۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ')و' به ') و'
جز (جایگزینی متن - '،ن' به '، ن') |
جز (جایگزینی متن - ')و' به ') و') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
كتاب، مجموعه‌اى است از گفتارهاى بعضى از مفسران بزرگ شيعه همچون مرحوم [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]]،شيخ [[ابوالفتوح رازی، حسین بن علی|ابوالفتوح رازى]]، و [[بلاغی، محمدجواد|شيخ محمد جواد بلاغى]] كه در مقدمۀ كتابهاى تفسيرى خود پيرامون بعضى از مسائل علوم قرآنى نوشته‌اند و توسط مترجم گرد آورى، و بصورت كتاب چاپ شده است. | كتاب، مجموعه‌اى است از گفتارهاى بعضى از مفسران بزرگ شيعه همچون مرحوم [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]]،شيخ [[ابوالفتوح رازی، حسین بن علی|ابوالفتوح رازى]]، و [[بلاغی، محمدجواد|شيخ محمد جواد بلاغى]] كه در مقدمۀ كتابهاى تفسيرى خود پيرامون بعضى از مسائل علوم قرآنى نوشته‌اند و توسط مترجم گرد آورى، و بصورت كتاب چاپ شده است. | ||
اين مجموعه كه شامل هفده گفتار مى‌باشد يك گفتار آن از روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن تفسير ابوالفتوح رازى و سه گفتار آن از تفسير آلاء الرحمن [[بلاغی، محمدجواد|شيخ محمد جواد بلاغى]] و سيزده گفتار ديگر آن از تفسير صافى(يازده گفتار)و ترجمه قسمتى از كتاب محجة البيضاء(دو گفتار) مرحوم [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]] است كه گرد آورى شده است. | اين مجموعه كه شامل هفده گفتار مى‌باشد يك گفتار آن از روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن تفسير ابوالفتوح رازى و سه گفتار آن از تفسير آلاء الرحمن [[بلاغی، محمدجواد|شيخ محمد جواد بلاغى]] و سيزده گفتار ديگر آن از تفسير صافى(يازده گفتار) و ترجمه قسمتى از كتاب محجة البيضاء(دو گفتار) مرحوم [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]] است كه گرد آورى شده است. | ||
مترجم با انتخاب اين گفتارها،ديدگاههاى مؤلفين آنها را پيرامون مسالۀ اعجاز، جامعيت قرآن، نزول قرآن، ناسخ و منسوخ، اوصاف قرآن و...بيان نموده است.وى در بخش ديگرى پيرامون حرمت تفسير به راى سخن گفته و در پايان آداب مربوط به تلاوت قرآن را از كتاب اخلاقى محجة البيضاء [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]] ترجمه نموده است. | مترجم با انتخاب اين گفتارها،ديدگاههاى مؤلفين آنها را پيرامون مسالۀ اعجاز، جامعيت قرآن، نزول قرآن، ناسخ و منسوخ، اوصاف قرآن و...بيان نموده است.وى در بخش ديگرى پيرامون حرمت تفسير به راى سخن گفته و در پايان آداب مربوط به تلاوت قرآن را از كتاب اخلاقى محجة البيضاء [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]] ترجمه نموده است. | ||