وصیتنامه حضرت امام خمینی (جاوید نامه): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
#كتاب از دو بخش تشكيل شده است: بخش اول، جملاتى از شارح است و بخش دوم، شامل متن وصيت‌نامه به‌همراه شرح آن مى‌باشد. | #كتاب از دو بخش تشكيل شده است: بخش اول، جملاتى از شارح است و بخش دوم، شامل متن وصيت‌نامه به‌همراه شرح آن مى‌باشد. | ||
#شارح در ابتدا به تعريف وصيت و انواع و ضرورت آن اشاره دارد. | #شارح در ابتدا به تعريف وصيت و انواع و ضرورت آن اشاره دارد. | ||
#:وى وصيت را به توصيه و سفارش كردن به انجام كار يا كارهايى كه مورد نظر وصيت‌كننده است، تعريف كرده است و آن را به دو قسمت شرعى و اخلاقى تقسيم نموده است <ref>متن كتاب، ص1</ref> | #:وى وصيت را به توصيه و سفارش كردن به انجام كار يا كارهايى كه مورد نظر وصيت‌كننده است، تعريف كرده است و آن را به دو قسمت شرعى و اخلاقى تقسيم نموده است<ref>متن كتاب، ص1</ref> | ||
#شارح، وصيت امام را از نوع استحبابى معرفى مى‌كند و به بررسى اجمالى و نقش آن در جامعه مى‌پردازد <ref>همان، ص8</ref> | #شارح، وصيت امام را از نوع استحبابى معرفى مى‌كند و به بررسى اجمالى و نقش آن در جامعه مى‌پردازد<ref>همان، ص8</ref> | ||
#شارح بر اين عقيده است كه وصيت‌نامه امام به‌تنهايى بر همه آثار وى در همه زمينه‌ها تفوق و برترى دارد؛ زيرا رسائل و كتب عرفانى امام فقط عرفان است. رسائل و كتب فقهى و اصولى و ادبى، فقط فقه و اصول و ادب است؛ ولى اين وصيت‌نامه به‌تنهايى همه است <ref>همان، ص9</ref> | #شارح بر اين عقيده است كه وصيت‌نامه امام به‌تنهايى بر همه آثار وى در همه زمينه‌ها تفوق و برترى دارد؛ زيرا رسائل و كتب عرفانى امام فقط عرفان است. رسائل و كتب فقهى و اصولى و ادبى، فقط فقه و اصول و ادب است؛ ولى اين وصيت‌نامه به‌تنهايى همه است<ref>همان، ص9</ref> | ||
#شرح و تفسير وصيت‌نامه در پاورقى آمده است. شارح در بالاى صفحه، متن وصيت‌نامه را آورده، سپس قسمت‌هايى را كه نياز به توضيح و تفسير دارد، شماره‌گذارى كرده و در پاورقى به شرح و تفسير آن‌ها پرداخته است. در مواردى كه نيازى به توضيح و تفسير نبوده، فقط متن وصيت‌نامه را آورده است. در صفحات پايانى وصيت‌نامه خبرى از شرح نيست يا اينكه به‌ندرت پيدا مى‌شود. | #شرح و تفسير وصيت‌نامه در پاورقى آمده است. شارح در بالاى صفحه، متن وصيت‌نامه را آورده، سپس قسمت‌هايى را كه نياز به توضيح و تفسير دارد، شماره‌گذارى كرده و در پاورقى به شرح و تفسير آن‌ها پرداخته است. در مواردى كه نيازى به توضيح و تفسير نبوده، فقط متن وصيت‌نامه را آورده است. در صفحات پايانى وصيت‌نامه خبرى از شرح نيست يا اينكه به‌ندرت پيدا مى‌شود. | ||
#ايشان در توضيح فقه سنتى، به شيوه تحصيل در حوزه‌هاى علميه پرداخته، سپس گريزى به زندگى‌نامه [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] و كتاب او زده است و بر اهميت اين كتاب تأكيد كرده است <ref>شرح، ص28</ref> | #ايشان در توضيح فقه سنتى، به شيوه تحصيل در حوزه‌هاى علميه پرداخته، سپس گريزى به زندگى‌نامه [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] و كتاب او زده است و بر اهميت اين كتاب تأكيد كرده است<ref>شرح، ص28</ref> | ||
#در جاى‌جاى شرح وصيت‌نامه، به اشعار مرتبط برمى‌خوريم كه شارح از شاعرانى، همچون [[شبستری، محمود|شيخ محمود شبسترى]] <ref>همان، ص11 و 12</ref>، جامى <ref>همان، ص13</ref>، عطار <ref>همان، ص15 و 16</ref>، اقبال لاهورى <ref>همان، ص35</ref>، [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] <ref>همان، ص36</ref>، مولوى <ref>همان، ص40 و 12</ref> و بسيارى ديگر بهره برده است. | #در جاى‌جاى شرح وصيت‌نامه، به اشعار مرتبط برمى‌خوريم كه شارح از شاعرانى، همچون [[شبستری، محمود|شيخ محمود شبسترى]]<ref>همان، ص11 و 12</ref>، جامى<ref>همان، ص13</ref>، عطار<ref>همان، ص15 و 16</ref>، اقبال لاهورى<ref>همان، ص35</ref>، [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]]<ref>همان، ص36</ref>، مولوى<ref>همان، ص40 و 12</ref> و بسيارى ديگر بهره برده است. | ||
#شارح براى روشن شدن مطالب و جملات، از آيات و روايات زيادى بهره برده است. ايشان علاوه بر ذكر متن آيات و روايات، ترجمه آن‌ها را نيز ذكر كرده است. | #شارح براى روشن شدن مطالب و جملات، از آيات و روايات زيادى بهره برده است. ايشان علاوه بر ذكر متن آيات و روايات، ترجمه آن‌ها را نيز ذكر كرده است. | ||
#وى منابع مطالب خود را در پرانتز، بعد از اتمام هر مطلب آورده است. | #وى منابع مطالب خود را در پرانتز، بعد از اتمام هر مطلب آورده است. | ||
#ايشان در تببين فرقه و آيين وهابيت به قضيه مستر همفر و محمد بن عبدالوهاب اشاره كرده و مطالبى را در اين‌باره بيان نموده است <ref>همان، ص21</ref> | #ايشان در تببين فرقه و آيين وهابيت به قضيه مستر همفر و محمد بن عبدالوهاب اشاره كرده و مطالبى را در اين‌باره بيان نموده است<ref>همان، ص21</ref> | ||
#فهرست محتويات در ابتدا و فهرست منابع و مآخذ در پايان كتاب آمده است. | #فهرست محتويات در ابتدا و فهرست منابع و مآخذ در پايان كتاب آمده است. | ||
نسخهٔ ۶ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۰۶
| نام کتاب | وصیت نامه حضرت امام خمینی (جاوید نامه) |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | وصیت نامه
جاویدنامه به انضمام مقدمه، فهرست بندی و شرح و تفسیر مقدمه، فهرست بندی و شرح و تفسیر |
| پدیدآورندگان | فاضلی، قادر (نويسنده) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | DSR 1574 /و6027 1381 |
| موضوع | خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368 - فهرست مطالب
خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368 - وصیت نامه - نقد و تفسیر |
| ناشر | فضيلت علم |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1381 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE5727AUTOMATIONCODE |
وصيت‌نامه حضرت امام خمينى (جاويدنامه)، به انضمام مقدمه، فهرست‌بندى و شرح و تفسير، اثر قادر فاضلى، توسط انتشارات فضيلت علم منتشر شده است.
درباره محتوا و ويژگى‌هاى اين كتاب توجه به نكات زير مفيد است:
- كتاب از دو بخش تشكيل شده است: بخش اول، جملاتى از شارح است و بخش دوم، شامل متن وصيت‌نامه به‌همراه شرح آن مى‌باشد.
- شارح در ابتدا به تعريف وصيت و انواع و ضرورت آن اشاره دارد.
- وى وصيت را به توصيه و سفارش كردن به انجام كار يا كارهايى كه مورد نظر وصيت‌كننده است، تعريف كرده است و آن را به دو قسمت شرعى و اخلاقى تقسيم نموده است[۱]
- شارح، وصيت امام را از نوع استحبابى معرفى مى‌كند و به بررسى اجمالى و نقش آن در جامعه مى‌پردازد[۲]
- شارح بر اين عقيده است كه وصيت‌نامه امام به‌تنهايى بر همه آثار وى در همه زمينه‌ها تفوق و برترى دارد؛ زيرا رسائل و كتب عرفانى امام فقط عرفان است. رسائل و كتب فقهى و اصولى و ادبى، فقط فقه و اصول و ادب است؛ ولى اين وصيت‌نامه به‌تنهايى همه است[۳]
- شرح و تفسير وصيت‌نامه در پاورقى آمده است. شارح در بالاى صفحه، متن وصيت‌نامه را آورده، سپس قسمت‌هايى را كه نياز به توضيح و تفسير دارد، شماره‌گذارى كرده و در پاورقى به شرح و تفسير آن‌ها پرداخته است. در مواردى كه نيازى به توضيح و تفسير نبوده، فقط متن وصيت‌نامه را آورده است. در صفحات پايانى وصيت‌نامه خبرى از شرح نيست يا اينكه به‌ندرت پيدا مى‌شود.
- ايشان در توضيح فقه سنتى، به شيوه تحصيل در حوزه‌هاى علميه پرداخته، سپس گريزى به زندگى‌نامه صاحب جواهر و كتاب او زده است و بر اهميت اين كتاب تأكيد كرده است[۴]
- در جاى‌جاى شرح وصيت‌نامه، به اشعار مرتبط برمى‌خوريم كه شارح از شاعرانى، همچون شيخ محمود شبسترى[۵]، جامى[۶]، عطار[۷]، اقبال لاهورى[۸]، شيخ بهايى[۹]، مولوى[۱۰] و بسيارى ديگر بهره برده است.
- شارح براى روشن شدن مطالب و جملات، از آيات و روايات زيادى بهره برده است. ايشان علاوه بر ذكر متن آيات و روايات، ترجمه آن‌ها را نيز ذكر كرده است.
- وى منابع مطالب خود را در پرانتز، بعد از اتمام هر مطلب آورده است.
- ايشان در تببين فرقه و آيين وهابيت به قضيه مستر همفر و محمد بن عبدالوهاب اشاره كرده و مطالبى را در اين‌باره بيان نموده است[۱۱]
- فهرست محتويات در ابتدا و فهرست منابع و مآخذ در پايان كتاب آمده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.
وابسته‌ها
وصیت نامه سیاسی - الهی امام خمینی (ره)
وصیت نامه امام خمینی (ره) (نسخه خطی)
وصیت نامه حضرت امام خمینی (جاوید نامه)
وصیت سیاسی - الهی امام یا مسئولیت امت از دیدگاه امام
شرحی بر وصیتنامه سیاسی الهی حضرت امام خمینی (ره)
درآمدی بر وصیتنامه سیاسی - الهی حضرت امام خمینی قدس سره
درسهايي از وصيت نامه امام خميني(ره)
شاخصهای راه امام در وصیت نامه سیاسی - الهی حضرت امام خمینی (ره)
منشور سعادت: شرح وصيت نامه الهی ـ سياسی حضرت امام خميني (ره)
انقلاب اسلامی و ریشه های آن بر محور وصیتنامه سیاسی الهی حضرت امام خمینی «قدس سره»