شکل‌گیری سازمان روحانیت شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'شیخ صدوق' به 'شیخ صدوق '
جز (جایگزینی متن - 'محمود تقی‌زاده داوری' به 'محمود تقی‌زاده داوری ')
جز (جایگزینی متن - 'شیخ صدوق' به 'شیخ صدوق ')
خط ۷۱: خط ۷۱:
در ادامه، مطالبی از جمله عصر رسالت، آموزش و تشکیل گروه فعال و عصر امامت، مورد بررسی قرار گرفته، آمده است<ref>همان، ص32-24</ref>.
در ادامه، مطالبی از جمله عصر رسالت، آموزش و تشکیل گروه فعال و عصر امامت، مورد بررسی قرار گرفته، آمده است<ref>همان، ص32-24</ref>.


بخش دوم، به آغاز شکل‌گیری سازمان روحانیت اختصاص یافته و در سه بخش، وضعیت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی قم و ری پس از غیبت صغری در عصر عالمانی همچون ثقةالاسلام کلینی، جعفر بن محمد بن قولویه و شیخ صدوق، وضعیت بغداد و اوضاع شیعیان در قرن چهارم (در دو قسمت حوزه علمیه بغداد پس از عصر غیبت صغری و شاخص‌های حوزه علمیه شیعه در بغداد) و پایه‌گذاران حوزه‌های علمیه وسازمان روحانیت شیعه از جمله شیخ مفید، سید مرتضی علم‌الهدی و شیخ طوسی، مورد بررسی قرار گرفته است<ref>همان، ص113-61</ref>.
بخش دوم، به آغاز شکل‌گیری سازمان روحانیت اختصاص یافته و در سه بخش، وضعیت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی قم و ری پس از غیبت صغری در عصر عالمانی همچون ثقةالاسلام کلینی، جعفر بن محمد بن قولویه و [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] ، وضعیت بغداد و اوضاع شیعیان در قرن چهارم (در دو قسمت حوزه علمیه بغداد پس از عصر غیبت صغری و شاخص‌های حوزه علمیه شیعه در بغداد) و پایه‌گذاران حوزه‌های علمیه وسازمان روحانیت شیعه از جمله شیخ مفید، سید مرتضی علم‌الهدی و شیخ طوسی، مورد بررسی قرار گرفته است<ref>همان، ص113-61</ref>.


از جمله شاخص‌هایی که برای حوزه علمیه شیعه در بغداد در این دوران ذکر گردیده، داشتن منابع مالی، البته به‌صورت ابتدایی و به‌قدر مختصر است. نویسنده بر این باور است که هرچند منبع مالی‌ای به‌صورت جداگانه و مشخص برای تأمین امور دانش‌آموزان در آن زمان وجود نداشت و نظام شهریه هم به‌صورت مشخصی نبود و چنین اذعان می‌شود که بیشتر شاگردان، یا خود دارای حرفه و شغل بودند و یا از سوی خانواده، هزینه زندگی‌شان تأمین می‌شد، با این وصف، گاه از سوی افراد نیکوکار و دانش‌دوست، کمک‌هایی برای رشد تحصیلی و تهیه کتاب و کتابخانه، انجام می‌گرفت<ref>ر.ک: همان، ص91</ref>.
از جمله شاخص‌هایی که برای حوزه علمیه شیعه در بغداد در این دوران ذکر گردیده، داشتن منابع مالی، البته به‌صورت ابتدایی و به‌قدر مختصر است. نویسنده بر این باور است که هرچند منبع مالی‌ای به‌صورت جداگانه و مشخص برای تأمین امور دانش‌آموزان در آن زمان وجود نداشت و نظام شهریه هم به‌صورت مشخصی نبود و چنین اذعان می‌شود که بیشتر شاگردان، یا خود دارای حرفه و شغل بودند و یا از سوی خانواده، هزینه زندگی‌شان تأمین می‌شد، با این وصف، گاه از سوی افراد نیکوکار و دانش‌دوست، کمک‌هایی برای رشد تحصیلی و تهیه کتاب و کتابخانه، انجام می‌گرفت<ref>ر.ک: همان، ص91</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش