مدرس، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'آيت الله ' به 'آیت‌الله ')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۳۸: خط ۳۸:
«محمد على مدرس تبريزى» در سال 1296ق در تبريز پا به عرصه وجود نهاد و در 16 فروردين 1333ش (اول شعبان 1373ق) در تبريز وفات يافت.
«محمد على مدرس تبريزى» در سال 1296ق در تبريز پا به عرصه وجود نهاد و در 16 فروردين 1333ش (اول شعبان 1373ق) در تبريز وفات يافت.


مدرس تبريزى كه به مدرس خيابانى نيز مشهور بود، مقدمات علوم عربى را در حوزه‌هاى دينى آن روز فرا گرفت. آنگاه به تحصيل كتب معمول فقهى، اصولى و رياضيات در مدرسه طالبيه تبريز روى آورد. وى علوم معقول را در محضر آیت‌الله ميرزا على لنكرانى، خارج فقه و اصول را در مكتب آیت‌الله ميرزا ابوالحسن مجتهد (مشهور به انگجى) آموخت. همچنين در حوزه درسى آیت‌الله ميرزا صادق مجتهد تبريزى حاضر شد.
مدرس تبريزى كه به مدرس خيابانى نيز مشهور بود، مقدمات علوم عربى را در حوزه‌هاى دينى آن روز فرا گرفت. آنگاه به تحصيل كتب معمول فقهى، اصولى و رياضيات در مدرسه طالبيه تبريز روى آورد. وى علوم معقول را در محضر آیت‌الله ميرزا على لنكرانى، خارج فقه و اصول را در مكتب آیت‌الله ميرزا ابوالحسن مجتهد (مشهور به انگجى) آموخت. همچنين در حوزه درسى آیت‌الله ميرزا صادق مجتهد تبريزى حاضر شد.


حوزه درسى آن دو عالم بزرگوار كه از مراجع دينى بودند، مدرس تبريزى را به مراتب عالى فقهى و اصولى رهنمون شد و كمال نبوغ اجتهادى را در او به ظهور رساند و به اين ترتيب مراجع بزرگ آن زمان حضرات آيات سيد محمد حجت كوه‌كمره‌اى، سيد صدرالدين صدر، ميرزا محمدعلى شاه‌آبادى تهرانى، محمدحسين كاشف الغطاء، ميرزا عبدالحسين رشتى به وى اجازه اجتهاد دادند.
حوزه درسى آن دو عالم بزرگوار كه از مراجع دينى بودند، مدرس تبريزى را به مراتب عالى فقهى و اصولى رهنمون شد و كمال نبوغ اجتهادى را در او به ظهور رساند و به اين ترتيب مراجع بزرگ آن زمان حضرات آيات سيد محمد حجت كوه‌كمره‌اى، سيد صدرالدين صدر، ميرزا محمدعلى شاه‌آبادى تهرانى، محمدحسين كاشف الغطاء، ميرزا عبدالحسين رشتى به وى اجازه اجتهاد دادند.
خط ۵۰: خط ۵۰:
مرحوم مدرس تبريزى از پيشروان فرهنگ‌نويسى در زبان فارسى به شمار مى‌رود و آثارش منبع بسيارى از فرهنگ‌نويسان بوده است. به اين نكته نيز بايد توجه كرد كه اين فرهنگ نگار بزرگ از ميان عالمان حوزه علميه برخاسته است. با اين وصف سهم حوزه علميه در نگارش فرهنگ‌هاى امروزى در صدر جدول مراكز علمى، پژوهشى قرار دارد و بجاست فرهنگ‌نگارى فارسى را نشئت گرفته از افكار عالمان دينى از جمله مرحوم مدرس تبريزى دانست.
مرحوم مدرس تبريزى از پيشروان فرهنگ‌نويسى در زبان فارسى به شمار مى‌رود و آثارش منبع بسيارى از فرهنگ‌نويسان بوده است. به اين نكته نيز بايد توجه كرد كه اين فرهنگ نگار بزرگ از ميان عالمان حوزه علميه برخاسته است. با اين وصف سهم حوزه علميه در نگارش فرهنگ‌هاى امروزى در صدر جدول مراكز علمى، پژوهشى قرار دارد و بجاست فرهنگ‌نگارى فارسى را نشئت گرفته از افكار عالمان دينى از جمله مرحوم مدرس تبريزى دانست.


سرانجام اين عالم جليل القدر پس از يك عمر تحقيق و تاليف در 16 فروردين سال 1333ش (مطابق با اول شعبان 1373ق) از اين جهان رحلت نمود. پس از وفات با نهايت تجليل و احترام تشييع و در طوبائيه تبريز به رسم امانت به خاك سپرده شد. سپس به قم منتقل و حضرت آیت‌الله مرعشى نجفى بر پيكرش نماز اقامه كرد و در قبرستان شيخان در جوار بارگاه كريمه اهل بيت حضرت معصومه(س) به خاك سپرده شد.
سرانجام اين عالم جليل القدر پس از يك عمر تحقيق و تاليف در 16 فروردين سال 1333ش (مطابق با اول شعبان 1373ق) از اين جهان رحلت نمود. پس از وفات با نهايت تجليل و احترام تشييع و در طوبائيه تبريز به رسم امانت به خاك سپرده شد. سپس به قم منتقل و حضرت آیت‌الله مرعشى نجفى بر پيكرش نماز اقامه كرد و در قبرستان شيخان در جوار بارگاه كريمه اهل بيت حضرت معصومه(س) به خاك سپرده شد.


== آثار:==
== آثار:==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش