طبقات الشافعية (للأسنوي): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'كاظم موسوى بجنوردى' به 'كاظم موسوى بجنوردى ') |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
'''طبقات الشافعية'''، تأليف [[اسنوی، عبدالرحیم بن حسن|عبدالرحيم اسنوى]](جمالالدين) (متوفى 772ق) كتابى است در شرح حال علماى شافعيه كه به زبان عربى نوشته شده و توسط كمال يوسف حوت مورد تحقيق قرار گرفته است. | '''طبقات الشافعية'''، تأليف [[اسنوی، عبدالرحیم بن حسن|عبدالرحيم اسنوى]](جمالالدين) (متوفى 772ق) كتابى است در شرح حال علماى شافعيه كه به زبان عربى نوشته شده و توسط كمال يوسف حوت مورد تحقيق قرار گرفته است. | ||
اين كتاب كه تأليف آن در 769ق پايان يافته، از مهمترين آثار اسنوى بشمار مىرود <ref>ضيائى، علىاكبر، ج8، ص712</ref> | اين كتاب كه تأليف آن در 769ق پايان يافته، از مهمترين آثار اسنوى بشمار مىرود<ref>ضيائى، علىاكبر، ج8، ص712</ref> | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
كتاب با دو مقدمه از محقق و نويسنده آغاز شده و مطالب در دو جلد، تنظيم شده است. | كتاب با دو مقدمه از محقق و نويسنده آغاز شده و مطالب در دو جلد، تنظيم شده است. | ||
نويسنده از عصر محمد بن ادريس شافعى، به ترتيب حروف الفبا، به شرح حال شافعيان پرداخته است <ref>همان</ref> | نويسنده از عصر محمد بن ادريس شافعى، به ترتيب حروف الفبا، به شرح حال شافعيان پرداخته است<ref>همان</ref> | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
در مقدمه محقق، ابتدا برخى از كتبى كه در موضوع اثر حاضر نوشته شدهاند، نام برده شده و سپس، شرح حال مختصرى از نويسنده، ارائه گرديده است <ref>مقدمه، ج1، ص3-12</ref> | در مقدمه محقق، ابتدا برخى از كتبى كه در موضوع اثر حاضر نوشته شدهاند، نام برده شده و سپس، شرح حال مختصرى از نويسنده، ارائه گرديده است<ref>مقدمه، ج1، ص3-12</ref> | ||
در مقدمه نويسنده، ضمن اشاره به موضوع و اهميت كتاب، روش كار نويسنده توضيح داده شده است <ref>همان، ص13-17</ref> | در مقدمه نويسنده، ضمن اشاره به موضوع و اهميت كتاب، روش كار نويسنده توضيح داده شده است<ref>همان، ص13-17</ref> | ||
نويسنده در ابتدا، به شرح حال امام شافعى پرداخته و سپس، شرح حال ساير افراد را ذكر كرده است كه از جمله ايشان عبارتند از: عبدالرحمن بن مهدى بصرى؛ عبدالحميد معروف به كيد؛ ابوبكر عبدالله بن زبير عيسى معروف به حُميدى؛ ابويعقوب يوسف بن يحيى بويطى و... | نويسنده در ابتدا، به شرح حال امام شافعى پرداخته و سپس، شرح حال ساير افراد را ذكر كرده است كه از جمله ايشان عبارتند از: عبدالرحمن بن مهدى بصرى؛ عبدالحميد معروف به كيد؛ ابوبكر عبدالله بن زبير عيسى معروف به حُميدى؛ ابويعقوب يوسف بن يحيى بويطى و... | ||
نويسنده در اين كتاب، بدون طبقهبندى مشخص و بر اساس سال وفات شخصيتهاى شافعى، كتاب خود را تنظيم نموده است <ref>صفرى فروشانى، نعمتالله، 1381، ص72</ref> | نويسنده در اين كتاب، بدون طبقهبندى مشخص و بر اساس سال وفات شخصيتهاى شافعى، كتاب خود را تنظيم نموده است<ref>صفرى فروشانى، نعمتالله، 1381، ص72</ref> | ||
وى در ذيل هر حرفى از حروف الفبا، دو فصل تنظيم نموده است؛ بدين ترتيب كه در فصل نخست، ابتدا به شرح حال افرادى پرداخته كه در دو كتاب «الشرح الكبير» رافعى و «الروضة» نووى آمدهاند و سپس، از آنجايى كه اين دو كتاب، مختصر و موجز مىباشند، به معرفى و شرح حال اشخاصى پرداخته كه به اين افراد مرتبط مىباشند، مانند پدر، جد، اولاد و... و در فصل دوم، به افرادى پرداخته كه دو كتاب يادشده به آنها نپرداختهاند <ref>ر.ك: مقدمه، ج1، ص17</ref> | وى در ذيل هر حرفى از حروف الفبا، دو فصل تنظيم نموده است؛ بدين ترتيب كه در فصل نخست، ابتدا به شرح حال افرادى پرداخته كه در دو كتاب «الشرح الكبير» رافعى و «الروضة» نووى آمدهاند و سپس، از آنجايى كه اين دو كتاب، مختصر و موجز مىباشند، به معرفى و شرح حال اشخاصى پرداخته كه به اين افراد مرتبط مىباشند، مانند پدر، جد، اولاد و... و در فصل دوم، به افرادى پرداخته كه دو كتاب يادشده به آنها نپرداختهاند<ref>ر.ك: مقدمه، ج1، ص17</ref> | ||
باآنكه بناى كار نويسنده بر خلاصهگويى بوده و شرح حالهاى مذكور در كتاب، از تفصيل چندانى برخوردار نيستند، اما از حيث حجم و مطالب عنوانشده بين افراد، تفاوت وجود دارد؛ بهگونهاى كه نويسنده در پارهاى موارد تقريبا يك صفحه را به شخصى اختصاص داده همچون: قاضى الفاضل <ref>متن كتاب، ج2، ص24</ref>، ابوابراهيم اسماعيل بن يحيى بن اسماعيل مزنى <ref>همان، ص28</ref>، ابوالقاسم عبدالرحمن تقىالدين <ref>همان، ص78</ref> و در مواردى نيز، به چند خط بسنده كرده است مانند: محمد بن شافعى <ref>همان، ج1، ص23</ref>، عبدالغنى العسال <ref>همان، ص31</ref> و سراجالدين محمود بن ابوبكر بن احمد ارموى <ref>همان، ص80</ref> | باآنكه بناى كار نويسنده بر خلاصهگويى بوده و شرح حالهاى مذكور در كتاب، از تفصيل چندانى برخوردار نيستند، اما از حيث حجم و مطالب عنوانشده بين افراد، تفاوت وجود دارد؛ بهگونهاى كه نويسنده در پارهاى موارد تقريبا يك صفحه را به شخصى اختصاص داده همچون: قاضى الفاضل<ref>متن كتاب، ج2، ص24</ref>، ابوابراهيم اسماعيل بن يحيى بن اسماعيل مزنى<ref>همان، ص28</ref>، ابوالقاسم عبدالرحمن تقىالدين<ref>همان، ص78</ref> و در مواردى نيز، به چند خط بسنده كرده است مانند: محمد بن شافعى<ref>همان، ج1، ص23</ref>، عبدالغنى العسال<ref>همان، ص31</ref> و سراجالدين محمود بن ابوبكر بن احمد ارموى<ref>همان، ص80</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == |
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۰۷:۳۷
نام کتاب | طبقات الشافعية |
---|---|
نام های دیگر کتاب | |
پدیدآورندگان | حوت، کمال یوسف (محقق)
اسنوی، عبدالرحیم بن حسن (نويسنده) |
زبان | عربی |
کد کنگره | BP 54/4 /الف5ط2 |
موضوع | شافعیه - سرگذشت نامه
فقیهان شافعی - سرگذشت نامه |
ناشر | دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون |
مکان نشر | بیروت - لبنان |
سال نشر | 1422 هـ.ق یا 2001 م |
کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE11724AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
طبقات الشافعية، تأليف عبدالرحيم اسنوى(جمالالدين) (متوفى 772ق) كتابى است در شرح حال علماى شافعيه كه به زبان عربى نوشته شده و توسط كمال يوسف حوت مورد تحقيق قرار گرفته است.
اين كتاب كه تأليف آن در 769ق پايان يافته، از مهمترين آثار اسنوى بشمار مىرود[۱]
ساختار
كتاب با دو مقدمه از محقق و نويسنده آغاز شده و مطالب در دو جلد، تنظيم شده است.
نويسنده از عصر محمد بن ادريس شافعى، به ترتيب حروف الفبا، به شرح حال شافعيان پرداخته است[۲]
گزارش محتوا
در مقدمه محقق، ابتدا برخى از كتبى كه در موضوع اثر حاضر نوشته شدهاند، نام برده شده و سپس، شرح حال مختصرى از نويسنده، ارائه گرديده است[۳]
در مقدمه نويسنده، ضمن اشاره به موضوع و اهميت كتاب، روش كار نويسنده توضيح داده شده است[۴]
نويسنده در ابتدا، به شرح حال امام شافعى پرداخته و سپس، شرح حال ساير افراد را ذكر كرده است كه از جمله ايشان عبارتند از: عبدالرحمن بن مهدى بصرى؛ عبدالحميد معروف به كيد؛ ابوبكر عبدالله بن زبير عيسى معروف به حُميدى؛ ابويعقوب يوسف بن يحيى بويطى و...
نويسنده در اين كتاب، بدون طبقهبندى مشخص و بر اساس سال وفات شخصيتهاى شافعى، كتاب خود را تنظيم نموده است[۵]
وى در ذيل هر حرفى از حروف الفبا، دو فصل تنظيم نموده است؛ بدين ترتيب كه در فصل نخست، ابتدا به شرح حال افرادى پرداخته كه در دو كتاب «الشرح الكبير» رافعى و «الروضة» نووى آمدهاند و سپس، از آنجايى كه اين دو كتاب، مختصر و موجز مىباشند، به معرفى و شرح حال اشخاصى پرداخته كه به اين افراد مرتبط مىباشند، مانند پدر، جد، اولاد و... و در فصل دوم، به افرادى پرداخته كه دو كتاب يادشده به آنها نپرداختهاند[۶]
باآنكه بناى كار نويسنده بر خلاصهگويى بوده و شرح حالهاى مذكور در كتاب، از تفصيل چندانى برخوردار نيستند، اما از حيث حجم و مطالب عنوانشده بين افراد، تفاوت وجود دارد؛ بهگونهاى كه نويسنده در پارهاى موارد تقريبا يك صفحه را به شخصى اختصاص داده همچون: قاضى الفاضل[۷]، ابوابراهيم اسماعيل بن يحيى بن اسماعيل مزنى[۸]، ابوالقاسم عبدالرحمن تقىالدين[۹] و در مواردى نيز، به چند خط بسنده كرده است مانند: محمد بن شافعى[۱۰]، عبدالغنى العسال[۱۱] و سراجالدين محمود بن ابوبكر بن احمد ارموى[۱۲]
وضعيت كتاب
پاورقىها غالبا به ذكر منابع، اختصاص يافته است. در پايان جلد دوم، فهرستهاى زير ذكر شده است: اسماء مترجمين، قبايل، اعلام، مصادر و فهرست موضوعى.
پانويس
منابع مقاله
1. مقدمه و متن كتاب.
2. ضيائى، علىاكبر، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامى»، زير نظر كاظم موسوى بجنوردى و همكاران (چاپ دوم)، تهران، 1377.
3. صفرى فروشانى، نعمتالله، «پيشينه طبقاتنگارى در ميان مسلمانان»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله: كتاب ماه دين، شماره 55، ارديبهشت 1381، (18 صفحه، از 66 تا 83)، به آدرس:
http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/33750.