۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
جز (جایگزینی متن - 'يحيى بن ماسويه' به 'يحيى بن ماسويه ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
اخوينى بر اساس شواهدى كه خود در کتاب «هدايه» ذكر كرده، اهل بخارا بوده؛ چنان‌كه در جايى از همين کتاب از لهجه بخارايى بهره جسته و حتى از سپيدماشه كه آبگيرى از حوالى بخاراست، ياد مى‌كند. | اخوينى بر اساس شواهدى كه خود در کتاب «هدايه» ذكر كرده، اهل بخارا بوده؛ چنان‌كه در جايى از همين کتاب از لهجه بخارايى بهره جسته و حتى از سپيدماشه كه آبگيرى از حوالى بخاراست، ياد مى‌كند. | ||
اخوينى در «هدايه» از تجربه‌هاى بيش از 30 ساله خود ياد كرده است. اين کتاب نزد استادان و مدرسان علم پزشكى از توجه خاصى برخوردار بوده است و تا سده 6 قمرى در كنار آثارى چون «ذخيره» ثابت بن قره، «منصورى» [[رازی، محمد بن زکریا|محمد بن زكرياى رازى]] و «اغراض» [[جرجانی، اسماعیل بن حسن|سيد اسماعيل جرجانى]]، به دانشجويان پزشكى تدريس مى‌شد. اخوينى بارها در اين کتاب به نوع بيمارى و نام بيماران تحت درمان خود اشاره مى‌كند. وى از تجربه‌هاى بزرگانى مانند [[رازی، محمد بن زکریا|محمد بن زكرياى رازى]]، ثابت بن قره، [[ابن ماسویه، یوحنا بن ماسویه|يحيى بن ماسويه]] ، حنين بن اسحاق، عيسى بن صهاربخت، ابن سرابيون، اهرن، [[جالینوس]] و [[بقراط]] نيز بهره برده است. | اخوينى در «هدايه» از تجربه‌هاى بيش از 30 ساله خود ياد كرده است. اين کتاب نزد استادان و مدرسان علم پزشكى از توجه خاصى برخوردار بوده است و تا سده 6 قمرى در كنار آثارى چون «ذخيره» ثابت بن قره، «منصورى» [[رازی، محمد بن زکریا|محمد بن زكرياى رازى]] و «اغراض» [[جرجانی، اسماعیل بن حسن|سيد اسماعيل جرجانى]]، به دانشجويان پزشكى تدريس مى‌شد. اخوينى بارها در اين کتاب به نوع بيمارى و نام بيماران تحت درمان خود اشاره مى‌كند. وى از تجربه‌هاى بزرگانى مانند [[رازی، محمد بن زکریا|محمد بن زكرياى رازى]]، ثابت بن قره، [[ابن ماسویه، یوحنا بن ماسویه|يحيى بن ماسويه]]، حنين بن اسحاق، عيسى بن صهاربخت، ابن سرابيون، اهرن، [[جالینوس]] و [[بقراط]] نيز بهره برده است. | ||
«هداية المتعلمين في الطب»، اثر معروف و باارزش اخوينى يكى از كهن‌ترين کتاب‌هاى پزشكى به زبان پارسى درى است كه آن را براى فرزند خود تأليف كرده و بسيارى از تجربه‌ها و تجويزهاى پزشكى خود را در آن آورده است. | «هداية المتعلمين في الطب»، اثر معروف و باارزش اخوينى يكى از كهن‌ترين کتاب‌هاى پزشكى به زبان پارسى درى است كه آن را براى فرزند خود تأليف كرده و بسيارى از تجربه‌ها و تجويزهاى پزشكى خود را در آن آورده است. | ||