بلاذری، احمد بن یحیی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ابن نديم' به 'ابن نديم ') |
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type='authorWritings'|[[انساب الاشراف]] | |data-type='authorWritings'|[[انساب الاشراف]] | ||
[[فتوح البلدان]] | [[فتوح البلدان]] | ||
[[موارد البلاذری عن الاسره الامویه فی "انساب الاشراف"]] | [[موارد البلاذری عن الاسره الامویه فی "انساب الاشراف"]] | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[فتوح البلدان]] | [[فتوح البلدان]] | ||
[[فتوح البلدان (ترجمه)]] | [[فتوح البلدان (ترجمه)]] | ||
[[أنساب الأشراف (5 جلدی)]] | [[أنساب الأشراف (5 جلدی)]] | ||
[[فتوح البلدان]] | [[فتوح البلدان]] | ||
[[أنساب الأشراف (زکار، سهیل)]] | [[أنساب الأشراف (زکار، سهیل)]] | ||
[[موارد البلاذري عن الأسرة الأموية في «أنساب الأشراف»]] | [[موارد البلاذري عن الأسرة الأموية في «أنساب الأشراف»]] | ||
[[انساب الأشراف]] | [[انساب الأشراف]] | ||
[[فتوح البلدان؛ بخش مربوط به ايران]] | [[فتوح البلدان؛ بخش مربوط به ايران]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ ۲۹ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۴۹
| نام | بلاذری، احمد بن یحیی |
|---|---|
| نام های دیگر | احمد البلاذری
بلاذری، ابوالحسن احمد بن یحیی احمد بن یحیی البلاذری بلاذری، اب‍و جعفر احمد بن یحیی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 279 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | انساب الاشراف |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1492AUTHORCODE |
ابوالحسن احمد بن يحيى بن جابر مشهور به بلاذرى، كاتب، اديب، راوى و از برجسته‌ترين تاريخنگاران اسلامى در سده سوم است. وى براى تقويت حافظه محلول حب بلاذر نوشيد و ديوانه شد و به همين علت درگذشت. آگاهى‌هاى زيادى از زندگى وى در دست نيست. ولادت او را بين سال‌هاى 170 تا 180 در بغداد و مرگش را به سال 279 نوشته‌اند.
تحصيلات
بلاذرى در حمص و انطاكيه علم آموخت و در عراق بزرگانى چون محمد بن سعد كاتب واقدى (م230) و على بن محمد مدائنى (م224) و مصعب زبيرى (م233) و ابوعبيد قاسم بن سلاّم (م224) و ابن هشام كلبى در علم انساب بهره برد. افرادى چون وكيع قاضى و جعفر بن قدامه از شاگردان او به شمار مى‌روند.
بلاذرى در جوانى به دربار مأمون راه يافت و اشعارى در مدح او سرود، در دوره‌هاى بعدى هم نزد خلفا موقعيتى داشت و نديم متوكل و مستعين به شمار مى‌رفت. او اطلاعات خود را نيز از اعضاى خاندان حكومتى مانند هبة الله بن ابراهيم بن مهدى و متوكل عباسى اخذ كرده است.
بلاذرى را شاعر و هجويه سرا نيز گفته‌اند و ياقوت حموى اشعارش را نقل كرده است. در خلافت معتمد عباسى از دربار كناره گرفت و دچار تنگدستى شد و به اميد صله، اسماعيل بن بلبل را مدح كرد، اما چون از اين كار طرفى نبست، در اشعارى به هجو او پرداخت.
دو اثر مهم بلاذرى كه امروزه هم در دست است همين كتاب انساب الاشراف و كتاب فتوح البلدان است كه به مناسبت فتوحات اسلامى، مطالب زيادى را گزارش كرده است. ابن نديم او را از مترجمان فارسى به عربى دانسته كه كتاب عهد اردشير را به شعر عربى درآورده است.