الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    [[پرونده:NUR12402J1.jpg|بی‌قاب|چپ| آية المباهلة|175px]]
    [[پرونده:NUR04064J1.jpg|بی‌قاب|چپ| عاشورا: ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها|175px]]


    '''آية المباهلة'''، کتابی است به زبان عربی، نوشته [[حسینی میلانی، سید علی|سید علی حسینی میلانی]] با موضوع کلام شیعه. نویسنده، در این کتاب در پی تفسیر آیه مباهله و بیان دلالت آن بر امامت و ولایت [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علیه‌السلام]] بعد از پیامبر خدا(ص) است. او برای اثبات این مقصود از روایات اهل سنت بهره می‌برد و گاهی متعرض کلمات بزرگان آن‌ها نیز می‌شود.
    '''عاشورا: ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها''' تألیف [[داودی، سعید|سعید داودی]]، [[رستم‌نژاد، مهدی|مهدى (غضنفر) رستم‌نژاد]]؛ زیر نظر [[مکارم شیرازی، ناصر|آیت‌الله مکارم شیرازی]]، طرحی تازه برای بررسی قیام [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] که از ریشه‌ها و انگیزه‌ها شروع سپس به بیان اصل وقایع از منابع معروف و معتبر می‌پردازد و سرانجام به بیان آثار گسترده و ثمرات مهم آن ختم می‌گردد.


    مؤلف، بیست‌وچهار تن از کسانی را که در کتاب‌های غیر امامیه به‌عنوان راویان این حدیث ذکر شده‌اند، نام می‌برد.از جمله آنان امیرالمؤمنین علی(ع)، عبدالله بن عباس، جابر بن عبدالله انصاری، عثمان بن عفان، زبیر بن عوام، ام‌سلمه، حسن بصری، سعد بن ابی‌وقاص، مقاتل و... هستند.
    در مقدمه کتاب که توسط [[مکارم شیرازی، ناصر|آیت‌الله مکارم شیرازی]] نگاشته شده است بر این موضوع تکیه شده که نباید اشک و آه مانع روح حماسی آن شود و تنها به صورت یک حادثه غم‌انگیز توأم با اشک و آه درآید.


    او نام پنجاه‌ودو تن از بزرگان حدیث و تفسیر را که درباره نزول آیه مباهله در شأن علی(ع) اقرار کرده‌اند، ذکر می‌کند. سپس نصوص وارده درباره حدیث در کتاب‌های معتبر را ذکر می‌کند و درباره سرپیچی سعد بن ابی‌وقاص از دستور معاویه مبنی بر دشنام امیرالمؤمنین(ع) به‌خاطر وجود سه فضیلت در ایشان (که یکی از آنها نزول آیه مباهله درباره وی بوده) به‌تفصیل بحث می‌کند. او یادآور می‌شود که برخی، به‌خاطر حفظ حرمت بزرگانشان روایت سعد را دستکاری کرده یا منقطع ذکر کرده‌اند تا جرحی بر معاویه نباشد.
    همچنان که شعارهای انقلابی «هیهات مناالذلة» و «إن الحیاة عقیدة و جهاد» که برگرفته از تاریخ کربلا بود، در کنار اشعار پر اشک و آه معنا و مفهوم جدیدی پدید آورده و ضمن عزاداری با ارزش سنتی- که هرگز نباید فراموش شود- ابعاد حماسه کربلا نیز باید تشریح گردد. در نتیجه در این کتاب محققین محترم سعی دارند تا از ریشه‌ها و انگیزه‌های واقعه شروع و بابیان آثار و ثمرات آن ختم گردد.


    نویسنده، پس از این مباحث، به تبیین تواتر و قطعیت سند اخبار درباره این واقعه می‌پردازد و بیان می‌دارد که بلاذری از قول یحیی بن آدم گفته: «نوشته صلح» امیرالمؤمنین(ع) را در دست نجرانی‌ها دیده است.<span id="mp-more">[[آية المباهلة|'''ادامه ...''']]</span>
    در بخش نخست در شش فصل به شخصیت [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] و فلسفه ی عزاداری پرداخته شده است و در پایان بخش اول تحلیل صحیح در فلسفه‌ی عزاداری آمده است.
    نویسنده درباره شخصیت [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] می‌نویسد: امام حسین(ع) چه در عصر رسول خدا(ص) و چه پس از آن حضرت، تا زمان خلافت معاویه همواره مورد احترام مسلمانان و خلفا قرار داشت، چرا که وی علاوه بر امتیازات انسانی و عظمت روحی و معنوی و کرامت و بزرگواری، فرزند رسول خدا(ص) و مورد محبت فوق‌العاده او بود، ولی در زمان معاویه و سپس یزید وضع دگرگون شد. هر چند معتقدیم ریشه‌های جریان خونین کربلا را باید از «سقیفه» پی‌جویی کرد.
    <span id="mp-more">[[عاشورا: ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها|'''ادامه ...''']]</span>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۷

    عاشورا: ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها

    عاشورا: ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها تألیف سعید داودی، مهدى (غضنفر) رستم‌نژاد؛ زیر نظر آیت‌الله مکارم شیرازی، طرحی تازه برای بررسی قیام امام حسین(ع) که از ریشه‌ها و انگیزه‌ها شروع سپس به بیان اصل وقایع از منابع معروف و معتبر می‌پردازد و سرانجام به بیان آثار گسترده و ثمرات مهم آن ختم می‌گردد.

    در مقدمه کتاب که توسط آیت‌الله مکارم شیرازی نگاشته شده است بر این موضوع تکیه شده که نباید اشک و آه مانع روح حماسی آن شود و تنها به صورت یک حادثه غم‌انگیز توأم با اشک و آه درآید.

    همچنان که شعارهای انقلابی «هیهات مناالذلة» و «إن الحیاة عقیدة و جهاد» که برگرفته از تاریخ کربلا بود، در کنار اشعار پر اشک و آه معنا و مفهوم جدیدی پدید آورده و ضمن عزاداری با ارزش سنتی- که هرگز نباید فراموش شود- ابعاد حماسه کربلا نیز باید تشریح گردد. در نتیجه در این کتاب محققین محترم سعی دارند تا از ریشه‌ها و انگیزه‌های واقعه شروع و بابیان آثار و ثمرات آن ختم گردد.

    در بخش نخست در شش فصل به شخصیت امام حسین(ع) و فلسفه ی عزاداری پرداخته شده است و در پایان بخش اول تحلیل صحیح در فلسفه‌ی عزاداری آمده است.

    نویسنده درباره شخصیت امام حسین(ع) می‌نویسد: امام حسین(ع) چه در عصر رسول خدا(ص) و چه پس از آن حضرت، تا زمان خلافت معاویه همواره مورد احترام مسلمانان و خلفا قرار داشت، چرا که وی علاوه بر امتیازات انسانی و عظمت روحی و معنوی و کرامت و بزرگواری، فرزند رسول خدا(ص) و مورد محبت فوق‌العاده او بود، ولی در زمان معاویه و سپس یزید وضع دگرگون شد. هر چند معتقدیم ریشه‌های جریان خونین کربلا را باید از «سقیفه» پی‌جویی کرد. ادامه ...