۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
هفده گفتار در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ')و' به ') و') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
گرد آورنده و مترجم | '''هفده گفتار در علوم قرآنی''' گرد آورنده و مترجم سيد حسين حسينى | ||
كتاب، مجموعه‌اى است از گفتارهاى بعضى از مفسران بزرگ شيعه همچون مرحوم [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]]،شيخ [[ابوالفتوح رازی، حسین بن علی|ابوالفتوح رازى]]، و [[بلاغی، محمدجواد|شيخ محمد جواد بلاغى]] كه در مقدمۀ كتابهاى تفسيرى خود پيرامون بعضى از مسائل علوم قرآنى نوشته‌اند و توسط مترجم گرد آورى، و بصورت كتاب چاپ شده است. | كتاب، مجموعه‌اى است از گفتارهاى بعضى از مفسران بزرگ شيعه همچون مرحوم [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]]،شيخ [[ابوالفتوح رازی، حسین بن علی|ابوالفتوح رازى]]، و [[بلاغی، محمدجواد|شيخ محمد جواد بلاغى]] كه در مقدمۀ كتابهاى تفسيرى خود پيرامون بعضى از مسائل علوم قرآنى نوشته‌اند و توسط مترجم گرد آورى، و بصورت كتاب چاپ شده است. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
مقدمه:در معرفى نويسندگان كتاب همچون:ابوالفتوح رازى، مولا محسن [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]] و [[بلاغی، محمدجواد|شيخ محمد جواد بلاغى]].عناوين گفتارها به شرح زير است. | مقدمه:در معرفى نويسندگان كتاب همچون:ابوالفتوح رازى، مولا محسن [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فيض كاشانى]] و [[بلاغی، محمدجواد|شيخ محمد جواد بلاغى]].عناوين گفتارها به شرح زير است. | ||
اوصاف و اسامى قرآن، | اوصاف و اسامى قرآن، كمالات قرآن، اعجاز قرآن، جامعيت قرآن، عارفان حقائق قرآن، قطب و محور قرآن، | ||
نزول قرآن، اقسام آيات قرآن، مصطلحات علوم قرآن، قرائت كلمات قرآن، نكاتى در تفسير قرآن، حرمت تفسير به راى، روش كار در تفسير «صافى»، فضيلت تلاوت قرآن، آداب كلى تلاوت، آداب ظاهرى تلاوت و آداب باطنى تلاوت. | |||
كمالات قرآن، | |||
اعجاز قرآن، | |||
جامعيت قرآن، | |||
عارفان حقائق قرآن، | |||
قطب و محور قرآن، | |||
نزول قرآن، | |||
اقسام آيات قرآن، | |||
مصطلحات علوم قرآن، | |||
قرائت كلمات قرآن، | |||
نكاتى در تفسير قرآن، | |||
حرمت تفسير به راى، | |||
روش كار در تفسير «صافى»، | |||
فضيلت تلاوت قرآن، | |||
آداب كلى تلاوت، | |||
آداب ظاهرى تلاوت و | |||
آداب باطنى تلاوت. | |||
==ويژگى‌ها== | ==ويژگى‌ها== | ||
#در ابتداى هر گفتار مطالب آن را بصورت فشرده و خلاصه بيان نموده، آنگاه موضوع را توضيح و ترجمه مى‌نمايند | |||
#در گفتار اول:اوصاف و اسامى قرآن را با توجه به آيات قرآن مورد بررسى قرار داد.و چهل مورد را نام برده و براى هر كدام از آنها شواهدى از آيات قرآن ذكر مى‌نمايد. | |||
#در گفتار سوم:پس از شرح مختصرى پيرامون معجزه، امتيازات قرآن بر ديگر معجزات را بيان مى‌نمايد. | |||
#و نيز در اين گفتار، اعجاز قرآن را از نظر تاريخ، توضيح داده و بيان مى‌كند كه دور بودن قصه‌هاى قرآن از خيال بافى‌ها و خرافات، علت معجزه بودن آن است و در ادامه نمونه‌هايى از آن را ذكر مى‌كند | |||
#در گفتار هشتم:رواياتى از پيامبر(ص)را نقل مى‌كند كه در آنها بيان شده است كه قرآن به هفت حرف نازل شده و نتيجه مى‌گيرند كه مراد از هفت حرف، هفت قسم بودن آيات است و از آن نمى‌توان هفت | |||
قرائت را استفاده نمود. | قرائت را استفاده نمود. | ||
==نسخه شناسى== | ==نسخه شناسى== | ||