۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'تاليف' به 'تألیف'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'تاليف' به 'تألیف') |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
سوم به عنوان يك اثر تاريخى. اين اثر به دليل اشتمال آن بر زندگى خاندان [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] و مير سيد احمد علوى و مطالبى كه درباره ارتباط خاندان [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] با حكومت صفوى دارد، حاوى اطلاعات جالب و تازه‌اى است. مولف براى نشان دادن ارتباط و پيوند خاندان كركى؛ يعنى خاندان خودش با دولت صفوى، مرورى بر تاريخچه اين ارتباط در دوره‌هاى پيش از خود كرده و در اين زمينه اطلاعات تازه اى را در اختيار خواننده قرار مى‌دهد. | سوم به عنوان يك اثر تاريخى. اين اثر به دليل اشتمال آن بر زندگى خاندان [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|ميرداماد]] و مير سيد احمد علوى و مطالبى كه درباره ارتباط خاندان [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] با حكومت صفوى دارد، حاوى اطلاعات جالب و تازه‌اى است. مولف براى نشان دادن ارتباط و پيوند خاندان كركى؛ يعنى خاندان خودش با دولت صفوى، مرورى بر تاريخچه اين ارتباط در دوره‌هاى پيش از خود كرده و در اين زمينه اطلاعات تازه اى را در اختيار خواننده قرار مى‌دهد. | ||
درباره اهميت قواعدالسلاطين به عنوان يك اثر سياسى از دوره صفوى، ابتدا بايد توجه داشت كه اين | درباره اهميت قواعدالسلاطين به عنوان يك اثر سياسى از دوره صفوى، ابتدا بايد توجه داشت كه اين تألیف در امتداد يك سنت تألیفى در زمينه سياست است كه اصطلاحا از آن با عنوان سياستنامه نگارى ياد مى‌كنند. نگارش اين آثار در فرهنگ اسلامى، در آغاز قرن سوم هجرى و بعد از آن، به صورتى پراكنده و در ضمن متون ادبى و تاريخى بوده است. اما به مرور، اين سنت تألیفى در قالب كتاب‌هاى مستقل سياسى درآمد و عناصر ايرانى؛ مانند آثار [[ابن‌مقفع، عبدالله بن دادویه|ابن مقفع]] و خداينامه‌ها و نيز ميراث فلسفى يونانى و آن چه از شريعت و كلمات قصار بزرگان بوده، در مطاوى آن گنجانده شد. اين نگارش‌ها در موضوع فلسفه عملى و اخلاق جاى مى‌گرفته است. | ||
چنان كه ذكر شد، بخش مهمى از مطالب موجود در سياست نامه‌ها، داستان‌ها و عبرت‌هاى عينى-تاريخى است كه به عنوان شاهدى براى توصيه‌هاى سياسى و اخلاقى ارائه مى‌شود. به همين دليل، اين قبيل آثار به نوعى، آثار تاريخى-سياسى نيز محسوب مى‌شوند. البته بيشتر اين داستان‌ها، بازسازى شده و به صراحت قابل استناد تاريخى نيست. | چنان كه ذكر شد، بخش مهمى از مطالب موجود در سياست نامه‌ها، داستان‌ها و عبرت‌هاى عينى-تاريخى است كه به عنوان شاهدى براى توصيه‌هاى سياسى و اخلاقى ارائه مى‌شود. به همين دليل، اين قبيل آثار به نوعى، آثار تاريخى-سياسى نيز محسوب مى‌شوند. البته بيشتر اين داستان‌ها، بازسازى شده و به صراحت قابل استناد تاريخى نيست. | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
در نوشته‌هاى سياستنامه گونه، بحث به طور اساسى درباره سلطنت و نوع رفتار و برخورد سلطان با مردم است. در اين سبك نوشته‌ها توصيه به اجراى احكام دينى و رعايت حرمت عالمان و توجه به نظرات آن‌ها مى‌شود؛ اما به مفهوم امامت و خلافت به لحاظ شرعى، توجهى صورت نمى‌گيرد. بر خلاف آثار دينى، به ويژه در فقه و كلام سياسى شيعه، كه محور و اساس، اجراى دين در چارچوب امامت يا خلافت بوده و كمتر نامى از سلطان به ميان مى‌آيد. | در نوشته‌هاى سياستنامه گونه، بحث به طور اساسى درباره سلطنت و نوع رفتار و برخورد سلطان با مردم است. در اين سبك نوشته‌ها توصيه به اجراى احكام دينى و رعايت حرمت عالمان و توجه به نظرات آن‌ها مى‌شود؛ اما به مفهوم امامت و خلافت به لحاظ شرعى، توجهى صورت نمى‌گيرد. بر خلاف آثار دينى، به ويژه در فقه و كلام سياسى شيعه، كه محور و اساس، اجراى دين در چارچوب امامت يا خلافت بوده و كمتر نامى از سلطان به ميان مى‌آيد. | ||
قواعد السلاطين، از جمله متونى است كه در امتداد سنت | قواعد السلاطين، از جمله متونى است كه در امتداد سنت تألیفى سياستنامه نويسى و با تكيه بر همان منابع نگاشته شده و به شاه سليمان صفوى(م1104ق.) تقديم شده است. در اين كتاب به مانند ساير آثار، مباحث سياسى و اخلاقى در هم تنيده شده و جدايى‌ناپذير است. براى مثال در همين كتاب، ابواب كتاب كه قاعده ناميده شده و نام كتاب هم برگرفته از آن است، دقيقا همين روال دنبال شده است. به جز فاتحه كه در تنزيه نفس است، قواعد دوازده گانه كتاب، كه برخى اخلاقى، و البته توصيه‌هاى اخلاقى است كه در درجه اول براى سلاطين ارائه مى‌شود، و برخى سياسى است، عبارت است از: عدالت، سخا و كرم، مردود بودن گدايى، رفع ظلم، خلوص نيت سلطان در باب رعيت و فرودستان، حلم و سكون غضب، مصاحبت اغيار و نيكوكاران و دانايان، اغتنام فرصت، انجام امور خير و تعيين و سلوك با امرا و اركان دولت. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||