شرح الصحيفة السجادية (حسینی‌ نائینی‌)

شرح الصحيفة السجادية، اثر سید بهاءالدین محمد بن محمدباقر حسینی نائینی (1080-1133ق)، شرح و تفسیری است بر دعای 26 و 27 «صحیفه سجادیه».

شرح الصحيفة السجادية(حسینی‌ نائینی‌، محمد بن‌ محمدباقر)
شرح الصحيفة السجادية (حسینی‌ نائینی‌)
پدیدآورانحسینی‌ نائینی‌، محمد بن‌ محمدباقر (نويسنده)

محمودی، محمدجواد (محقق)

امام سجاد علیه‌السلام (نویسنده)
عنوان‌های دیگرالصحيفة السجادية. شرح
ناشرسازمان تبليغات اسلامی. پژوهشکده باقر العلوم علیه السلام
مکان نشرایران - قم
سال نشر1430ق
چاپ1
شابک978-600-5529-16-6
موضوععلی بن حسین(ع)، امام چهارم، 38 - 94ق. صحیفه سجادیه - نقد و تفسیر - دعاها
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
30238ص8ع 267/1 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

کتاب با دو مقدمه از محقق و شارح، آغاز شده است. در مقدمه محقق، ضمن شرح حال شارح، به معرفی مختصر شرح حاضر پرداخته شده است[۱].

شارح در مقدمه خود، ابتدا به نقد و بررسی دو تعلیقه بر صحیفه سجادیه، یکی متعلق به میر محمدباقر حسینی استرآبادی، معروف به محقق داماد و دیگری متعلق به محمد بن شاه مرتضی کاشانی، معروف به مولی فیض اشاره کرده و در ادامه، از «التحفه الرضوية» متعلق به میرزا قاضی بن کاشف‌الدین محمد اردکانی و نیز «الفرائد الطريفة» متعلق به علامه مجلسی و «رياض السالكين»، متعلق به صدرالدین علی بن احمد حسینی حسنی نام برده که در شرح خویش از آنها نیز استفاده کرده است. وی پس از شمردن برخی مزایا و معایب شروح موجود بر صحیفه، هدف خود از تألیف شرح را چنین بیان کرده است: «ازآن‌رو که شروح موجود از برخی کلماتی که نیاز به بحث و دقت داشته گذر کرده‌اند و توضیح کافی نداده و کلام را در برخی موارد که نیاز نبوده، طولانی نموده‌اند، تصمیم گرفتم شرحی بر صحیفه بنگارم که این کاستی و اضافه را نداشته باشد و از خداوند طلب خیر نموده و امیدوارم توفیق اتمام آن را عنایت فرماید»[۲].

برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های شرح حاضر عبارت است از:

  1. مبنای شارح بر شرح و ترکیب مزجی است؛ بدین صورت که ابتدا کلمه یا جمله‌ای از دعا را ذکر کرده و آن را توضیح داده و سسپ، کلمه یا جمله دیگری را شرح داده و به همین ترتیب، تا پایان دعا، ادامه داده است.
  2. از تعلیقات محقق کاشانی و سید داماد در این شرح استفاده زیادی شده است.
  3. شارح در حاشیه کتاب، برخی عبارات را با خطی متفاوت از متن توضیح داده و در پایان نوشته است: «منه». محقق این یادداشت‌ها را به پاورقی‌ها منتقل نموده و در متن، نیاورده است.
  4. در نسخه خطی کتاب، حواشی دیگری غیر از حاشیه‌های شارح وجود داشته که آنها نیز به پاورقی‌ها انتقال یافته است[۳].

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه تحقیق، ص11- 23
  2. ر.ک: مقدمه شارح، ص25-30
  3. ر.ک: مقدمه تحقیق، ص22

منابع مقاله

مقدمه‌های کتاب.


وابسته‌ها