۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '، ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
با اتمام دوره سطح، در سال 1321 بهمنظور ادامه تحصيل و بهرهگيرى از محضر عالمان و دانشمندان قم، بدانجا روانه شد. از نخستين روزهاى سكونت در شهر قم، به جد و جهد، در درس بزرگان حوزه علميه حاضر شد و در علوم معقول و منقول، از محضر بزرگانى چون [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) و [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] بهره برد، سپس به حوزه علميه مشهد عزيمت كرد و ضمن انس با آستان ملكوتى على بن موسى الرضا(ع) از درس بزرگان آن ديار، همچون ميرزا مهدى اصفهانى استفاده نمود. | با اتمام دوره سطح، در سال 1321 بهمنظور ادامه تحصيل و بهرهگيرى از محضر عالمان و دانشمندان قم، بدانجا روانه شد. از نخستين روزهاى سكونت در شهر قم، به جد و جهد، در درس بزرگان حوزه علميه حاضر شد و در علوم معقول و منقول، از محضر بزرگانى چون [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) و [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] بهره برد، سپس به حوزه علميه مشهد عزيمت كرد و ضمن انس با آستان ملكوتى على بن موسى الرضا(ع) از درس بزرگان آن ديار، همچون ميرزا مهدى اصفهانى استفاده نمود. | ||
شوق فراگيرى علوم دينى، وى را در سال 1334 به سمت نجف اشرف كشاند. انوار علوى چنان بر سر ايشان سايه افكند كه توانست در آن ديار، به درس بزرگانى چون آيتالله [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]]، | شوق فراگيرى علوم دينى، وى را در سال 1334 به سمت نجف اشرف كشاند. انوار علوى چنان بر سر ايشان سايه افكند كه توانست در آن ديار، به درس بزرگانى چون آيتالله [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]]، آيتالله [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]] راه يابد و كسب فيض نمايد. همچنين در اين مدت از تربيت شاگردان ممتاز در فقه، اصول، فلسفه، كلام، رياضى و... غافل نماند. | ||
اقامت دوازده ساله ايشان در نجف، در سال 1346 به پايان رسيد و ايشان براى سپرى كردن اوقات فراغت در تابستان، به ايران آمد. با به پايان رسيدن تابستان، بار ديگر قصد نجف اشرف نمود؛ اما درگيرىهاى آن روز دولت ايران و عراق كه به ناامن شدن مرزها انجاميده بود، او را از تصميم خود بازداشت و ديگر بار، عازم شهر مقدس قم شد. | اقامت دوازده ساله ايشان در نجف، در سال 1346 به پايان رسيد و ايشان براى سپرى كردن اوقات فراغت در تابستان، به ايران آمد. با به پايان رسيدن تابستان، بار ديگر قصد نجف اشرف نمود؛ اما درگيرىهاى آن روز دولت ايران و عراق كه به ناامن شدن مرزها انجاميده بود، او را از تصميم خود بازداشت و ديگر بار، عازم شهر مقدس قم شد. | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
ايشان در تبريز، دروس سطح را نزد آيتالله ميرزا فتاح شهيدى، آيتالله سيد كاظم شريعتمدارى، آيتالله ميرزا محمود دوزدوزانى و آيتالله سيد مهدى انگجى آموخت. با ورود به قم، در درس خارج فقه و اصول آقايان حاج ميرزا محمد فيض قمى و سيد محمد حجت شركت نمود. با ورود [[بروجردی، حسین|آيتالله بروجردى]] | ايشان در تبريز، دروس سطح را نزد آيتالله ميرزا فتاح شهيدى، آيتالله سيد كاظم شريعتمدارى، آيتالله ميرزا محمود دوزدوزانى و آيتالله سيد مهدى انگجى آموخت. با ورود به قم، در درس خارج فقه و اصول آقايان حاج ميرزا محمد فيض قمى و سيد محمد حجت شركت نمود. با ورود [[بروجردی، حسین|آيتالله بروجردى]] به قم، از درس ايشان نيز بهره برد و در علوم عقلى به درس حضرت [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) رفت. همچنين ايشان در علوم عقلى از ميرزا مهدى مازندرانى، شيخ ابوالقاسم اصفهانى، ميرزا مهدى آشتيانى و [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] نيز بهره برده است. | ||
در مشهد نيز به درس فلسفه شيخ سيفالله ايسى ميانجى و هيئت و رياضيات شيخ محمدرضا كرباسى رفت و نيز از محضر آيتالله ميرزا مهدى اصفهانى بهرههاى فراوان برد. | در مشهد نيز به درس فلسفه شيخ سيفالله ايسى ميانجى و هيئت و رياضيات شيخ محمدرضا كرباسى رفت و نيز از محضر آيتالله ميرزا مهدى اصفهانى بهرههاى فراوان برد. | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
همچنين وى در دوره اول و دوم مجلس خبرگان رهبرى، به نمايندگى از طرف مردم آذربايجان شرقى عضويت داشت و خدمات شايانى را در اين عرصه نيز به انجام رساند. | همچنين وى در دوره اول و دوم مجلس خبرگان رهبرى، به نمايندگى از طرف مردم آذربايجان شرقى عضويت داشت و خدمات شايانى را در اين عرصه نيز به انجام رساند. | ||
او در سال 1373، با دعوت برخى بزرگان حوزه علميه قم و نيز موافقت [[خامنهای، سید علی|مقام معظم رهبرى]] | او در سال 1373، با دعوت برخى بزرگان حوزه علميه قم و نيز موافقت [[خامنهای، سید علی|مقام معظم رهبرى]] از تبريز به قم آمد و با برپا كردن درس خارج فقه و اصول، بسيارى از طلاب علوم دينى را شيفته درس خويش ساخت و بدينوسيله، سيره علما و دانشمندان اين حوزه سترگ را پاس داشت. | ||
سرانجام ايشان در بامداد روز پنجشنبه چهارم ارديبهشت سال 1393ش دعوت حق را لبيك گفت. | سرانجام ايشان در بامداد روز پنجشنبه چهارم ارديبهشت سال 1393ش دعوت حق را لبيك گفت. |
ویرایش