مرعشی، محمدهاشم بن محمد: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type='authorWritings'|[[زبور آل داود: (شرح ارتباط سادات مرعشی با سلاطین صفویه)]] | |data-type='authorWritings'|[[زبور آل داود: (شرح ارتباط سادات مرعشی با سلاطین صفویه)]] | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
[[زبور آل داود: (شرح ارتباط سادات مرعشی با سلاطین صفویه)]] | [[زبور آل داود: (شرح ارتباط سادات مرعشی با سلاطین صفویه)]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] |
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۴:۴۶
نام | مرعشی، محمدهاشم بن محمد |
---|---|
نام های دیگر | سلطان هاشم میرزا
شاه سلیمان گانی |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | 1236 هـ.ق |
اساتید | |
برخی آثار | زبور آل داود: (شرح ارتباط سادات مرعشی با سلاطین صفویه) |
کد مولف | AUTHORCODE9025AUTHORCODE |
معرفى اجمالى
«سلطان محمدهاشم ميرزا»، پنجمين و كوچكترين پسر شاه سليمان ثانى؛ يعنى (ميرسيد محمد مرعشى)، نوه دخترى شاه سليمان صفوى است كه در سال 1165ق، زمانى كه پدرش پس از كور شدن به دست عوامل شاهرخ ميرزا در بند وى گرفتار بود، ديده به جهان گشود.
وى در خدمت برادر بزرگتر خود، سلطان قاسم ميرزا كه مردى هنرمند، دانشمند، خوش خط و نقاش بوده كه در رياضى، نجوم، سياق، موسيقى و ديگر صنايع يدى نيز مهارتى فراوان داشت، در 1182ق به يزد، اصفهان و شيراز رفته و در ظل حمايت كريم خان، مدت هفت ماه در كمال احترام زيست. سپس بعد از اخذ مقررى و مستمرى ساليانه و انعام و خلعت در 1183ق به اصفهان بازگشته و پنج ماه بعد با برادر دوباره به شيراز رفت.
شش ماه در شيراز ماند و به اصفهان برگشته و مشغول زراعت، فلاحت و ضيافت شده تا اين كه برادرش سلطان قاسم ميرزا بر اثر عوارض بيمارى قند كور شد و مدت دوازده سال اين كورى و بيمارى طول كشيد تا در پنج شنبه اول شعبان 1207ق شش روز قبل از نوروز، درگذشت بى آن كه اولادى از او مانده باشد. جسد وى را در نجف اشرف در صحن مقدس به خاك سپردند.
امّا سلطان هاشم ميرزا تا اواخر سال 1236ق زنده بوده و حدود هفتاد و يك سال عمر كرد.
خاندان وى از يك سو ريشه در سادات مرعشى، از سويى ديگر ريشه در صفويان و از جانبى ديگر نيز ريشه در خاندان سلطنتى گرجستان داشتند.
تنها اثر به جامانده از او، كتاب «زبور آلداود» مىباشد كه، تبارنامه و ذكر فشردهاى از زندگى نياكان سادات مرعشى و شرح ارتباط آنان با سلاطين صفوى است.
اطلاع ديگرى از ايشان در دست نيست.
منابع
1- مقدمه كتاب «زبور آل داود»
2- سايت خبرى ويكىپديا.