القرآن الكريم (ترجمه یاسری): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '»د' به '» د') |
جز (جایگزینی متن - ':ت' به ': ت') |
||
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | [[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | ||
[[رده:ترجمه‌های قرآن]] | [[رده: ترجمه‌های قرآن]] | ||
نسخهٔ ۲۴ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۲۰:۲۷
| نام کتاب | القرآن الکریم |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | قرآن مجید
قرآن. فارسی - عربی |
| پدیدآورندگان | آمدی، حامد (خطاط)
یاسری، محمود (مترجم) حائری تهرانی، مهدی (مصحح) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | BP 59/66 /ی2 |
| موضوع | قرآن - ترجمهها |
| ناشر | بنياد فرهنگی امام مهدی(ع) |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1415 هـ.ق |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE2062AUTOMATIONCODE |
ترجمه قرآن محمود ياسرى، ترجمه ايست به زبان فارسى كه در عصر حاضر نوشته شده و توسط مهدى حائرى تهرانى تحقيق و اصلاح شده است.
يكى از آثار و خدمات علمى مترجم، ترجمۀ اين كتاب آسمانيست كه همراه با تفسير مى‌باشد از آنجا كه در شرح آيات برخى از نظرات مفسران را آورده آن را ترجمه و خلاصة التفسير نام نهاده؛ گرچه سبك ترجمه، از قبيل ترجمۀ كلمه به كلمه مى‌باشد، و اين كار باعث شده كه ترجمه از سلاست و روانى مناسبى برخوردار نباشد و چه بسا در برخى موارد، جملات ناقص و ناتمام بيان شده است.
البته همانگونه كه ذكر شد وى در مواردى كه نيازمند به توضيح بوده، مطالبى را به عنوان توضيح و يا تفسير آورده و در برخى از موارد با ذكر رواياتى از ائمه معصومين (ع) توضيحات خود را تكميل نموده است.
نكتۀ قابل ذكر دربارۀ اين ترجمه وجود جملاتى است كه در پرانتز آمده است كه معلوم نيست آيا از قبيل شرح است يا از قبيل تفسير است. از طرف ديگر وجود پرانتز اين سئوال را بوجود مى‌آورد كه آيا بيرون از پرانتز متن اصلى ترجمه است يا خير؛ اگر متن اصلى ترجمه باشد در بسيارى از موارد توضيحات اضافى دارد كه داخل پرانتز قرار نگرفته و اگر متن همراه با توضيحات باشد پس چرا برخى از مطالب داخل پرانتز قرار گرفته و برخى قرار نگرفته است؟
ويژگى‌ها
1- ادات حصر و تاكيد در ترجمه، تاكيد آنها بيان شده است مانند آيه 10 سورۀ مجادله: انما النجوى من الشيطان «جز اين نيست كه نجوا از شيطان است».
2- كليۀ حروف (مانند واو-فاء-ثم-اذ) كه در ابتداى آيات آمده‌اند در ترجمه، نيز آمده است.
3- فعل‌هاى مجهول و معلوم در ترجمه، اكثرا به صورت صحيح ترجمه شده‌اند مانند آيه 68 سورۀ زمر: و نفخ فى الصور «و دميده شود در صور».
4- گرچه ترجمه از نوع ترجمۀ كلمه به كلمه مى‌باشد، ولى سعى شده است كه متن ترجمه به گونه‌اى باشد كه جملات ناقص و ناتمام نباشد.
5- ضمايرى كه در پايان آيات آمده در ترجمه نيز ذكر شده است جملاتى مانند: «لعلكم تتقون» و «لعلكم تشكرون» «شايد شما پرهيزكار شويد» و «شايد شما شكرگزارى كنيد».
6- توجه به مواردى كه در جمله مفعول مطلق وجود دارد كه اكثرا در ترجمه آورده شده است مانند آيۀ 3 سورۀ فتح: و ينصرك الله نصرا عزيزا «و يارى كند تو را يارى كردنى» و يا مانند آيۀ 3 سورۀ مريم اذ نادى ربه نداء خفيا : «وقتى كه خواند زكريا پروردگار خود را خواندنى آهسته».
7- در برخى از موارد با مطالبى كه در پرانتز آورده سعى نموده كه توضيحات مختصرى پيرامون آيه ارائه نمايد تا رفع ابهام نمايد مانند آنچه در ترجمۀ آيه 71 سورۀ مريم آمده: و ان منكم الاّ واردها «و نيست كسى از شما آدميان مگر اينكه برخورد به جهنم كند اين حكم قطعى است بر پروردگار تو كه اجرا نمايد(چون اهل محشر بايد از صراط عبور كنند و صراط بر روى جهنم است...)»
اشكالات
1-در ترجمه، برخى از كلمات ترجمه نشده است مانند آيه 135 سورۀ نساء شهداء لله و لو على انفسكم او الوالدين و الاقربين» در ترجمه آمده: «شهادت بدهيد براى رضاى خدا اگرچه بر ضرر پدر و مادر يا خويشانتان باشد». كه در اين ترجمه كلمۀ «على انفسكم» «بر ضرر خودتان باشد» ترجمه نشده است. و يا مانند آيه 3 بلد: و والد و ما ولد كه در ترجمه آمده «و قسم به پدر» كه جمله «و ما ولد» يعنى فرزند، ترجمه نشده است.
2- برخى از توضيحات اضافى از متن ترجمه جدا نشده است مانند آيه 25 سورۀ اعراف: قال فيها تحيون و فيها تموتون و منها تخرجون در ترجمه آمده «گفت خدا به آدم و حوا كه حاصل روزگار شما سه چيز است كه بايد در زمين انجام گيرد در زمين زندگانى كنيد و در زمين بميرد و از زمين در قيامت بيرون آئيد. كه ترجمۀ اصلى آن چنين است گفت در آن زندگى مى‌كنيد و در آن مى‌ميريد و از آن خارج مى‌شويد.»
3- در برخى از موارد فواصل آيات رعايت نشده و ترجمۀ برخى از كلمات يك آيه در آيه قبلى آمده است مانند آنچه كه در ترجمۀ پايان آيه 20 و ابتداى آيه 21 سورۀ محمد آمده است: فاولى لهم (20) طاعة و قول معروف «پس سزاوارتر بر ايشان فرمانبرى از تو و گفتار نيكوست».
4- عدم تفاوت در معناى دو واژۀ «الله» و «الرحمن» كه اكثرا واژۀ «الرحمن» در ترجمه به معناى خدا گرفته شده است مانند آيات آخر سورۀ مريم كه 5 مرتبه تكرار شده كه در همۀ آنها به معناى خدا آمده است.
5- حروف مقطعه در ترجمه به صورت تلفظى ذكر نشده است.
6- عدم توجه به فاعل فعل (كه مخاطب است يا مغايب) مانند آنچه كه در ترجمۀ آيۀ 30 سورۀ انبياء آمده: او لم ير الذين كفروا ...كه در ترجمه آمده «آيا نديديد آن كسانى كه...» در صورتيكه «يروا» مغايب است «آيا نديديد آن كسانى كه...».
7- ترجمه بعضى از جملات سليس و روان نيست (و از نظر ادبى غلط است) مانند آنچه كه در ترجمۀ آيۀ شريفه: فباى آلاء ربكما تكذبان كه چندين بار در سورۀ الرحمن تكرار شده است، آمده: پس به كداميك از نعمتهاى پروردگار خود تكذيب مى‌كنيد. در صورتيكه معناى صحيح آن عبارت است از «پس كداميك از نعمتهاى پروردگار خود را تكذيب مى‌كنيد.»
8- سوره‌هايى كه با حرف قسم «واو» شروع مى‌شود ترجمه يكسانى ندارند مثلا در سورۀ بروج (آيات 1 تا 3) در ترجمه آمده «قسم به آسمان... و قسم به روز موعود...و قسم به شاهد و مشهود» اما در سورۀ «و الشمس» كه مانند آن است و با «واو» شروع مى‌شود، در ترجمه بدون واو آمده «قسم به خورشيد... قسم به ماه...قسم به روز...»