عقد العلى للموقف الأعلى: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ') |
جز (جایگزینی متن - 'تاليف' به 'تألیف') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
قسمت عمده كتاب مربوط و منحصر به دوران حكومت دينار غز به سال 584-591 در کرمان است و به تصريح خود افضل، پس از بازگشت او از سفر يزد در كوهبنان به تحرير آن پرداخته است. | قسمت عمده كتاب مربوط و منحصر به دوران حكومت دينار غز به سال 584-591 در کرمان است و به تصريح خود افضل، پس از بازگشت او از سفر يزد در كوهبنان به تحرير آن پرداخته است. | ||
كتاب حاضر را اغلب، تاريخ عهد ملك دينار مى دانند. | كتاب حاضر را اغلب، تاريخ عهد ملك دينار مى دانند. تألیف اين كتاب در سنين پيرى او صورت گرفته چنان كه گويد: «در حالت اين جمع، ملال خاطر و كلال ضماير و پريشانى دل غالب است و كبوتر حال در مخالب شاهين نوايب، دانه دل در آسيا آس شده است. لاجرم غبار آسيا بر موى نشسته است و كافور تجارب بر مشك ذوايب پاشيده.» | ||
بنابر اين، عقدالعلى يك كتاب ادبى و حكمتى زيباى پر ارزش است كه از نظر سبك انشان و نگارش هم از امهات كتب فارسى به شمار مى رود و از بهترين نمونه هاى سبك متين عصر سلجوقى شمرده مى شود، و تركيبات و استعارات خاص و عبارات و كلماتى كه در آن به كار رفته است ازشواهد متقن انشاء صحيح زبان فارسى است. داستانها و اشعار دلنشين و حكمت ها و پندهايى كه خصوصا در مورد سلوك ملوك و سياست مدن و دولت دارى و حكومت نگاشته شد و نتيجه سالها تجربت و ممارست مولف است از بدايع سبك و او به شمار مى رود. | بنابر اين، عقدالعلى يك كتاب ادبى و حكمتى زيباى پر ارزش است كه از نظر سبك انشان و نگارش هم از امهات كتب فارسى به شمار مى رود و از بهترين نمونه هاى سبك متين عصر سلجوقى شمرده مى شود، و تركيبات و استعارات خاص و عبارات و كلماتى كه در آن به كار رفته است ازشواهد متقن انشاء صحيح زبان فارسى است. داستانها و اشعار دلنشين و حكمت ها و پندهايى كه خصوصا در مورد سلوك ملوك و سياست مدن و دولت دارى و حكومت نگاشته شد و نتيجه سالها تجربت و ممارست مولف است از بدايع سبك و او به شمار مى رود. | ||
نسخهٔ ۳ فوریهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۶:۲۹
| نام کتاب | عقد العلى للموقف الأعلى |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | کتاب عقد العلی للموقف الاعلی
قدیمیترین تاریخ مربوط به حوادث کرمان در عهد سلاجقه |
| پدیدآورندگان | عامری، علیمحمد (محقق)
افضل‌الدین کرمانی، احمد بن حامد (نويسنده) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | BP 2115 /ر57 الف7 |
| موضوع | ایران - تاریخ - سلجوقیان، 429 - 590ق.
کرمان - تاریخ |
| ناشر | روزبهان |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1356 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE11524AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى كتاب
عقدالعلى للموقف الاعلى اثر افضل الدين کرمانى است كه به زبان عربى در سال 485ق درباره تاريخ ملك دينار و سلوك ملوك و حكومت نوشته و مولف به وى (ملك دينار) هديه كرده است كتاب حاضر با روشى ادبى و حكمتى نوشته شده است.
ساختار كتاب
كتابى است در پنج فصل، قسم اول درباره اواخر دولت سلجوقيان و روزگار فترت کرمان، قسم دوم درباره علبه غزان، تسلط ملك دينار بر کرمان، قسم سوم در مورد عدالت خواهى و شرح اخالق ملوك و ذكر ملوك کرمان وويژگيهاى جغرافيايى ووقايع تاريخى آنجا، قسم چهارم در ستايش قوام الدين وزير قسم پنجم درشرح حال مولف.
گزارش محتوا
قسمت عمده كتاب مربوط و منحصر به دوران حكومت دينار غز به سال 584-591 در کرمان است و به تصريح خود افضل، پس از بازگشت او از سفر يزد در كوهبنان به تحرير آن پرداخته است.
كتاب حاضر را اغلب، تاريخ عهد ملك دينار مى دانند. تألیف اين كتاب در سنين پيرى او صورت گرفته چنان كه گويد: «در حالت اين جمع، ملال خاطر و كلال ضماير و پريشانى دل غالب است و كبوتر حال در مخالب شاهين نوايب، دانه دل در آسيا آس شده است. لاجرم غبار آسيا بر موى نشسته است و كافور تجارب بر مشك ذوايب پاشيده.»
بنابر اين، عقدالعلى يك كتاب ادبى و حكمتى زيباى پر ارزش است كه از نظر سبك انشان و نگارش هم از امهات كتب فارسى به شمار مى رود و از بهترين نمونه هاى سبك متين عصر سلجوقى شمرده مى شود، و تركيبات و استعارات خاص و عبارات و كلماتى كه در آن به كار رفته است ازشواهد متقن انشاء صحيح زبان فارسى است. داستانها و اشعار دلنشين و حكمت ها و پندهايى كه خصوصا در مورد سلوك ملوك و سياست مدن و دولت دارى و حكومت نگاشته شد و نتيجه سالها تجربت و ممارست مولف است از بدايع سبك و او به شمار مى رود.
علاوه بر اطلاعات تاريخى درباره اواخر نبى قارود وايل سلطه غزان در کرمان، داراى نثرى مصنوع وآراسته از نوع نثر قرن ششم است. و پر از ابراز افضل در فنون و صنايع ادبى و اشعار و امثال عربى و مسائل فلسفى مى باشد. گرچه نثر برخى جايهاى كتاب ساده تر و بى پيرايه تراست.
افضل‌الدين کرمانى در كتاب به هنگام تشريح حوادث کرمان و شهر بم در خصوص اين شهر مى‌نويسد: «...و از بلاد کرمان شهر بم است. ولايتى معمور و بسيار مرتفع و در مثل است كه هيچ چشمى در زمين، بم بى‌ارتفاع نديده است. از آنجا ابريشم توليد مى شود و جامهاى مرتفع (گران قيمت). آنجا شهرى است حصين و سورى متين در ميان شهر كوهى منيع و بر روى قلعه‌اى رفيع.» در بخش ديگرى از همين كتاب مى‌خوانيم: «ولايت بم حكايت از بهشت مى كرد. خطه‌اى داراى نعمتهاى متعدد و فرمانروايى عادل و راه و روش مردمان آن مشخص و شهرى پاك»
در كتاب بيشترين آگاهيها را دربار بندر تيس داده است؛ بنا به نوشته او، از اين بندر كالاهاى بسيار، از راه بازرگانى و دستمزد كشتيها به خزان پادشاه مى‌رسيده، و تيس بندرگاه مردم هند، سند، حبشه، زنگبار، مصر، ديار عرب، عمان و بحرين بوده است. وى از فراورده‌هاى كمياب و نيز برده‌هاى هندى، حبشى و زنگى سخن گفته است كه هم آنها را از تيس به جاهاى ديگر مى برده‌اند. در همين زمان است كه اين بندر از ديدگاه بازرگانى بر هرمز -- كه رو ب-ه ويران-ى ب-ود -- ب-رت-رى ي-افت پس از درگذشت ملك طغرل، و رو به زوال نهادن جيرفت و قمادين، كاروانهاى بازرگانى مسير خود را از بندر تيس برمى‌گزيدند و به همين سبب، مردم آن بسيار ثروتمند شده بودند.
وضعيت كتاب
عقدالعلى در سال 1311 شمسى توسط دانشمند زبان دان، آقاى على محمد عامرى نائينى با حواشى و توضيحات كافى از روى نسخه اى خطى با حروف سربى به چاپ رسيده است.
در پايان كتاب فهرست راهنمايى از مطالب كتاب ذكر شده است.
منابع مقاله
متن مقدمه كتاب
پیوندها
مطالعه کتاب عقد العلى للموقف الأعلى در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور