همایی، جلال‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'مطول' به 'مطول ') |
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|data-type='authorWritings'| | |data-type='authorWritings'| | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE4547AUTHORCODE | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE4547AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
نسخهٔ ۱۴ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۰۲
| نام | همایی، جلال الدین |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1278 هـ.ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1359 هـ.ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE4547AUTHORCODE |
جلال‌الدين همايى متخلص به «سنا» در 13 ديماه 1278ش، در اصفهان، به دنيا آمد. او فرزند ميرزا ابوالقاسم متخلص به طرب، نواده هماى شيرازى شاعر قرن سيزدهم است.
همايى علوم مقدماتى را نزد پدر و خواندن قرآن، ادعيه ماثوره، گلستان و غزليات حافظ را نزد مادرش فراگرفت و فنون شعرى را نزد عموى خود ميرزا محمد سُها آموخت.
در سال 1326 به مدرسه قدسيه اصفهان رفت و تحصيلات جديد را در آن مدرسه به پايان رسانيد. همايى در اواخر سال 1328 به مدرسه نيماورد اصفهان رفت و حدود بيست سال به تحصيل علوم اسلام پرداخت.
وى از سال 1300ش تدريس در مدارس جديد و دانشگاه را آغاز كرد. ابتدا وارد مدرسه صارميه شد و دروس دبيرستان را تدريس مى‌نمود. در سال 1307 به تهران آمد و به استخدام وزارت معارف (آموزش و پرورش) درآمد و به تبريز منتقل شد.
در سال 1310 دوباره به تهران منتقل و در دبيرستان دارالفنون به تدريس پرداخت. از سال 1319 تدريس در دانشسراى عالى و كلاس روزنامه‌نگارى دانشكده حقوق را برعهده گرفت.
وى در دانشگاه در دوره‌هاى ليسانس، فوق ليسانس و دكترا، دروسى چون صناعات ادبى و مطول تفتازانى را تدريس مى‌كردند، تا اين‌كه در سال 1345 از كار رسمى دانشگاهى كناره‌گيرى و بازنشسته گرديد.
از وى بيش از پانزده هزار بيت شعر به جا مانده است، شعر همايى در مايه سنتى فارسى است. پختگى معنى و انديشه در آن بارز است. در ميان اشعار او اثرى از هجو و استهزاء ديده نمى‌شود.
فعاليت‌هاى علمى و ادبى وى شامل موارد ذيل مى‌باشد:
شركت در انجمن‌هاى ادبى، شركت در كنگره فردوسى سال 1313، همكارى در تدوين لغت‌نامه دهخدا، عضويت در فرهنگستان، شركت در نخستين كنگره نويسندگان در 1325، شركت در كنگره ابن سينا در سال 1333، سفر به بيروت جهت افتتاح كرسى زبان فارسى در سال 1334 و عضويت انجمن تحقيق در ادبيات و زبان‌هاى خارجه.
وى در سال 1359 از دنيا رفت و در تكيه لسان الارض اصفهان به خاك سپرده شد.
آثار
- تاريخ ادبيات ايران؛
- غزالى‌نامه، شرح حال امام محمد غزالى؛
- فنون بلاغت و صناعات ادبى؛
- مولوى‌نامه؛
- ديوان سنا؛
- تصرف در اسلام؛
- تصحيح مصباح الهدايا و مفتاح الكناية غزالدين محمود كاشانى؛
- تصحيح مثنوى ولدنامه؛
- مقدمه بر اخلاق ناصری؛
- تصحيح معيار العقول به شيخ الرئيس ابوعلى سينا در فن اثقال.
وابسته‌ها
تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر
تفسیر مثنوی مولوی داستان قلعه ذات الصور یا ذر هوش ربا
دو رساله در فلسفه اسلامي (تجديد امثال و حرکت جوهري - جبر و اختيار از ديدگاه مولوي)
تصوف در اسلام (نگاهي به عرفان شيخ ابوسعيد ابوالخير)
مقام حافظ: متن کامل سخنرانی دانشمند بزرگوار استاد جلال الدین همایی در برنامه مرزهای دانش