تاريخ الملك الظاهر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' الدين' به '‌الدين'
جز (جایگزینی متن - 'شهاب الدين' به 'شهاب‌الدين')
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به '‌الدين')
خط ۴۱: خط ۴۱:


== معرفى اجمالى ==
== معرفى اجمالى ==
'''تاريخ الملك الظاهر'''، اثر [[ابن شداد، محمد بن علی|عز الدين محمد بن على بن ابراهيم بن شداد]]، با تحقيق و تصحيح احمد حطيط، گوشه‌اى از تاريخ مماليك بحريه در دوران حكومت سلطان ملك الظاهر بيبرس در مصر مى‌باشد كه به زبان عربى و در نيمه دوم قرن هفتم هجرى، نوشته شده است.
'''تاريخ الملك الظاهر'''، اثر [[ابن شداد، محمد بن علی|عز‌الدين محمد بن على بن ابراهيم بن شداد]]، با تحقيق و تصحيح احمد حطيط، گوشه‌اى از تاريخ مماليك بحريه در دوران حكومت سلطان ملك الظاهر بيبرس در مصر مى‌باشد كه به زبان عربى و در نيمه دوم قرن هفتم هجرى، نوشته شده است.


آنچه باعث اهميت اين اثر شده است، پرداختن نويسنده به حوادث مرحله مهمى از تاريخ حيات دولت مماليك بحريه مصر در عهد «الظاهر بيبرس» و روشن كردن زاويه‌ها و ابعادى از اين دوران مهم تاريخى است. ....<ref>مقدمه محقق، ص 26</ref>
آنچه باعث اهميت اين اثر شده است، پرداختن نويسنده به حوادث مرحله مهمى از تاريخ حيات دولت مماليك بحريه مصر در عهد «الظاهر بيبرس» و روشن كردن زاويه‌ها و ابعادى از اين دوران مهم تاريخى است. ....<ref>مقدمه محقق، ص 26</ref>
خط ۶۵: خط ۶۵:




گويى مطالب كتاب، به‌صورت ناقص در دست مى‌باشد، زيرا وقايع، از حوادث اواسط سال دوازدهم حكومت سلطان ملك الظاهر ضبط شده است. نويسنده، مطالب را از ذكر نحوه و علت بازداشت قاضى شمس الدين حنبلى آغاز و پس از تشريح چگونگى توجه و رفتن سلطان ملك الظاهر به سمت شام، وقايع زير را تعريف نموده است:
گويى مطالب كتاب، به‌صورت ناقص در دست مى‌باشد، زيرا وقايع، از حوادث اواسط سال دوازدهم حكومت سلطان ملك الظاهر ضبط شده است. نويسنده، مطالب را از ذكر نحوه و علت بازداشت قاضى شمس‌الدين حنبلى آغاز و پس از تشريح چگونگى توجه و رفتن سلطان ملك الظاهر به سمت شام، وقايع زير را تعريف نموده است:


اعمالى كه تاتارها در حران انجام دادند؛
اعمالى كه تاتارها در حران انجام دادند؛
خط ۷۷: خط ۷۷:
اين وقايع، در سال ششصد و هفتاد قمرى، اتفاق افتاده‌اند. ....<ref>متن كتاب، ص 31</ref>
اين وقايع، در سال ششصد و هفتاد قمرى، اتفاق افتاده‌اند. ....<ref>متن كتاب، ص 31</ref>


در پايان اين بخش، اعيان و بزرگانى كه در اين سال وفات نموده‌اند، نام برده شده است. برخى از اين افراد عبارتند از: ازدمر العزيزى الدوادار، زامل بن على بن حذيفه، سنقر الاقرع، سلار بن الحسن الاربلى، عبدالرحيم بن عبدالرحيم بن العجمى، على الامير نور الدين الصوابى، الملك الامجد صلاح الدين داود ايوبى، على بن عثمان اربلى، على بن محمد بن محمد بن جعفر، محمد بن على تكريتى و... ....<ref>همان، ص 38</ref>
در پايان اين بخش، اعيان و بزرگانى كه در اين سال وفات نموده‌اند، نام برده شده است. برخى از اين افراد عبارتند از: ازدمر العزيزى الدوادار، زامل بن على بن حذيفه، سنقر الاقرع، سلار بن الحسن الاربلى، عبدالرحيم بن عبدالرحيم بن العجمى، على الامير نور‌الدين الصوابى، الملك الامجد صلاح‌الدين داود ايوبى، على بن عثمان اربلى، على بن محمد بن محمد بن جعفر، محمد بن على تكريتى و... ....<ref>همان، ص 38</ref>


در بخش بعدى، حوادث سال سيزدهم از حكومت سلطان ملك الظاهر كه مصادف با سال ششصد و هفتاد و يك قمرى است، بيان شده است. از جمله حوادثى كه در اين سال اتفاق افتاده است، عبارتند از:
در بخش بعدى، حوادث سال سيزدهم از حكومت سلطان ملك الظاهر كه مصادف با سال ششصد و هفتاد و يك قمرى است، بيان شده است. از جمله حوادثى كه در اين سال اتفاق افتاده است، عبارتند از:
خط ۸۷: خط ۸۷:
رفتن لشكريان سلطان از مصر به سمت شام؛
رفتن لشكريان سلطان از مصر به سمت شام؛


وفات امير سيف الدين صاحب صيهون؛
وفات امير سيف‌الدين صاحب صيهون؛


پيروزى سلطان ملك الظاهر بر تاتارها و تصرف فرات؛
پيروزى سلطان ملك الظاهر بر تاتارها و تصرف فرات؛
خط ۱۰۱: خط ۱۰۱:
و... ....<ref>همان، ص 51</ref>
و... ....<ref>همان، ص 51</ref>


از جمله اعيانى كه در اين سال، وفات يافته‌اند و نويسنده به ذكر نام آن‌ها پرداخته است، عبارتند از: احمد بن عثمان خلاطى، ابوبكر بن على بن حذيفه، بوربا امير جمال الدين، حسن بن محمد حسينى، عبيد الله بن عمر بن عجمى، عبدالرحيم بن محمد موصلى، عبدالقاهر بن عبدالغنى حرانى، الملك المغيث عمر صاحب كرك، محمد بن عبدالمنعم حرانى، محمد بن احمد خزرجى، هاشم بن سعيد حلبى، يحيى بن محمد حبوبى و يحيى بن محمد خشاب. ....<ref>همان، ص 64</ref>
از جمله اعيانى كه در اين سال، وفات يافته‌اند و نويسنده به ذكر نام آن‌ها پرداخته است، عبارتند از: احمد بن عثمان خلاطى، ابوبكر بن على بن حذيفه، بوربا امير جمال‌الدين، حسن بن محمد حسينى، عبيد الله بن عمر بن عجمى، عبدالرحيم بن محمد موصلى، عبدالقاهر بن عبدالغنى حرانى، الملك المغيث عمر صاحب كرك، محمد بن عبدالمنعم حرانى، محمد بن احمد خزرجى، هاشم بن سعيد حلبى، يحيى بن محمد حبوبى و يحيى بن محمد خشاب. ....<ref>همان، ص 64</ref>


بخش بعدى، به ذكر حوادثى كه در سال چهاردهم حكومت ملك الظاهر، مصادف با سال ششصد و هفتاد و دو قمرى اتفاق افتاده است، اختصاص يافته است. برخى از اين حوادث، عبارتند از:
بخش بعدى، به ذكر حوادثى كه در سال چهاردهم حكومت ملك الظاهر، مصادف با سال ششصد و هفتاد و دو قمرى اتفاق افتاده است، اختصاص يافته است. برخى از اين حوادث، عبارتند از:
خط ۱۱۷: خط ۱۱۷:
دستگيرى و بازداشت قاآن بن ملك المعز؛
دستگيرى و بازداشت قاآن بن ملك المعز؛


وفات سلطان عز الدين صاحب بلاد روم؛
وفات سلطان عز‌الدين صاحب بلاد روم؛


مراسلات و نامه‌نگارى‌هايى كه بين سلطان ملك ظاهر و معين الدين برواناه صورت گرفت. ....<ref>همان، ص 70</ref>
مراسلات و نامه‌نگارى‌هايى كه بين سلطان ملك ظاهر و معين‌الدين برواناه صورت گرفت. ....<ref>همان، ص 70</ref>


ابراهيم بن محمد قضاعى واعظ، احمد بن على بن حنا، امام احمد بن محمد بن قرطبى، اسعد بن مظفر تميمى، اسماعيل بن ابراهيم بن ابى يسر، ايبك الكردى الظاهرى، حسن بن على موصلى، حسن شعرانى اسماعيلى، خليل بن يعقوب بزاعى، عبداللطيف بن عبدالمنعم حرانى، عمر بن بندار تفليسى، كيكلدى سكر ظاهرى، محمد بن احمد بن عجمى، محمد بن محمد بن علوان اسدى، محمد بن بسطامى، [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] جيانى، محمد بن عمر اسفراينى، محمد بن سليمان شاطبى، محمد بن حسن طوسى، مظفر بن محمد منبجى و يحيى بن عبدالرحمن حنبلى، از جمله اعيان و بزرگانى مى‌باشند كه در اين سال وفات يافته و نويسنده از آن‌ها نام برده است. ....<ref>همان، ص 83</ref>
ابراهيم بن محمد قضاعى واعظ، احمد بن على بن حنا، امام احمد بن محمد بن قرطبى، اسعد بن مظفر تميمى، اسماعيل بن ابراهيم بن ابى يسر، ايبك الكردى الظاهرى، حسن بن على موصلى، حسن شعرانى اسماعيلى، خليل بن يعقوب بزاعى، عبداللطيف بن عبدالمنعم حرانى، عمر بن بندار تفليسى، كيكلدى سكر ظاهرى، محمد بن احمد بن عجمى، محمد بن محمد بن علوان اسدى، محمد بن بسطامى، [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] جيانى، محمد بن عمر اسفراينى، محمد بن سليمان شاطبى، محمد بن حسن طوسى، مظفر بن محمد منبجى و يحيى بن عبدالرحمن حنبلى، از جمله اعيان و بزرگانى مى‌باشند كه در اين سال وفات يافته و نويسنده از آن‌ها نام برده است. ....<ref>همان، ص 83</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش