۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'ابوالفداء' به 'ابوالفداء ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
منتقدان معاصر، شعر ابن وردى را متوسط و مشحون از صنايع بديعى و به‌ويژه ايهام و جناس و بر روى هم، متكلف و مصنوع مى‌دانند. نثر وى نيز به‌ويژه در مقامه‌نويسى، مانند نثر رايج در آن زمان، مسجع و پرتكلف است. علاوه بر اين، وى ناظمى زبردست و كم‌نظير بود و کتاب‌هايى كه در علم فقه به نظم درآورده و گاه، سخت مورد توجه دانشمندان بوده، بر اين امر دلالت دارند. | منتقدان معاصر، شعر ابن وردى را متوسط و مشحون از صنايع بديعى و به‌ويژه ايهام و جناس و بر روى هم، متكلف و مصنوع مى‌دانند. نثر وى نيز به‌ويژه در مقامه‌نويسى، مانند نثر رايج در آن زمان، مسجع و پرتكلف است. علاوه بر اين، وى ناظمى زبردست و كم‌نظير بود و کتاب‌هايى كه در علم فقه به نظم درآورده و گاه، سخت مورد توجه دانشمندان بوده، بر اين امر دلالت دارند. | ||
بيشتر شهرت ابن وردى، مربوط به کتاب تاريخى او موسوم به «تتمة المختصر» است كه در آن، «مختصر» [[ابوالفداء، اسماعیل بن علی|ابوالفداء]] | بيشتر شهرت ابن وردى، مربوط به کتاب تاريخى او موسوم به «تتمة المختصر» است كه در آن، «مختصر» [[ابوالفداء، اسماعیل بن علی|ابوالفداء]] را تلخيص و تذييل كرده است. | ||
ابن وردى، در معره مدرسه‌اى ساخت و گويا در ماه‌هاى پايانى عمر، در آن اقامت گزيد. در 749ق، ابن فضل الله عمرى در همين مدرسه، او را ملاقات كرده است. کتاب «تتمه» ابن وردى، با گزارش مرگ ابن فضل الله بر اثر طاعون، به پايان رسيده است، اما خود او نيز اندك زمانى پس از ابن فضل الله، گرفتار طاعون شد و درگذشت و [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] در قطعه‌اى وى را رثا گفت. | ابن وردى، در معره مدرسه‌اى ساخت و گويا در ماه‌هاى پايانى عمر، در آن اقامت گزيد. در 749ق، ابن فضل الله عمرى در همين مدرسه، او را ملاقات كرده است. کتاب «تتمه» ابن وردى، با گزارش مرگ ابن فضل الله بر اثر طاعون، به پايان رسيده است، اما خود او نيز اندك زمانى پس از ابن فضل الله، گرفتار طاعون شد و درگذشت و [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] در قطعه‌اى وى را رثا گفت. | ||