۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'آيت الله العظمى' به 'آیتالله ') |
جز (جایگزینی متن - 'آيت الله ' به 'آیتالله ') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
«محمد على مدرس تبريزى» در سال 1296ق در تبريز پا به عرصه وجود نهاد و در 16 فروردين 1333ش (اول شعبان 1373ق) در تبريز وفات يافت. | «محمد على مدرس تبريزى» در سال 1296ق در تبريز پا به عرصه وجود نهاد و در 16 فروردين 1333ش (اول شعبان 1373ق) در تبريز وفات يافت. | ||
مدرس تبريزى كه به مدرس خيابانى نيز مشهور بود، مقدمات علوم عربى را در حوزههاى دينى آن روز فرا گرفت. آنگاه به تحصيل كتب معمول فقهى، اصولى و رياضيات در مدرسه طالبيه تبريز روى آورد. وى علوم معقول را در محضر | مدرس تبريزى كه به مدرس خيابانى نيز مشهور بود، مقدمات علوم عربى را در حوزههاى دينى آن روز فرا گرفت. آنگاه به تحصيل كتب معمول فقهى، اصولى و رياضيات در مدرسه طالبيه تبريز روى آورد. وى علوم معقول را در محضر آیتالله ميرزا على لنكرانى، خارج فقه و اصول را در مكتب آیتالله ميرزا ابوالحسن مجتهد (مشهور به انگجى) آموخت. همچنين در حوزه درسى آیتالله ميرزا صادق مجتهد تبريزى حاضر شد. | ||
حوزه درسى آن دو عالم بزرگوار كه از مراجع دينى بودند، مدرس تبريزى را به مراتب عالى فقهى و اصولى رهنمون شد و كمال نبوغ اجتهادى را در او به ظهور رساند و به اين ترتيب مراجع بزرگ آن زمان حضرات آيات سيد محمد حجت كوهكمرهاى، سيد صدرالدين صدر، ميرزا محمدعلى شاهآبادى تهرانى، محمدحسين كاشف الغطاء، ميرزا عبدالحسين رشتى به وى اجازه اجتهاد دادند. | حوزه درسى آن دو عالم بزرگوار كه از مراجع دينى بودند، مدرس تبريزى را به مراتب عالى فقهى و اصولى رهنمون شد و كمال نبوغ اجتهادى را در او به ظهور رساند و به اين ترتيب مراجع بزرگ آن زمان حضرات آيات سيد محمد حجت كوهكمرهاى، سيد صدرالدين صدر، ميرزا محمدعلى شاهآبادى تهرانى، محمدحسين كاشف الغطاء، ميرزا عبدالحسين رشتى به وى اجازه اجتهاد دادند. |
ویرایش