه اثر سال نگارش کتاب را 1356ق در سن 63 سالگی ثبت کرده است. وی سپس به نگرانی خود از اینکه مبادا اجلش فرا برسد و نتواند نام علمای امامیه که عمر خود را در تألیف کتاب یا نوشتن رسالهای در تراجم احوال روات و علمای گذشته و کسانی که واسطه ارتباط به ائمه اطهار(ع) بودهاند، صرف کردهاند را گردآوری کند<ref>مقدمه، ص3-2</ref>. سپس افزوده که در این اثر بهاختصار شرححال و طبقات و تاریخ زندگانی تعدادی از علمای امامیه و برخی مصنفاتشان ذکر شده است. وی از خداوند متعال توفیق انتشار متن کامل کتاب که مشتمل بر 500 شرححال است را مسئلت کرده است<ref>همان، ص4</ref>. | نویسنده در مقدمه اثر سال نگارش کتاب را 1356ق در سن 63 سالگی ثبت کرده است. وی سپس به نگرانی خود از اینکه مبادا اجلش فرا برسد و نتواند نام علمای امامیه که عمر خود را در تألیف کتاب یا نوشتن رسالهای در تراجم احوال روات و علمای گذشته و کسانی که واسطه ارتباط به ائمه اطهار(ع) بودهاند، صرف کردهاند را گردآوری کند<ref>مقدمه، ص3-2</ref>. سپس افزوده که در این اثر بهاختصار شرححال و طبقات و تاریخ زندگانی تعدادی از علمای امامیه و برخی مصنفاتشان ذکر شده است. وی از خداوند متعال توفیق انتشار متن کامل کتاب که مشتمل بر 500 شرححال است را مسئلت کرده است<ref>همان، ص4</ref>. | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
این اثر در قالب «فصل- فصل» نگارش شده است؛ بدین ترتیب که در هر فصل ابتدا نام یکی از مشایخ مؤلفین رجال به ترتیب سال وفات -نه بهحسب مراتب و درجهشان- ذکر شده است. سپس نام یکی از مشایخ یا مشایخ مشایخ وی بهویژه کسانی که تألیفی در رجال داشتهاند با اشاره به اثرشان و گاه توضیحاتی پیرامون آن آثار ذکر شده است<ref>همان، ص5-4</ref>. نویسنده برخی دیدگاههای خود درباره برخی مطالب را نیز با «اقول» ذکر کرده است<ref>متن کتاب، ص67</ref>. | این اثر در قالب «فصل- فصل» نگارش شده است؛ بدین ترتیب که در هر فصل ابتدا نام یکی از مشایخ مؤلفین رجال به ترتیب سال وفات -نه بهحسب مراتب و درجهشان- ذکر شده است. سپس نام یکی از مشایخ یا مشایخ مشایخ وی بهویژه کسانی که تألیفی در رجال داشتهاند با اشاره به اثرشان و گاه توضیحاتی پیرامون آن آثار ذکر شده است<ref>همان، ص5-4</ref>. نویسنده برخی دیدگاههای خود درباره برخی مطالب را نیز با «اقول» ذکر کرده است<ref>متن کتاب، ص67</ref>. | ||
میرزا حسین نوری (1254-1320ق) معروف به صاحب مستدرک الوسائل<ref>متن کتاب، ص5</ref> و کشی<ref>متن کتاب، ص94</ref>، اولین و آخرین اعلام رجالی هستند که نویسنده به آن اشاره نموده است. | [[نوری، حسین بن محمدتقی|میرزا حسین نوری]] (1254-1320ق) معروف به صاحب [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرک الوسائل]]<ref>متن کتاب، ص5</ref> و [[کشی، محمد بن عمر|کشی]]<ref>متن کتاب، ص94</ref>، اولین و آخرین اعلام رجالی هستند که نویسنده به آن اشاره نموده است. | ||
فهرست اعلام در انتهای کتاب ذکر شده است. | فهرست اعلام در انتهای کتاب ذکر شده است. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه و متن کتاب. | # مقدمه و متن کتاب. |
نسخهٔ ۲۰ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۲۱:۳۴
نام کتاب | المشيخة |
---|---|
نام های دیگر کتاب | الإسناد المصفي إلي آل المصطفي |
پدیدآورندگان | آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن (نويسنده) |
زبان | عربي |
کد کنگره | |
موضوع | |
ناشر | مطبعة الغري الحديثة |
مکان نشر | عراق - نجف اشرف |
سال نشر | مجلد1: 1356ق , |
کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE52855AUTOMATIONCODE |
المشيخة یا «الأسناد المصفی الی آل المصطفی»، اثری تاریخی- رجالی تألیف آقابزرگ تهرانی است که اتصال سلسله احادیث مروی از بعضی علمای رجال از مشایخی که از آن طریق به اهلبیت(ع) ختم میشوند را ذکر کرده است. درواقع این کتاب بخشی از کتاب مصفی المقال في مصنفی الرجال آقابزرگ تهرانی است. وی در انتهای این اثر به میرزا یوسف ایروانی(متوفای 1411ق) اجازه نقل روایت داده است.
نویسنده در مقدمه اثر سال نگارش کتاب را 1356ق در سن 63 سالگی ثبت کرده است. وی سپس به نگرانی خود از اینکه مبادا اجلش فرا برسد و نتواند نام علمای امامیه که عمر خود را در تألیف کتاب یا نوشتن رسالهای در تراجم احوال روات و علمای گذشته و کسانی که واسطه ارتباط به ائمه اطهار(ع) بودهاند، صرف کردهاند را گردآوری کند[۱]. سپس افزوده که در این اثر بهاختصار شرححال و طبقات و تاریخ زندگانی تعدادی از علمای امامیه و برخی مصنفاتشان ذکر شده است. وی از خداوند متعال توفیق انتشار متن کامل کتاب که مشتمل بر 500 شرححال است را مسئلت کرده است[۲].
این اثر در قالب «فصل- فصل» نگارش شده است؛ بدین ترتیب که در هر فصل ابتدا نام یکی از مشایخ مؤلفین رجال به ترتیب سال وفات -نه بهحسب مراتب و درجهشان- ذکر شده است. سپس نام یکی از مشایخ یا مشایخ مشایخ وی بهویژه کسانی که تألیفی در رجال داشتهاند با اشاره به اثرشان و گاه توضیحاتی پیرامون آن آثار ذکر شده است[۳]. نویسنده برخی دیدگاههای خود درباره برخی مطالب را نیز با «اقول» ذکر کرده است[۴].
میرزا حسین نوری (1254-1320ق) معروف به صاحب مستدرک الوسائل[۵] و کشی[۶]، اولین و آخرین اعلام رجالی هستند که نویسنده به آن اشاره نموده است.
فهرست اعلام در انتهای کتاب ذکر شده است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.