عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'جلال‌الدين مولوى' به 'جلال‌الدين مولوى ') |
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type='authorWritings'|[[دیوان عراقی: مقدمه دیوان - غزلیات - رباعیات - قصاید - ترجیعات - ترکیبات - مقطعات - مثلثات - عشاقنامه - لمعات - اصطلاحات]] | |data-type='authorWritings'|[[دیوان عراقی: مقدمه دیوان - غزلیات - رباعیات - قصاید - ترجیعات - ترکیبات - مقطعات - مثلثات - عشاقنامه - لمعات - اصطلاحات]] | ||
[[لمعات؛ بانضمام سه شرح از شروع قرن هشتم هجری]] | [[لمعات؛ بانضمام سه شرح از شروع قرن هشتم هجری]] | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[مجموعه آثار فخرالدین عراقی، غزلیات،قصاید، قطعات، ترجیعات....]] | [[مجموعه آثار فخرالدین عراقی، غزلیات،قصاید، قطعات، ترجیعات....]] | ||
[[لمعات]] | [[لمعات]] | ||
[[مجموعه رسائل عوارف المعارف]] | [[مجموعه رسائل عوارف المعارف]] | ||
[[ کلیات شیخ فخرالدین ابراهیم همدانی متخلص بعراقی]] | [[ کلیات شیخ فخرالدین ابراهیم همدانی متخلص بعراقی]] | ||
[[اشعة اللمعات (شرح لمعات)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: محقق | [[اشعة اللمعات (شرح لمعات)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: محقق | ||
[[رساله تشویق السالکین؛ اجوبه، لوایح، لوامع]] | [[رساله تشویق السالکین؛ اجوبه، لوایح، لوامع]] | ||
[[کلیات فخر الدین عراقی]] | [[کلیات فخر الدین عراقی]] | ||
[[لمعات؛ به همراه سه شرح از قرن هشتم هجري]] | [[لمعات؛ به همراه سه شرح از قرن هشتم هجري]] | ||
[[ديوان عراقي(مقدمه ديوان - غزليات - رباعيات - قصايد - ترجيعات - ترکيبات - مقطعات - مثلثات - عشاق نامه - لمعات - اصطلاحات)]] | [[ديوان عراقي(مقدمه ديوان - غزليات - رباعيات - قصايد - ترجيعات - ترکيبات - مقطعات - مثلثات - عشاق نامه - لمعات - اصطلاحات)]] | ||
[[دیوان عراقی]] | [[دیوان عراقی]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۲:۳۹
| نام | عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر |
|---|---|
| نام های دیگر | عراقی، فخرالدین ابراهیم
عراقی همدانی، فخرالدین ابراهیم فخرالدین عراقی فراهانی، ابراهیم بزرجمهر |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 688 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | دیوان عراقی: مقدمه دیوان - غزلیات - رباعیات - قصاید - ترجیعات - ترکیبات - مقطعات - مثلثات - عشاقنامه - لمعات - اصطلاحات |
| کد مولف | AUTHORCODE2569AUTHORCODE |
معرّفى اجمالى
شيخ فخرالدين ابراهيم بن بزرجمهر بن عبدالغفار همدانى فراهانى و مشهور به عراقى از بزرگان تصوّف و شاعران بلند پايهى ايران در قرن هفتم هجرى است. در مأخذها به تاريخ ولادتش اشاره نشده است؛ امّا ظاهراً ولادت وى به سال 610 ق در «كومجان» و يا «كُمجان» از توابع اراك كنونى اتّفاق افتاد. خاندان عراقى اهل علم بوده‌اند، درباره‌ى كرامت‌هاى او روايت‌هاى مختلف ديده مى‌شود كه مولودِ اعتقاد پيروان و مريدان اوست؛ از آن جمله در احوال او نوشته‌اند كه چون به هفده سالگى رسيد، «بر جمله‌ى دانش‌ها از معقول و منقول مطّلع شده بود و مستفيد گشته تا چنان شد كه در شهر همدان در مدرسه‌ى شهرستان به افادت و ديگران در خدمتش به استفادت مشغول بودند.» امّا گمان نمى‌رود كه عراقى به چنين جامعيّتى در علوم و فنون رسيده بوده باشد. آنچه درباره‌ى كيفيّت خروج عراقى از دنياى قيل و قال و ورود او به عالم حال و تجرّد در غالب مأخذها آمده است و به هفده سالگى او برمى‌گردد نيز بايد افسانه‌اى باشد كه بعدها به وسيله‌ى مريدان و پيروان او ساخته شده است. امّا به هر حال اين گونه افسانه‌ها كه در احوال كسانى از قبيل سنائى و عطّار و مولوى و نظيرهاى آنان مى‌بينيم ما را به يك حقيقت راهبرى مى‌كند و آن اينكه عراقى در آغاز امر سرگرم تعليم و تعلّم علوم بود و سپس رخت از مدرسه به خانقاه كشيد. اين تغيير حال در اوان شباب به او دست داد و بعد از آن به هندوستان رفت و در مولتان به خانقاه شيخ بهاءالدين زكرياى مولتانى، موسّس سلسله سهرورديان مولتان راه جست. بعضى از تذكره نويسان عراقى را مريد مستقيم شهاب‌الدين عمر سهروردى شمرده‌اند؛ امّا جامع ديوان عراقى و نويسنده‌ى مقدمه‌اى آن كه دوران زندگانيش نزديك به عهد زندگانى عراقى بود، به اين امر اشاره‌اى نكرده است. عراقى خرقه از بهاءالدّين زكريا گرفت و بدين طريق در جزو مشايخ سلسله‌ى سهرورديّه (شعبهى هند) درآمد و چندى در مولتان به سر برد و از آنجا از راه دريا به ديار روم رفت و در قونيه به خدمت شيخ صدرالدين قونوى و جلال‌الدين مولوى و جمعى ديگر از بزرگان صوفيّه رسيد و شيخ خانقاه توقات شد و تا سال 675 ق كه پروانه به دستور آباقا به گونه‌اى دلخراش به قتل رسيد. فخرالدين در توقات ماند و پس از آن به مصر و از آنجا به شام رفت. وفات عراقى را در محرّم 686 يا ذى القعده‌ى 688 نوشته‌اند و ظاهراً او را پشت مزار محى‌الدين ابن عربى واقع در دامنه‌ى جبل صالحيّه در دمشق به خاك سپردند؛ ولى اكنون اثرى از مرقد او باقى نيست.