نمایش مبدأ برای وصف طعام: دیوان اطعمه مولانا ابواسحاق حلاج شیرازی

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NURوصف طعامJ1.jpg
| عنوان = وصف طعام: دیوان اطعمۀ مولانا ابواسحاق حلاج شیرازی بر اساس نسخۀ تصحیح‌شدۀ میرزا حبیب اصفهانی
| عنوان‌های دیگر = 
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[آزرم، محسن]] (کوششگر)
|زبان 
| زبان = فارسی
| کد کنگره =PIR ۵۶۸۵/د۹ ۱۳۹۳ 
| موضوع = شعر فارسی - قرن ۹ ق. - تاریخ و نقد
|ناشر 
| ناشر = چشمه
| مکان نشر = تهران
| سال نشر = 1393

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE
| چاپ =
| شابک = 5-442-229-600-978
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}

'''وصف طعام: دیوان اطعمۀ مولانا ابواسحاق حلاج شیرازی بر اساس نسخۀ تصحیح‌شدۀ میرزا حبیب اصفهانی''' به کوشش [[آزرم، محسن|محسن آزرم]]؛ این کتاب دیوان [[بسحاق اطعمه، احمد بن حلاج|ابواسحاق اطعمۀ شیرازی]] است که کتابی کم‌نظیر محسوب می‌شود و سفرۀ مردمان روزگار تیموریان و خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های آن دوران را به دست ما رسانده است.

==ساختار==
این کتاب در قالب دیوان شعر با افزوده‌های تحلیلی سازمان‌یافته است.

==گزارش کتاب==
کتاب «وصف طعام: دیوان اطعمۀ مولانا ابواسحاق حلاج شیرازی» به کوشش [[آزرم، محسن|محسن آزرم]]، اثر ارزشمندی از شیخ جمال‌الدین (یا فخرالدین) [[ابواسحاق حلاج شیرازی]]، شاعر مبتکر و طنزپرداز قرن نهم هجری است. این شاعر شیرازی که به بسحاق اطعمه نیز معروف است، به جای سرودن غزل درباره معشوق و محبوب مانند بیشتر شاعران همعصرش، زبان به ستایش خوردنی‌ها و نوشیدنی‌هایی گشوده که در سفره توده مردم یافت می‌شده است.

[[ابواسحاق حلاج شیرازی]] در نیمۀ اول قرن نهم هجری می‌زیست و در عهد حکومت سلطان اسکندر بن عمر شیخ بر فارس، از ندمای او بود. وی شعرهای خود را به صورت نقیضه‌هایی در وصف و مدح خوردنی‌های گوناگون سروده و از همین رو در تاریخ ادبیات به شیخ اطعمه معروف شده است. اشعار او نقیضه مشهورترین و بهترین شعرهای حافظ و سعدی و دیگر شاعران نامدار است و سراسر درباره غذاهایی است که در سفره عموم مردم یافت می‌شده است.

یکی از ویژگی‌های برجستۀ این چاپ از دیوان اطعمه، وجود فرهنگ اطعمه و اشربه‌ای است که به قلم [[میرزا حبیب اصفهانی]] در انتهای کتاب آمده و دایرةالمعارف کوچکی از خوردنی‌ها و نوشیدنی‌های دوران تیموری محسوب می‌شود. این بخش اطلاعات ارزشمندی درباره فرهنگ غذایی و آشپزی ایران در قرن نهم هجری ارائه می‌دهد.

در اشعار [[بسحاق اطعمه، احمد بن حلاج|ابواسحاق اطعمه]]، وی به جای هزل و طعن اجتماعی، جواب‌ها و استقبال‌های خود را منحصر به توصیف اغذیه و اطعمه کرده است. به یقین در ذکر این اوصاف، سخن او خالی از بیان آرزوهای پنهانی طبقات محروم جامعۀ آن زمان و شاید خود شاعر نبوده و حتی در پشت پردۀ این توصیفات غذایی، گاه به بعضی معاصران خود می‌تاخته و جنبۀ طنز به سخن خود می‌داده است.

نمونه‌ای از اشعار او در پاسخ به غزل [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] چنین است:
{{شعر}}
{{ب|''آن‌که با شاهد پالوده رخ رنگین داد''|2=''او به لوزینه به حکمت بدن سیمین داد''}}
{{ب|''و آن‌که بریان تو را به دنبه به هم چندین کرد''|2=''به خیالش دل مسکین مرا تسکین داد''}}
{{پایان شعر}}

این کتاب نه تنها از جنبۀ ادبی، بلکه از منظر تاریخ اجتماعی و مطالعات فرهنگ غذایی ایران نیز اثری ارزشمند محسوب می‌شود و پنجره‌ای به سفره و خوراک مردمان عصر تیموری می‌گشاید.<ref>[https://literaturelib.com/books/1501 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>

==پانويس ==
<references />

==منابع مقاله==
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}

[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:مقالات(مهر 1404) باقی زاده]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1404]]
[[رده:فاقد اتوماسیون]]